uogólnione zaburzenia lękowe
Jeśli Twoje dziecko ma uogólnione zaburzenia lękowe, lub GAD, on lub ona będzie martwić nadmiernie o różnych rzeczy, takich jak stopnie, problemy rodzinne, relacje z rówieśnikami, i wydajność w sporcie. Dowiedz się więcej o GAD.
dzieci z Gadu-Gadu są bardzo trudne dla siebie i dążą do perfekcji. Mogą również szukać stałej aprobaty lub Zapewnienia od innych.,
Panic Disorder
Panic disorder jest diagnozowany, jeśli Twoje dziecko cierpi na co najmniej dwa nieoczekiwane ataki paniki lub lęku—co oznacza, że pojawiają się nagle i bez powodu—a następnie przez co najmniej jeden miesiąc obawy o kolejny atak, utratę kontroli lub „zwariowanie.”Dowiedz się więcej o zaburzeniach paniki i atakach paniki.
Zaburzenia lękowe W separacji
wiele dzieci doświadcza lęku W separacji między 18 miesięcy i trzech lat, kiedy to jest normalne, aby odczuwać niepokój, gdy rodzic wychodzi z pokoju lub wychodzi poza pole widzenia., Zazwyczaj dzieci mogą być rozproszone od tych uczuć.
często zdarza się, że dziecko płacze, gdy po raz pierwszy zostaje w przedszkolu lub przedszkolu, a płacz zwykle ustępuje po zaangażowaniu się w nowe środowisko.
Jeśli Twoje dziecko jest nieco starsze i nie jest w stanie opuścić Ciebie lub innego członka rodziny, lub trwa dłużej, aby uspokoić się po opuszczeniu niż inne dzieci, wtedy problemem może być zaburzenie lęku separacyjnego, które dotyka 4 procent dzieci. Zaburzenie to występuje najczęściej u dzieci w wieku od siedmiu do dziewięciu lat.,
gdy występuje zaburzenie lękowe separacji, dziecko doświadcza nadmiernego lęku z dala od domu lub W separacji od rodziców lub opiekunów. Skrajna tęsknota za domem i uczucie nędzy z powodu nie bycia z bliskimi są powszechne.
inne objawy to odmowa pójścia do szkoły, obozu lub noclegu i domaganie się, aby ktoś z nimi został przed snem. Dzieci z lękiem separacyjnym często martwią się o złe rzeczy dzieje się z ich rodzicami lub opiekunami lub mogą mieć niejasne poczucie czegoś strasznego występującego, gdy są osobno.,
zespół lęku społecznego
zespół lęku społecznego, czyli fobia społeczna, charakteryzuje się intensywnym strachem przed sytuacjami i czynnościami społecznymi, takimi jak bycie wezwanym na zajęcia lub rozpoczęcie rozmowy z rówieśnikiem. Dowiedz się więcej na temat zaburzeń lękowych społecznych.
może to znacznie pogorszyć wyniki i frekwencję dziecka w szkole, a także jego zdolność do kontaktów towarzyskich z rówieśnikami oraz rozwijania i utrzymywania relacji.
- obejrzyj ten film: Rose, Nastolatka, opowiada o swoim lęku społecznym i o tym, jak pomogła jej terapia poznawczo-behawioralna (CBT).,
mutyzm selektywny
dzieci, które odmawiają mówienia w sytuacjach, w których rozmowa jest oczekiwana lub konieczna, w zakresie, w jakim ich odmowa zakłóca szkołę i zaprzyjaźnia się, mogą cierpieć na mutyzm selektywny.
dzieci cierpiące na mutyzm selektywny mogą stać nieruchomo i bez wyrazu, odwracać głowy, żuć lub kręcić włosami, unikać kontaktu wzrokowego lub wycofywać się w kącik, aby uniknąć rozmowy.
te dzieci mogą być bardzo gadatliwe i wykazywać normalne zachowania w domu lub w innym miejscu, w którym czują się komfortowo., Rodzice są czasami zaskoczeni, gdy dowiadują się od nauczyciela, że ich dziecko odmawia mówienia w szkole.
średnia wieku diagnozy wynosi około 5 lat, czyli mniej więcej w czasie, gdy dziecko wchodzi do szkoły.
- odwiedź online: Selective Mutism Group
specyficzne fobie
specyficzna fobia to intensywny, irracjonalny strach przed określonym przedmiotem, takim jak pies, lub sytuacją, taką jak latanie. Typowe fobie dziecięce obejmują zwierzęta, burze, wysokości, wodę, krew, ciemność i procedury medyczne.,
dzieci unikają sytuacji lub rzeczy, których się boją, lub znoszą je z niespokojnymi uczuciami, które mogą objawiać się jako płacz, napady złości, lgnięcie, unikanie, bóle głowy i bóle brzucha. W przeciwieństwie do dorosłych, zwykle nie uznają, że ich strach jest irracjonalny. Dowiedz się więcej o fobiach.
zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD) i zespół stresu pourazowego (PTSD) są ściśle związane z zaburzeniami lękowymi, które niektóre mogą wystąpić w tym samym czasie, wraz z depresją.,
zespół obsesyjno-kompulsywny (OCD)
zespół obsesyjno-kompulsywny charakteryzuje się niechcianymi i natrętnymi myślami (obsesje) i poczuciem obowiązku wielokrotnego wykonywania rytuałów i rutyny (kompulsje), aby spróbować złagodzić lęk. Dowiedz się więcej o OCD.
większość dzieci z OCD diagnozuje się w wieku około 10 lat, chociaż zaburzenie może uderzyć dzieci w wieku dwóch lub trzech lat. Chłopcy są bardziej narażone na rozwój OCD przed okresem dojrzewania, podczas gdy dziewczęta mają tendencję do rozwoju go w okresie dojrzewania.,
zespół stresu pourazowego (PTSD)
dzieci z zespołem stresu pourazowego (PTSD) mogą mieć intensywny strach i lęk, stają się emocjonalnie zdrętwiałe lub łatwo drażliwe, lub unikać miejsc, ludzi lub czynności po doświadczeniu lub doświadczeniu traumatycznego lub zagrażającego życiu zdarzenia. Dowiedz się więcej o PTSD.
nie każde dziecko, które doświadcza lub słyszy o traumatycznym wydarzeniu, rozwinie zespół stresu pourazowego. To normalne, że po takich wydarzeniach jest strach, smutek lub strach, a wiele dzieci wyzdrowieje z tych uczuć w krótkim czasie.,
dzieci najbardziej narażone na PTSD to te, które bezpośrednio były świadkami traumatycznego wydarzenia, które bezpośrednio ucierpiały (takie jak obrażenia lub śmierć rodzica), miały problemy ze zdrowiem psychicznym przed wydarzeniem i nie miały silnej sieci wsparcia. Przemoc w domu zwiększa również ryzyko rozwoju zespołu stresu pourazowego u dziecka po traumatycznym wydarzeniu.