help de missie van de nieuwe komst te ondersteunen en ontvang de volledige inhoud van deze website als een instant download. Inclusief de Katholieke encyclopedie, kerkvaders, Summa, Bijbel en meer-allemaal voor slechts $ 19.99…
CONFESSOR.volgens de meest recente onderzoeken was hij een Oosterse heilige wiens verering werd getransplanteerd van het Byzantijnse Rijk naar Rome, vanwaar het zich snel verspreidde door het westerse Christendom., Samen met de naam en de verering van de heilige, werd zijn legende bekend gemaakt aan Rome en het westen door middel van Latijnse versies en herzieningen gebaseerd op de vorm stroom in het Byzantijnse Oosten. Dit proces werd vergemakkelijkt door het feit dat volgens de eerdere Syrische legende van de Heilige, de “Man van God,” van Edessa (identiek aan St.Alexius) een inwoner van Rome was. De Griekse legende, die dateert uit de negende eeuw en is de basis van alle latere versies, maakt Alexius de zoon van een vooraanstaande Romein genaamd Euphemianus., De nacht van zijn huwelijk verliet hij in het geheim het huis van zijn vader en reisde naar Edessa in het Syrische Oosten, waar hij zeventien jaar lang het leven leidde van een vrome asceet. Toen de roem van zijn heiligheid groeide, verliet hij Edessa en keerde terug naar Rome, waar hij zeventien jaar lang als bedelaar onder de trap van het paleis van zijn vader woonde, onbekend aan zijn vader of vrouw. Na zijn dood, toegewezen aan het jaar 417, werd een document gevonden op zijn lichaam, waarin hij zijn identiteit onthulde., Hij werd onmiddellijk geëerd als een heilige en het huis van zijn vader werd omgezet in een kerk geplaatst onder het beschermheerschap van Alexius. In deze uitgebreide vorm wordt de legende voor het eerst gevonden in een hymne (canon) van de Griekse hymnograaf Josephus (†883). Het komt ook voor in een Syrische biografie van Alexius, geschreven niet later dan de negende eeuw, en die het bestaan van een Grieks leven van de Heilige veronderstelt. Dit laatste is op zijn beurt gebaseerd op een eerdere Syrische legende (hierboven genoemd), gecomponeerd in Edessa tussen 450 en 475., Hoewel in dit laatste document de naam van Alexius niet wordt genoemd, is hij duidelijk dezelfde als de “Man van God” van wie deze eerdere Syrische legende vertelt dat hij in Edessa woonde tijdens het episcopaat van bisschop Rabula (412-435) als een arme bedelaar, en vroeg aalmoezen aan de kerkdeur. Deze verdeelde hij onder de rest van de armen, nadat hij nauwelijks genoeg had gereserveerd voor de absolute levensbehoeften. Hij stierf in het ziekenhuis en werd begraven in het gemeenschappelijke graf van de armen. Voor zijn dood onthulde hij echter aan een van de kerkdienaren dat hij de enige zoon was van voorname Romeinse ouders., Na de dood van de Heilige, de dienaar vertelde dit aan de bisschop. Daarop werd het graf geopend, maar alleen de lompen van zijn pauper werden er nu gevonden. In hoeverre dit verslag gebaseerd is op historische traditie is moeilijk te bepalen. Misschien is de enige basis voor het verhaal het feit dat een zekere vrome asceet in Edessa het leven van een bedelaar leefde en later werd vereerd als een heilige. Naast deze eerdere Syrische Legende, de Griekse auteur van de latere biografie van St., Alexius, die we hierboven hebben vermeld als geschreven voor de negende eeuw, had waarschijnlijk ook de gebeurtenissen in het leven van St. John Calybata in gedachten, een jonge Romeinse patriciër, over wie een soortgelijk verhaal wordt verteld. In het Westen vinden we geen spoor van de naam Alexius in een martyrologie of ander liturgisch boek voor het einde van de tiende eeuw; hij lijkt volledig onbekend te zijn geweest. Hij verschijnt voor het eerst in verband met St.Bonifatius als titulair Heilige van een kerk op de Aventijn in Rome., Op de plaats die nu wordt bewoond door de kerk van Sant’ Alessio was er ooit een diaconia, dat wil zeggen een instelling voor de zorg van de armen van de Romeinse kerk. Hieraan verbonden was een kerk die in de achtste eeuw al enige tijd bestond en gewijd was aan St.Bonifatius. In 972 droeg Paus Benedictus VII de bijna verlaten kerk over aan de verbannen Griekse metropoliet Sergius van Damascus. De laatste bouwde naast de kerk een klooster voor Griekse en Latijnse monniken, al snel beroemd om het sobere leven van de gevangenen. Aan de naam van St. Bonifatius werd nu toegevoegd dat van St., Alexius als titulaire Heilige van de kerk en het klooster. Het is blijkbaar Sergius en zijn monniken die naar Rome de verering van St.Alexius brachten. De Oosterse Heilige, volgens zijn legende een inwoner van Rome, was al snel erg populair bij de mensen van die stad. Onder de fresco ‘ s uitgevoerd tegen het einde van de elfde eeuw in de Romeinse Basiliek van St.Clement (nu de lagere kerk van San Clemente) zijn zeer interessante voorstellingen van gebeurtenissen in het leven van St. Alexius. Zijn feest wordt gevierd op 17 juli, in het Westen; in het Oosten, op 17 maart. De kerk van Sts., Alexius en Bonifatius op de Aventijn zijn in moderne tijden gerenoveerd, maar er zijn nog verschillende middeleeuwse monumenten bewaard gebleven. Onder hen is de bezoeker te zien de vermeende trap van het huis van Euphemianus waaronder Alexius zou hebben geleefd.