Naris Sakdapolrak, emerytowany inżynier w wieku 72 lat, zdiagnozowano mitralną niedomykalność, problem z sercem, którego koszty leczenia mogą osiągnąć miliony bahtów w prywatnych szpitalach., Postanowił więc skorzystać ze swoich praw do leczenia w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, lepiej znanego jako „złota karta”, i szukał leczenia w szpitalu Bhumibol Adulyadej, zgodnie z informacjami Narodowego Urzędu Bezpieczeństwa Zdrowia (NHSO).
pacjent został później skierowany do Państwowego szpitala Syrirajskiego na cewnikowanie serca, zabieg niedostępny w szpitalu Bhumibol Adulyadej. Ale lekarz w szpitalu Syriraj stwierdził chorobę wieńcową i zalecił procedury pomostowania żył i naprawy zastawki mitralnej, które można wykonać w tym samym czasie.,
całkowity rachunek Medyczny wynosił około 300 000 bahtów, ale zaledwie 10 000 bahtów było wydatkiem z kieszeni; pozostała część została wchłonięta przez powszechny system opieki zdrowotnej.
przypadek Pana Narisa jest doskonałym przykładem konieczności planowania kosztów opieki zdrowotnej na emeryturze, aby uniknąć przyszłych trudności ekonomicznych.
większość ludzi rozumie potrzebę zaoszczędzenia dużo pieniędzy, aby wygodnie przejść na emeryturę., Ale budżet na opiekę zdrowotną jest często niedoceniany lub nawet pomijany, gdy pracownicy najemni szacują swoje wydatki na emeryturę, ponieważ ochrona zdrowia zapewniana przez pracodawców i fundusz zabezpieczenia społecznego (SSF) umożliwia im przeniesienie odpowiedzialności za takie wydatki. Oczywiście wydatki na opiekę zdrowotną ludności w wieku produkcyjnym są zawsze znacznie niższe niż wydatki osób starszych, których stan zdrowia się pogorszył.,
SSF kontra złota karta
pracownicy po przejściu na emeryturę mają dwie podstawowe alternatywy dla opieki medycznej: jedna to zakończenie bycia osobą ubezpieczoną zgodnie z artykułem 33 SSF w zamian za miesięczną emeryturę i przejście na system złotej karty, a druga pozostaje członkiem SSF i przechodzi na status osoby dobrowolnie ubezpieczonej zgodnie z artykułem 39, powiedział Knong Sripiboolpanich, wiceprezes ds.-prezes K-Expert w Kasikornbank.,
osoby ubezpieczone zgodnie z art. 33 FSF, które nie chcą już być członkami funduszu po rezygnacji lub przejściu na emeryturę, utracą świadczenia z tytułu choroby, niepełnosprawności, macierzyństwa, bezrobocia, śmierci i zasiłku na dziecko. Jeżeli chcą utrzymać wszystkie świadczenia z wyjątkiem bezrobocia, muszą zrzec się świadczeń emerytalnych zgodnie z art. 33 FSN i nadal wpłacać 432 bahty miesięcznie do funduszu.,
ponadto muszą pamiętać, że emerytura na mocy art. 39 ESN jest znacznie zmniejszona w porównaniu z ubezpieczonymi na mocy art. 33, ponieważ pierwsza z nich jest obliczana na podstawie maksymalnej podstawy wynagrodzenia w wysokości 4800 bahtów miesięcznie, podczas gdy druga opiera się na pułapie 15 000 bahtów.
tylko ci, którzy rezygnują z członkostwa w SSF, mogą otrzymać emeryturę lub gratyfikację, z zastrzeżeniem okresu składkowego.
pacjenci czekają na złożenie recepty w szpitalu., CHINNAWAT SINGHA
zgodnie z SSF osoby opłacające składki na okres krótszy niż 12 miesięcy otrzymają gratyfikację w tej samej wysokości co ich składki, a osoby opłacające składki na okres 12 miesięcy, ale krótszy niż 180 miesięcy otrzymają gratyfikację równą kwocie wpłaconej zarówno przez nich, jak i przez ich pracodawcę, plus zwrot z inwestycji.
