ostatni tydzień przyniósł wiadomość, że Enceladus prawdopodobnie ma ciepły słony ocean i że ciekła woda czai się pod powierzchnią Ganimedesa. Odkrycia te nadal odrzucają przekonanie, że układ słoneczny jest suchy i jałowy, pozbawiony wody.,
polowanie na życie pozaziemskie zwróciło się do naszego własnego kosmicznego podwórka
wydaje się, że jest niewiele miejsc w układach słonecznych bez pewnej ilości wody, czy to ciekłej, czy stałej. Na Wenus jest nawet niewielka ilość pary wodnej, jakieś 20 części na milion. I za każdym razem, gdy źródło ciekłej wody jest Znalezione lub zasugerowane, podnosi szanse życia na tym świecie ze względu na sposób, w jaki woda działa jako rozpuszczalnik – ułatwiając procesy metaboliczne na najbardziej podstawowym poziomie życia., Dlatego polowanie na życie pozaziemskie (niewątpliwie inteligentne, choć znaleźliśmy na Ziemi niezwykłe ośmiornice) zmieniło się z odległych systemów słonecznych w nasze własne, kosmiczne Podwórko.
oto rozkład całej wody, o której wiemy w Układzie Słonecznym i w jakiej formie się ona pojawia.
oceany
wszystkie, ale potwierdzone:
Europa
Europa od lat jest największym rywalem dla życia., Dzięki efektom pływowym Jowisza (tarcie wewnątrz Księżyca wywołane przez przyciąganie grawitacji planety) woda byłaby utrzymywana w stanie ciekłym, a być może nawet ciepłym pod skorupą lodową, wspomaganym przez możliwe otwory hydrotermalne.
istnieją dowody na to, że lodowe gejzery strzelały z powierzchni Europy, a także dowody na to, że ocean mógł mieć komórki Hadleya—ciepłą wodę promieniującą z równika Księżyca. Europa mogłaby zapewnić możliwość nie tylko życia, ale, jeśli warunki byłyby właściwe, nawet skomplikowanego życia.,
Enceladus
znamy małego, śpiącego Enceladusa od 1789 roku. Jej średnica wynosi zaledwie 310 Mil, mniejsza nawet od Ceres i Westy, dwóch największych obiektów w pasie planetoid. Porównaj to z Europą, nieco mniejszą od naszego Księżyca o średnicy 1950 Mil. Jest to jedno z najbardziej intrygujących miejsc w Układzie Słonecznym i najlepsze miejsce na ciepły, mokry, słony ocean. Ma równie wysokie prawdopodobieństwo życia, jeśli nie wyższe, niż Europa.
Enceladus krąży wokół pierścieni Saturna., W rzeczywistości wodniste erupcje z gejzerów lodowych Enceladusa obejmują Pierścień f gazowego olbrzyma—księżyc wypluwa 1000 ton wody w Przestrzeń Kosmiczną co godzinę, według Phila Plaita z Bad Astronomy, wraz z cząsteczkami organicznymi, solą i innymi materiałami. Ostatnie badania sugerują, że ocean jest również bardzo ciepły dzięki efektom pływowym Saturna. Holownik powoduje aktywność hydrotermalną, która ogrzewa oceany i powoduje gejzery, wszystkie rodzaje gorących łóżek, które kiełkowały życie na Ziemi.,
prawdopodobnie
Ganimedes
Ganimedes jest największym księżycem w naszym Układzie Słonecznym, większym nawet niż planeta Merkury. Astronomowie od dawna podejrzewali, że ocean leży Pod 100-milową skorupą lodową na powierzchni, a w nowych badaniach aktywność zorzy polarnej sugeruje, że ocean jest nieco ciepły i zdecydowanie słony. W przeciwieństwie do Europy, nie zauważono jeszcze aktywności gejzerów lodowych. Może to być spowodowane zmniejszonym wpływem pływów na Księżyc, który znajduje się dalej od Jowisza niż Europa., W przeciwieństwie do Europy, nie ma krzyżowo wyklutej lodowatej powierzchni wykazującej stałą aktywność geologiczną powierzchni. Mimo to, znaki są dobre, że Ganimedes ukrywa ocean.
