funkcjonalizm

funkcjonalizm—w naukach społecznych teoria oparta na założeniu, że wszystkie aspekty społeczeństwa-instytucje, role, normy itp.- służyć celowi i że wszystkie są niezbędne dla długoterminowego przetrwania społeczeństwa. Podejście to zyskało na znaczeniu w pracach XIX-wiecznych socjologów, zwłaszcza tych, którzy postrzegali społeczeństwa jako organizmy. Francuski socjolog Émile Durkheim argumentował, że konieczne jest zrozumienie „potrzeb” organizmu społecznego, któremu odpowiadają zjawiska społeczne., Inni pisarze używali pojęcia funkcji do określenia wzajemnych powiązań części w systemie, adaptacyjnego aspektu zjawiska lub jego obserwowalnych konsekwencji. W socjologii funkcjonalizm zaspokajał potrzebę metody analizy; w antropologii stanowił alternatywę dla teorii ewolucyjnej i analizy dyfuzji cech.,

Przeczytaj więcej na ten temat
antropologia kulturowa: funkcjonalizm i strukturalizm
niektóre szkoły badań, które zaczęły się rozwijać w okresie międzywojennym, mniej lub bardziej energicznie odrzucały niekiedy podejścia historyczne…

zakłada się, że system społeczny ma funkcjonalną jedność, w której wszystkie części systemu współpracują ze sobą z pewnym stopniem wewnętrznej spójności., Funkcjonalizm postuluje również, że wszystkie zjawiska kulturowe lub społeczne mają funkcję pozytywną i że wszystkie są niezbędne. Rozróżniono między funkcjami jawnymi, konsekwencjami zamierzonymi i uznanymi przez uczestników systemu, a funkcjami utajonymi, które nie są ani zamierzone, ani rozpoznane.

Brytyjski antropolog A. R. Radcliffe-Brown badał teoretyczne implikacje funkcjonalizmu jako relacji między instytucją społeczną a „niezbędnymi warunkami istnienia” systemu społecznego., Postrzegał funkcję jednostki jako wkład, jaki wnosi ona w utrzymanie struktury społecznej—czyli zbioru relacji między jednostkami społecznymi.

próbując rozwinąć bardziej dynamiczną analizę systemów społecznych, amerykański socjolog Talcott Parsons wprowadził podejście strukturalno–funkcjonalne, które wykorzystuje pojęcie funkcji jako łącznika między stosunkowo stabilnymi kategoriami strukturalnymi. Każdy proces lub zestaw warunków, które nie przyczyniają się do utrzymania lub rozwoju systemu mówi się, że jest dysfunkcyjny., W szczególności koncentruje się na warunkach stabilności, integracji i skuteczności systemu.

Pobierz abonament Britannica Premium i uzyskaj dostęp do ekskluzywnych treści. Subskrybuj teraz

Leave a Comment