dla osób składających składki za 180 miesięcy lub więcej, zasiłek emerytalny jest wypłacany w wysokości 20% średniego miesięcznego wynagrodzenia z ostatnich 60 miesięcy, ale nie przekracza 15 000 bahtów., W przypadku wpłacania składek na okres powyżej 180 miesięcy stawka świadczenia emerytalnego zostanie podwyższona w wysokości 1,5% na każde 12 miesięcy.
w oparciu o średnią ostateczną 60-miesięczną pensję wynoszącą 15 000 bahtów lub wyższą, ci, którzy wnieśli składki od momentu założenia FFS i przejdą na emeryturę pod koniec tego roku, otrzymają emeryturę w wysokości 4 350 bahtów miesięcznie aż do śmierci. Kwota ta wzrośnie do 4575 bahtów miesięcznie w przypadku przejścia na emeryturę wymaganą pod koniec przyszłego roku i 4800 na koniec 2021 roku.,
aby kwalifikować się do bycia dobrowolnym ubezpieczonym zgodnie z art. 39 FSN, muszą oni opłacać składki na fundusz zgodnie z art. 33 przez co najmniej 12 miesięcy i wyrazić zamiar FSN w ciągu sześciu miesięcy od zakończenia zatrudnienia.
Pan Knong zaleca, aby osoby ubezpieczone zgodnie z art. 33, które mają przejść na emeryturę w nadchodzących miesiącach, zdecydowały się na emeryturę i stały się posiadaczami złotej karty, jeśli już zawarły indywidualne ubezpieczenie zdrowotne.
„powinni pobierać emeryturę, aby opłacić składkę na ubezpieczenie zdrowotne, jeśli tak jest” ,
Ale Pan Knong powiedział, emeryci muszą ostrożnie rozważyć, czy warto utrzymać lub zaprzestać członkostwa w SSF w oparciu o świadczenia medyczne dostępne w dużych państwowych szpitalach, takich jak Chulalongkorn Hospital, Siriraj Hospital i Ramathibodi Hospital, ponieważ centra te są w stanie leczyć ciężkie choroby po przyjaznych cenach.
,
jeśli chodzi o szpitale, każdy ubezpieczony w ramach FSF może wybrać szpital z listy funduszu. Posiadacze złotej karty muszą wybrać z uczestniczącego szpitala w obszarze rejestracji posiadacza (zwykle na podstawie rejestracji gospodarstwa domowego lub strefy dziennej).,
Wczesny zakup ubezpieczenia
mimo że ubezpieczenie zdrowotne jest jednym z najczęstszych świadczeń, jakie firmy zapewniają swoim pracownikom, a świadczenia medyczne są również pokrywane przez SSF, pracownicy najemni nie powinni uchylać się od wykupienia własnego ubezpieczenia zdrowotnego przed emeryturą, ponieważ wygórowane rachunki medyczne mogą nadal powstawać, powiedział Knong.,
„powinni wykupić ubezpieczenie zdrowotne jak najwcześniej, ponieważ ubezpieczyciele zazwyczaj nie pokrywają wcześniej istniejących schorzeń”-powiedział, odnosząc się do problemów zdrowotnych, które ubezpieczeni mają już przed datą rozpoczęcia ich ubezpieczenia zdrowotnego. „Istnieje większe ryzyko ciężkiej choroby, gdy się starzeje.”
należy również rozważyć ubezpieczenie na wypadek choroby krytycznej, ponieważ takie leczenie może kosztować miliony bahtów, Powiedział Pan Knong, dodając, że ubezpieczeni powinni mieć pokrycie co najmniej 2 mln bahtów, aby zapewnić im komfortowe życie w życiu emerytalnym.