pod koniec IV wieku i na początku V wieku p. n. e.Persowie kontrolowali Azję Mniejszą, większą część południowo-zachodniej Azji i części południowo-wschodniej Europy. Jednak Grecy Jońscy, którzy żyli wzdłuż Morza Egejskiego w dzisiejszej Turcji, zaczęli buntować się przeciwko swoim lokalnym gubernatorom z pomocą Ateńczyków we wschodniej Grecji kontynentalnej. Powstanie Jońskie zostało pokonane w 492 r. p. n. e.
król Perski Dariusz I, który chciał rozszerzyć swoje imperium na Europę, starał się ukarać Ateńczyków za ich czyny., Wysłał armię do Grecji w 492 r., która podbiła Trację w północnej Grecji, ale sztorm zniszczył jej statki, gdy przesuwała się na południe. Następnie Dariusz wysłał emisariuszy przez Grecję, aby zażądali poddania; większość miast-państw poddała się, ale Ateny i Sparta, położone w południowej Grecji, odmówiły, prowadząc do wojny.
armia perska dowodzona przez Datisa i Artaferne przepłynęła przez Morze Egejskie, zdobywając wyspy w kierunku Aten. Okręty wylądowały w Marathon, mieście położonym na północ od Aten., Armia Ateńska, składająca się z 9000 ateńskich żołnierzy i 1000 Platejskich sojuszników, maszerowała na spotkanie z armią Perską, a obie strony spędziły dziewięć dni czekając na atak drugiej strony.
chociaż Ateńczycy czekali na przybycie spartańskich sił jako posiłków, Miltiades, jeden z ich 10 generałów, błagał pozostałych o rozpoczęcie ofensywy., Chcąc przekonać generała Callimachosa (lub Callimachusa), aby zdobył poparcie dla ofensywy, Miltiades powiedział, według starożytnego historyka Herodota: „z Tobą teraz spoczywa, Callimachos, albo doprowadzić Ateny do niewoli, albo poprzez uwolnienie jej, aby pozostawić cię na cały czas, że ludzie będą żyć Memoriałem takim, jakiego nawet Harmodios i Aristogeiton nie opuścili.”
callimachus zgodził się; Miltiades nakazał swoim wojskom sformować linię I przeprowadzić bezpośrednią szarżę na Persów, szacowaną na 20-48 tys., Atakowali w formacji falangi (szczelnie zapakowanej prostokątnej formacji), z każdym żołnierzem uzbrojonym w dużą włócznię, napierśnik i dużą tarczę, która pokrywała większość jego ciała.
choć Persowie mieli większą siłę, ich broń i zbroje były gorsze i nie byli przygotowani na bezpośredni atak. Według relacji Herodota, flanki armii Ateńskiej pokonały Persów, a następnie pochłonęły Persów w centrum. Ateńczycy wygrali bitwę, zabijając około 6400 Persów, tracąc tylko 192 ludzi (te liczby były prawdopodobnie przesadzone przez Herodota).,
Persowie wycofali się na swoje statki i popłynęli w kierunku Aten, licząc na dotarcie do niezbezpieczonego miasta, zanim armia Ateńska będzie mogła powrócić. Ateńczycy maszerowali dwukrotnie z powrotem do miasta i dotarli do niego przed Persami. Datis i Artaferne postanowili powrócić do Azji, zamiast rozpocząć atak na miasto, kończąc tym samym Perską inwazję na Grecję.