The maybe
Callisto
Callisto jest podobny w składzie do Ganimedesa i, jako najdalej z czterech galileuszowych księżyców Jowisza, jest bombardowany najmniejszą ilością promieniowania. Posiada również pole magnetyczne, dodając dodatkową ochronę.
wiemy, że jest tu woda—nie wiemy tylko w jakim stopniu jest płynna., Względny brak aktywności geologicznej Callisto sugeruje, że księżyc może nie być w stanie utrzymać oceanu bez obecności jakiegoś środka przeciw zamarzaniu, co oznacza, że może tam być po prostu dużo lodu. Jednak, jako najdalej z satelitów, może być interesującym miejscem do eksploracji, pozwalając uniknąć ostrzejszych skutków promieniowania Jowisza podczas zdalnego badania innych księżyców w poszukiwaniu oznak oceanów i życia.,
Ceres
Ceres jest mniej kulą skalną, a bardziej wodnistą planetą karłowatą
Ceres jest znany od 1801 roku, ale jego niewielkie rozmiary utrudniały naukę. Do niedawna uważano, że jest to stosunkowo skaliste ciało., Ale ostatnie obserwacje Hubble ' a i dowody ze statku kosmicznego Dawn, który właśnie tam przybył, podniosły intrygującą możliwość: że Ceres jest mniej kulą skalną, a bardziej wodnistą planetą karłowatą z lodowatym płaszczem i zamglonym oceanem poniżej. Położony w pasie planetoid pomiędzy Marsem a Jowiszem, świat może być naszym najbliższym sąsiadem oceanusa. Jeśli to prawda, byłby to najbliższy świat Ziemi z Oceanem. Dowiemy się więcej, gdy prace Dawn będą kontynuowane.,
Mars
Czerwona Planeta prawdopodobnie miała kiedyś oceany, w tym jeden pokrywający sporą część półkuli północnej. Istnieją ślady wody pozostawione na powierzchni, w tym związki pochodzące z odparowania starożytnego oceanu, a także sezonowe lody wodne pokrywające powierzchnię planety. Istnieją pewne dowody wskazujące na sporadyczne topnienie na powierzchni, jak również.
To jest jasne., Ale istnieje intrygująca możliwość, że Mars wciąż ma wodę pod powierzchnią, prawdopodobnie w postaci warstw wodonośnych. Teoretycznie te podziemne drogi wodne mogą nadal organizować życie mikrobiologiczne pod powierzchnią Marsa. Pytanie więc, czy woda ta istnieje jako lód lub ciecz, i ile z niej czai się pod ziemią. Wartość całego oceanu jest mało prawdopodobna, ale znaczna ilość wody podpowierzchniowej nie jest.
przyszłe misje, takie jak łazik Mars 2020 i Rosyjska sonda ExoMars, będą szukać śladów organiki i wody pod powierzchnią Marsa.,
Dione
zespół odpowiedzialny za sondę Cassini NASA, która odkryła wiele ekscytujących odkryć dotyczących Saturna i jego Księżyca, żartując nazwał Dione „słabszym Naśladowcą Enceladusa.”Ten Saturnowy Księżyc jest teraz znacznie mniej aktywny niż w przeszłości, ale wykazuje oznaki aktywności geologicznej, w tym szczyty Karkonoszy i inne dowody wskazujące na cieplejszą historię. Możliwe, że Księżyc zatrzyma wystarczająco dużo ciepła, aby mały ocean mógł istnieć.,
Pluton (a może Charon)
Nowe Horyzonty przelecą tego lata przez Plutona, stając się pierwszym statkiem kosmicznym, który bezpośrednio odwiedzi świat znany niegdyś jako dziewiąta planeta. Może odkryć coś, co kiedyś wydawało się nieprawdopodobne: ocean.
Pluton jest nadal postrzegany głównie jako lodowy świat., Jednak siły pływowe z jego orbity z największym księżycem Charon-w połączeniu z tym, co naukowcy gwałtowne formowanie systemu (Duże zderzenie prawdopodobnie utworzyło Plutona i jego pięć księżyców z tych samych materiałów) – oznacza, że Pluton mógł gościć ocean, i pozostawia otwarte na zewnątrz możliwość, że nadal jest wokół.
zauważalnie nieobecny
Titan
wydaje się dziwne, że nie można na tej liście umieścić Tytana, największego i prawdopodobnie najbardziej fascynującego satelitę Saturna., Tytan ma jedne z najobficiej występujących basenów cieczy w Układzie Słonecznym, ale są one w postaci metanu, łańcucha węglowodorowego, który jest dobry dla życia, ale niekoniecznie taki, jaki znamy.
