5 stabilnych i 30 niestabilnych izotopów niklu o masie atomowej od 48
Ni
do 82
Ni
, a także:
Nikiel-48, odkryty w 1999 roku, jest najbardziej ubogim w neutrony izotopem niklu znanym. Z 28 protonami i 20 neutronami 48
Ni
jest „podwójnie magiczny” (jak 208
Pb
), a zatem znacznie bardziej stabilny (z niższą granicą swojego okresu półtrwania .5 µs) niż można by się spodziewać po jego pozycji na wykresie nuklidów., Ma najwyższy stosunek protonów do neutronów (nadmiar protonów) spośród wszystkich znanych podwójnie magicznych nuklidów.
Nikiel-56 jest produkowany w dużych ilościach w supernowych, a kształt krzywej świetlnej tych supernowych wykazuje charakterystyczne przedziały czasowe odpowiadające rozpadowi niklu-56 na kobalt-56, a następnie na żelazo-56.
Nikiel-58 jest najobficiej występującym izotopem niklu, stanowiącym 68,077% naturalnej obfitości. Możliwe źródła obejmują wychwyt elektronów z miedzi – 58 i EC + p z cynku-59.
Nikiel-59 jest długowiecznym kosmogennym radionuklidem o okresie półtrwania wynoszącym 76 000 lat., 59
Ni
znalazł wiele zastosowań w geologii izotopów. 59
Ni
wykorzystano do datowania ziemskiej epoki meteorytów oraz do określenia zawartości pyłu pozaziemskiego w lodzie i osadach.
Nikiel-60 jest produktem pochodnym wymarłego radionuklidu 60
Fe
(okres półtrwania = 2,6 My). Ponieważ 60
Fe
miało tak długi okres półtrwania, jego trwałość w materiałach w układzie słonecznym przy odpowiednio wysokich stężeniach mogła wytworzyć obserwowalne zmiany w składzie izotopowym 60
Ni
., Dlatego obfitość 60
Ni
obecnych w materiale pozaziemskim może zapewnić wgląd w pochodzenie układu słonecznego i jego wczesną historię/bardzo wczesną historię. Niestety, izotopy niklu wydają się być niejednorodne we wczesnym Układzie Słonecznym. W związku z tym do tej pory nie uzyskano żadnych informacji o wieku od 60
Ni
. 60
Ni
jest również stabilnym produktem końcowym rozpadu 60
Zn
, produktem końcowego stopnia drabiny Alfa. Inne źródła mogą również obejmować rozpad beta z kobaltu-60 i wychwytywanie elektronów z miedzi-60.,
Nikiel-61 jest jedynym stabilnym izotopem niklu o spinie jądrowym (I = 3/2), co czyni go przydatnym w badaniach spektroskopii EPR.
Nikiel-62 ma najwyższą energię wiązania na nukleon dowolnego izotopu dla dowolnego pierwiastka, jeśli uwzględni powłokę elektronową w obliczeniach. Więcej energii jest uwalniane tworząc ten izotop niż jakikolwiek inny, chociaż fuzja może tworzyć cięższe izotopy., Na przykład, dwa 40
ca
atomy mogą się łączyć tworząc 80
kr
plus 4 pozytony (Plus 4 neutrina), uwalniając 77 keV na nukleon, ale reakcje prowadzące do regionu żelaza/niklu są bardziej prawdopodobne, ponieważ uwalniają więcej energii na Barion.
Nikiel-63 ma dwa główne zastosowania: wykrywanie śladów materiałów wybuchowych oraz w niektórych rodzajach urządzeń elektronicznych, takich jak rury wyładowcze stosowane jako Ochronniki przeciwprzepięciowe. Zabezpieczenie przeciwprzepięciowe to urządzenie, które chroni wrażliwy sprzęt elektroniczny, taki jak komputery, przed nagłymi zmianami prądu elektrycznego przepływającego do nich., Jest również stosowany w detektorze wychwytu elektronów w chromatografii gazowej do wykrywania głównie halogenów. Proponuje się, aby być stosowany do miniaturowych generatorów betawoltaicznych dla rozruszników serca.
Nikiel-64 jest kolejnym stabilnym izotopem niklu. Możliwe źródła obejmują rozpad beta z kobaltu-64 i wychwyt elektronów z miedzi-64.
Nikiel-78 jest jednym z najcięższych znanych izotopów pierwiastka. Z 28 protonami i 50 neutronami nikiel-78 jest podwójnie magiczny, co powoduje znacznie większą energię wiązania jądrowego i stabilność pomimo nierównego stosunku neutron-proton. Okres półtrwania wynosi 122 ± 5.,1 milisekundy. Ze względu na magiczną liczbę neutronów uważa się, że nikiel-78 ma istotny udział w nukleosyntezie pierwiastków cięższych od żelaza. Uważa się, że 78Ni, wraz z N = 50 izotonami 79Cu i 80Zn, stanowią punkt oczekiwania w procesie r, w którym dalsze wychwytywanie neutronów jest opóźnione przez szczelinę powłoki i gromadzenie się izotopów wokół wyników A = 80.