rewolucje 1830, rebelie przeciwko konserwatywnym królom i rządom Liberałów i rewolucjonistów w różnych częściach Europy w latach 1830-32.
ruch rozpoczął się we Francji, wywołany publikacją 26 lipca przez Karola X czterech rozporządzeń rozwiązujących Izbę Deputowanych, zawieszających wolność prasy, zmieniających ordynacje wyborcze tak, że trzy czwarte elektoratu straciło głosy i wzywających do nowych wyborów do Izby we wrześniu. Strajki i protesty były następstwem konfrontacji zbrojnych., Wojska królewskie nie były w stanie powstrzymać powstania i po trzech dniach walk (27-29 lipca) Karol abdykował i wkrótce potem uciekł do Anglii. Radykałowie chcieli utworzyć Republikę, a arystokracja była lojalna wobec Karola, ale klasa wyższa odniosła zwycięstwo w decyzji o zaoferowaniu korony księciu Orleanu, Ludwikowi Filipowi, który walczył o Republikę Francuską w 1792 roku. Ludwik Filip zgodził się zostać ” królem Francuzów.,”Kiedy” rewolucja lipcowa ” dobiegła końca, Izba rówieśników została przekształcona z dziedzicznego organu w nominowaną Izbę, zniesiono specjalne trybunały, zlikwidowano Sojusz monarchii i Kościoła rzymskokatolickiego, a białą flagę Burbonów zastąpiono tricolour. (Zobacz też rewolucja lipcowa.)
liberałowie w całej Europie byli zachęcani do nadziei na ogólną rewolucję społeczną, ale większość była rozczarowana. Ludwik Filip nie chciał wojny i wbrew oczekiwaniom nie wspierał Polaków, którzy zbuntowali się przeciwko carowi rosyjskiemu., Ich powstanie zostało bezwzględnie stłumione, a Polska została wcielona do Imperium Rosyjskiego. Bunty we Włoszech i królestwach niemieckich były równie nieudane. Belgia ogłosiła niepodległość od Holandii i została uznana w 1831 roku jako odrębny naród. Przez kilka lat Grecy walczyli o niepodległość od Imperium Osmańskiego, a w 1832 roku europejskie mocarstwa uznały Grecję za niezależne suwerenne państwo.