mimo to, Tytan zasługuje na wzmiankę w każdym miejscu potencjalnie nadającym się do zamieszkania ze względu na jego podobieństwo do wczesnej Ziemi. Oto i ona.
lodowe ciała
Mimas
Mimas, „Księżyc Gwiazdy Śmierci”, jest prawie jedną wielką Śnieżką. Nie ma w tym nic więcej niż lód wodny., Jednak kilka niezwykłych cech sugeruje coś dziwnego na Mimas. Księżyc chwieje się, gdy okrąża Saturna, co wskazuje na coś niezwykłego dzieje się pod powierzchnią. Zespół Cassini twierdzi, że to może być ocean. Ale tylko może. Drugą możliwością jest to, że Mimas ma rdzeń w kształcie piłki nożnej, nadający mu nietypowe nachylenie.
przy wielkości Enceladusa Księżyc jest zbyt mały, aby zatrzymać ciepło z jego powstawania, więc każdy ocean na Mimie musiałby mieć siłę zewnętrzną działającą na niego—być może rozpad radioaktywny.,
Triton
największy księżyc Neptuna, Tryton, wygląda bardzo podobnie do Plutona. Jest ku temu powód. Jego wsteczna (wsteczna) Orbita w porównaniu z resztą układu sugeruje, że Tryton mógł być obiektem Z Pasa Kuipera, a nie czymś, co uformowało się obok planety. Powierzchnia Księżyca wydaje się być mieszanką metanu i lodu wodnego, podobnie jak Pluton, i istnieje zewnętrzna szansa na wewnętrzny ocean, pod warunkiem, że jest wystarczająco dużo ciepła lub rozpadu radioaktywnego.,
księżyc prawdopodobnie ma gejzery, ale zamiast wody prawdopodobnie wystrzeliwują azot, nadając księżycowi cienką atmosferę. Niewiele wiemy o Trytonie, bo jedyne zbliżenie pochodzi z lotu Voyagera 2 z 1989 roku.
Titania, Oberon i Umbriel
to samo dotyczy księżyców Uranian: musimy się im lepiej przyjrzeć. Wstępne wskazania wskazują jednak, że Tytania i Oberon są prawdopodobnie lodem i kamieniami. Nie ma też w tym czasie wystarczających dowodów na poparcie hipotez dotyczących ciekłej wody bez środka przeciw zamarzaniu, takiego jak amoniak.,
Umbriel również w dużej mierze składa się z lodu, ale jest jeszcze mniej prawdopodobne, że ma ocean. Zawiera jednak jasną plamę lodu w pobliżu jednego ze swoich biegunów, co prawdopodobnie jest efektem uderzenia krateru w powierzchnię. Istnieją również dowody na obecność gazów dwutlenku węgla uwięzionych pod powierzchnią.
Tethys, Rhea, and Japetus
te księżyce Saturna wydają się podobnie zamrożone, choć istnieje zewnętrzna szansa na ciekłą wodę na Rhea. Światy te są stosunkowo obojętne, chociaż Japet wykazuje dowody sublimacji wody (przechodzącej bezpośrednio ze ciała stałego do gazu)na powierzchni., Chociaż księżyce te mogą nie być dobrymi kandydatami do ciekłej wody, wykazują one ogromną obfitość wody w zewnętrznym Układzie Słonecznym.
pas Kuipera
W Pasie Kuipera, gdzie przebywa Pluton, znajdują się setki znanych obiektów, z których wiele uważa się za oblodzone. Uważa się, że planety karłowate Eris i Haumea są podobne do Plutona w składzie, z lodem wodnym na powierzchni. Ale te małe światy zostały odkryte dopiero w ostatniej dekadzie. Istnieje również kilka kandydatów na planety karłowate, o których wiadomo, że są lodowate, w tym Varuna, Quaoar i Orcus., Ten ostatni ma pewne oznaki kriowulkanizmu i potencjalnie może mieć płynny ocean.
W Pasie Kuipera i poza nim znajduje się kilka komet, które uważa się za złożone z wody. Obejmuje to pierwszego zidentyfikowanego członka Obłoku Oorta, Sedna.
trochę wody
Merkury
prawdopodobnie najbardziej zaskakującym miejscem, w którym wykryto wodę w Układzie Słonecznym, jest Merkury, najbliższa planeta słońca., Podczas gdy powierzchnia jest palona, bieguny są często nietknięte przez ciepło słońca, co prowadzi do obszaru, w którym może gromadzić się lód. W październiku sonda Mercury-observing MESSENGER zrobiła kilka zdjęć polarnych lodowych czap. Ciekła woda jest mało prawdopodobna, ponieważ rtęć jest tak gorąca, ale MESSENGER znalazł oznaki, że niektóre nagromadzenia były niedawne.
