większość ksiąg prorockich Starego Testamentu koncentruje się przede wszystkim na słowie Pańskim objawionym przez proroków, ale nie na życiu samych proroków. Księga Jeremiasza jest wyjątkiem. Oprócz proroctw Jeremiasza, książka zawiera informacje biograficzne o Jeremiaszu i wgląd w emocjonalne i psychiczne udręki, których czasami doświadczył, gdy służył pośród tak wielkiego sprzeciwu (Patrz Jeremiasz 8:18-9:2; 15:15-18; 20:7-9; 26; 32; 37-38).,
książka odnosi się również do doktryny foreordination, która naucza, że Pan wzywa jednostki do wypełniania pewnych obowiązków i zadań w śmiertelności. Pan powiedział Jeremiaszowi: „zanim cię ukształtowałem w brzuchu, znałem cię … i postanowiłem cię prorokiem narodom” (Jeremiasza 1: 5). Wiedząc, że Pan zamierzał być prorokiem w trudnych czasach, mógł dać Jeremiaszowi siłę i wiarę potrzebną do głoszenia Słowa Bożego w obliczu prześladowań.,
tematem, który biegnie w całej Księdze Jeremiasza jest to, że tak jak Pan czuwał nad swoim ludem, gdy doświadczyli zniszczenia, on również zebrać, przywrócić i wzmocnić je (zobacz Jeremiasza 31:28). W jednym z objawień zapisanych w Księdze Jeremiasza, Pan powiedział, że zawrze „nowe przymierze” ze swoim ludem, co oznacza nowe i wieczne przymierze Ewangelii ustanowione przez Jezusa Chrystusa podczas jego służby i przywrócone w ostatnich dniach (Jeremiasza 31:31-33; Zobacz także D&C 22:1; 66: 2)., Jeremiasz prorokował również, że w ostatnich dniach, pan wyśle rybaków i myśliwych, aby zebrać Izraela do niego, wydarzenie, które byłoby bardziej imponujące dla tych, którzy byli świadkami niż wybawienie dzieci Izraela z Egiptu (widzieć Jeremiasza 16:14-16).
Jeremiasz „mieszka wiele na wewnętrznej relacji Pana do umysłu jego sług. Służba zewnętrzna jest bezużyteczna tam, gdzie nie ma poświęcenia serca i życia; powierzchowne reformy nie przynosiły żadnych korzyści—konieczne było całkowite odrodzenie w życiu narodowym” (zob. słownik biblijny, „Jeremiasz”).