Ryby chrzęstne, takie jak rekiny i płaszczki, są obdarzone czymś, co nazywa się „klamrami”, podwójnymi rurkami uwalniającymi plemniki wystającymi z ich płetwy miedniczne. Dlaczego dwa? Dzięki niedawnemu badaniu opublikowanemu w czasopiśmie Nature Communications, wiemy teraz więcej o tajemniczych podwójnych dongach morskich stworzeń.
Recent Video
Ta przeglądarka nie obsługuje elementu wideo.,
wiele zwierząt, w tym ludzi, ma gen zwany Sonic hedgehog (Shh)—nazwany przez odkrywców, którzy byli wyraźnie pokręconymi fanami Segi. Gen sprzyja wzrostowi komórek, który prowadzi do rozwoju organizmu organizmu. Teraz naukowcy z University of Florida potwierdzili, że długotrwałe narażenie na Shh powoduje wzrost penisopodobnych wyrostków w chrząstkach ryb, po zakończeniu eksperymentu koncentrującego się na zarodkach skate.
w eksperymencie naukowcy odkryli, że obecność Shh spowodowała, że klamry pojawiają się późnym wzrostem miednicy męskiej., Gen ulegał ekspresji przez około cztery tygodnie dłużej u samców niż u samic. Zespół potwierdził, że Shh było kluczowe w tym procesie poprzez wstrzyknięcie kulek nośnych wypełnionych cyklopaminą, inhibitorem Shh, do męskich zarodków skate. Oto wzrost zapięcia został zahamowany. Jeszcze bardziej dziczejące, wypompowujące samice embrionów z dodatkowymi ciałami, spowodowało, że wrotki zaczęły rozwijać własne bliźniacze penisy.,
G/O Media mogą dostać prowizję
Reklama
badanie potwierdziło proces biologiczny, który powoduje, że ryby chrzęstnoszkieletowe mają zapięcia, ale nadal nie nie do końca odpowiadam, do czego służy drugi członek—zwłaszcza, że podczas krycia używa się tylko jednego zapięcia. Zalety ewolucyjne są nadal nieznane, ponieważ zachowania rozrodcze u rekinów nie były szeroko obserwowane.
Shh odpowiada za rozwój WSZYSTKICH rodzajów części ciała, takich jak mózgi, sznury rdzeniowe i kończyny., Jest również odpowiedzialny za zapewnienie, że komórki rozwijające wzrok rozdzielają się i tworzą dwa oddzielne Oczy.
Reklama
a teraz nie będę w stanie przestać kojarzyć Sonica z Shark schlongami.
Przeczytaj cały artykuł w Nature Communications via Science