Księżyc
Księżyc i Merkury nie różnią się tak bardzo wyglądem. Oba są bezwietrznymi, skalistymi światami i oba, jak się wydaje, mają nagromadzenie lodu wodnego na biegunach. Naukowcy od dawna podejrzewali, że lód może być na Księżycu., Indie dowiodły tego w 2009 roku… rozbijając sondę Chandrayaan-1 w lód i widząc, jakie uformowały się smugi.
chociaż jest daleko od obfitości, lód wodny na Księżycu może pomóc w kolonizacji Księżyca pewnego dnia. Jeśli kiedyś tam wrócimy.
Neptun i uran
oto inny sposób, w jaki twój podręcznik do nauki w szkole podstawowej został ulepszony: niektórzy badacze zaczęli nazywać Neptuna i Urana „lodowymi olbrzymami”, a nie „gazowymi olbrzymami.”Po części wynika to z obfitości lodów w niższych warstwach planet, w dziwnych stanach, które były możliwe dzięki intensywnemu ciśnieniu.,
para wodna została zauważona w górnych atmosferach tych światów
para wodna została zauważona w górnych atmosferach tych światów, podczas gdy podejrzewa się lód w dolnych częściach atmosfery, zwłaszcza w „płaszczu” – obszar gorących lodów w dolnej atmosferze. Niektórzy astronomowie posunęli się aż do zaproponowania „oceanów” na obu planetach, choć nie byłyby one niczym podobnym do wielkich niebieskich ciał wodnych, które znamy., Temperatura wrzenia utrzymywałaby to, co w przeciwnym razie odparowywałoby do pewnego rodzaju zestalonego stanu pod niewiarygodnym ciśnieniem.
opary
są setki innych miejsc w Układzie Słonecznym, w których można znaleźć wodę, czy to małe, wypełnione lodem księżyce, które nigdy nie otrzymały oficjalnych nazw mitologicznych, czy tylko obszary z umiarkowanym nagromadzeniem lodu. Śladowe ilości pary wodnej zostały wykryte na Wenus, Jowiszu i Saturnie.,
mimo to mówi o obfitości w naszym Układzie Słonecznym i sposobach, w jakie nasze poglądy zmieniły się z suchego Układu Słonecznego z bladoniebieską kropką w środku, do obfitej wody i obfitującej w możliwości życia.
w tej chwili Ziemia jest jedyną prawdziwą bladoniebieską kropką, jedynym miejscem, w którym życie, jakie znamy, może istnieć, gdzie zmienne temperatury tworzą szeroki wachlarz ekosystemów i roślinności, gdzie gęsta, soczysta atmosfera umożliwia życie drogą powietrzną, morską i lądową. Ale to może nie być jedyna geneza w naszym Układzie Słonecznym., Życie może rozwijać się w ciemnych głębinach odległych oceanów, w formach dużych i małych, życie nie możemy pojąć kształtu, ponieważ nie ma punktu odniesienia do każdego, czego doświadczyliśmy. Nie musimy też podróżować latami świetlnymi, aby go znaleźć.
Ziemia jest jedyną prawdziwą bladoniebieską kropką, jedynym miejscem, w którym życie może istnieć
istnieje egzobiologia truizm, że tam, gdzie jest woda, jest życie. I gdzie kiedyś wierzyliśmy, że tylko my możemy znaleźć wodę, zamiast tego udowodniliśmy, że jest obfita., Choć może nie oznaczać życia w głębi Neptuna lub na mroźnych, ciemnych biegunach Merkurego, może otworzyć drzwi do nowych poszukiwań nie tylko w Europie i Enceladusie, ale także poniżej skorupy Ganimedesa lub w głębi Dione. Nie tylko polowanie na skamieliny na Marsie, ale szukanie prawdziwych, namacalnych, żywych, oddychających organizmów na Ceres.
może to zapewnić stacje Drogi, gdy poruszamy się w najdalsze zakątki kosmosu., A jeśli na naszym podwórku jest obfita woda, to pokazuje, że może nie być tak rzadka i że możemy nie być sami we wszechświecie, czy to na Mini-Neptunie 2000 lat świetlnych stąd, czy na zimnym Księżycu krążącym wokół Saturna wewnątrz jego pierścieni.