Tupac : „to nie tak, że ubóstwiam to jeden facet Machiavelli. Uwielbiam takie myślenie, w którym robisz wszystko, co pozwoli Ci osiągnąć swój cel”. /Wywiad z Magazynem” Vibe”(wrzesień 1996)
podczas pobytu w więzieniu Tupac Shakur studiował dogłębnie nauki filozofa politycznego Niccoló Machiavellego., Tupac powiedział, że wiele się nauczył czytając książki Machiavellego, szczególnie Książę i Sztuka wojny.
po zwolnieniu z więzienia Tupac zaczął używać nazwiska Makaveli, aby reprezentować swój nowy sposób myślenia.
Niccoló Machiavelli (1469-1527)
także: Niccoló Macchiavelli
„ludzie są zawsze źli na dnie, chyba że są dobrzy przez jakiś przymus.”
biografia:
pierwszym wielkim filozofem politycznym renesansu był Nicolo Machiavelli (1469-1527)., Jego słynny traktat „Książę” różni się od wszystkich innych pism politycznych tego okresu, ponieważ koncentruje się na praktycznych problemach monarchy w utrzymaniu władzy, a nie bardziej spekulatywnych kwestiach wyjaśniających podstawy władzy politycznej. Jako taka jest wyrazem realpolitik, czyli polityki rządowej opartej na utrzymywaniu władzy, a nie dążeniu do ideałów.
Nicolo Machiavelli urodził się we Florencji we Włoszech w czasie, gdy kraj był w przewrocie politycznym ., Włochy były podzielone między cztery dominujące miasta-państwa, a każdy z nich wamachiavelli był filozofem politycznym, poetą, dramaturgiem i historykiem w okresie renesansu. Napisał „Książę” nieustannie na łasce silniejszych zagranicznych rządów Europy. Od 1434 Florencja była rządzona przez zamożną rodzinę Medyceuszy. Ich rządy zostały chwilowo przerwane przez zapoczątkowany w 1494 roku ruch reformacyjny, w którym młody Machiavelli stał się ważnym dyplomatą.,
kiedy rodzina Medyceuszy odzyskała władzę w 1512 roku z pomocą wojsk hiszpańskich, Machiavelli został torturowany i usunięty z życia publicznego. Przez następne 10 lat poświęcił się pisaniu historii, filozofii politycznej, a nawet sztukom. Ostatecznie zyskał przychylność rodziny Medyceuszy i został powołany do służby publicznej przez ostatnie dwa lata swojego życia. Największym dziełem Machiavellego jest książę, napisany w 1513 roku i opublikowany po jego śmierci w 1532 roku.
dzieło natychmiast wywołało kontrowersje i wkrótce zostało potępione przez papieża Klemensa VIII., Jego głównym tematem jest to, że książęta powinni zachować absolutną kontrolę nad swoimi terytoriami i powinni użyć wszelkich środków celowych, aby osiągnąć ten cel, w tym oszustwa. Uczeni zmagają się z interpretacją precyzyjnego punktu Machiavellego. W kilku sekcjach Machiavelli chwali Cezara Borgię, hiszpańskiego arystokratę, który stał się znanym i pogardzanym tyranem regionu Romanii w północnych Włoszech.w tym samym czasie Machiavelli miał kontakt z Borgią i był świadkiem jego rządów z pierwszej ręki. Czy Machiavelli uważa Borgię za wzorowego księcia?, Niektórzy czytelnicy początkowo postrzegali księcia jako satyrę na absolutnych władców, takich jak Borgia, która pokazywała odrazę arbitralnej władzy (co sugerowało znaczenie wolności). Jednak teoria ta rozpadła się, gdy w 1810 roku odkryto list Machiavellego, w którym ujawnia on, że napisał do księcia, aby upodobnić się do rządzącej we Florencji rodziny Medyceuszy. Aby wyzwolić Włochy spod wpływów obcych rządów, Machiavelli wyjaśnia, że silne rządy tubylcze są ważne, nawet jeśli są absolutystyczne.
książę., (Przeczytaj książkę)
Machiavelli otwiera księcia opisując dwa główne rodzaje rządów: monarchie i Republiki. W Księstwie koncentruje się na monarchiach. Najbardziej kontrowersyjne aspekty analizy Machiavellego pojawiają się w środkowych rozdziałach jego pracy. Co ciekawe, część pakietu porad obejmowała takie rzeczy:
Rozdział 15 proponuje opisanie prawdy o przetrwaniu jako monarcha, zamiast zalecać wzniosłe ideały moralne., Opisuje te cnoty, które według wartości nominalnej książę powinien posiadać. Dochodzi do wniosku, że niektóre ” cnoty „doprowadzą do zniszczenia księcia, podczas gdy niektóre” wady ” pozwalają mu przetrwać. Rzeczywiście, cnoty, które powszechnie wychwalamy u ludzi, mogą doprowadzić do jego upadku.
Rozdział 16 zauważa, że powszechnie uważamy, że najlepiej jest, aby książę miał reputację hojnego. Jeśli jednak jego hojność zostanie dokonana w tajemnicy, nikt się o tym nie dowie i zostanie uznany za chciwego., Jeśli robi się to otwarcie, ryzykuje zbankrutowanie, aby utrzymać swoją reputację. Następnie będzie wyłudzał więcej pieniędzy od swoich poddanych i w ten sposób będzie znienawidzony. Dla Machiavellego najlepiej jest, aby książę miał reputację skąpca. Machiavelli przewiduje przykłady, które można podać hojnych monarchów, którzy odnieśli sukces. Doszedł do wniosku, że szczodrość powinna być okazywana jedynie żołnierzom z dobrami zabranymi z splądrowanego miasta wroga.
Rozdział 17 on twierdzi, że lepiej jest, aby książę był surowy, gdy karze ludzi, niż miłosierny., Surowość wyroków śmierci dotyczy tylko kilku, ale odstrasza przestępstwa, które dotykają wielu. Co więcej, twierdzi, że lepiej się bać niż być kochanym. Jednak książę powinien unikać znienawidzenia, co może łatwo osiągnąć, nie konfiskując majątku swoich poddanych: „ludzie szybciej zapominają o śmierci ojca niż o utracie Dziedzictwa.”
Rozdział 18 , być może najbardziej kontrowersyjna sekcja księcia, Machiavelli twierdzi, że książę powinien wiedzieć, jak być oszukańczym, gdy odpowiada to jego celom., Kiedy jednak książę musi być podstępny, nie może się tak wydawać. Rzeczywiście musi on zawsze wykazywać pięć cnót w szczególności: miłosierdzie, uczciwość, człowieczeństwo, prawość i religijność.
Rozdział 19 Machiavelli twierdzi, że książę musi unikać rzeczy, które spowodują, że zostanie znienawidzony. Osiąga się to nie konfiskując mienia i nie okazując się chciwym lub pożądliwym. W rzeczywistości najlepszym sposobem na uniknięcie obalenia jest unikanie nienawiści.