Właściwości fizyczne i chemiczne

chlor jest zielonkawożółtym gazem w temperaturze pokojowej i ciśnieniu atmosferycznym. Jest dwa i pół razy cięższy od powietrza. Staje się cieczą w temperaturze -34 °C (-29 °F). Ma duszący zapach, a wdychanie powoduje uduszenie, zwężenie klatki piersiowej, ucisk w gardle i—po ciężkiej ekspozycji—obrzęk (wypełnienie płynem) płuc. Tylko jedna część na tysiąc w powietrzu powoduje śmierć w ciągu kilku minut, ale mniej niż jedna część na milion może być tolerowana., Chlor był pierwszym gazem używanym w wojnie chemicznej w czasie I wojny światowej. gaz jest łatwo skroplony przez chłodzenie lub pod ciśnieniem kilku atmosfer w zwykłej temperaturze.

chlor ma wysoką elektroujemność i wysokie powinowactwo elektronowe, przy czym ten ostatni jest nawet nieco wyższy niż fluor., Powinowactwo chloru do wodoru jest tak duże, że reakcja przebiega z wybuchową przemocą w świetle, jak w następującym równaniu (gdzie hv jest światłem):

w obecności węgla drzewnego połączenie chloru i wodoru zachodzi szybko (ale bez eksplozji) w ciemności. Strumień wodoru spali się w chlorze srebrzystym płomieniem. Jego wysokie powinowactwo do wodoru pozwala chlorowi reagować z wieloma związkami zawierającymi Wodór., Chlor reaguje z węglowodorami, na przykład, zastępując atomy chloru kolejno atomami wodoru. Jeśli węglowodór jest nienasycony, atomy chloru łatwo dodają się do wiązania podwójnego lub potrójnego.

cząsteczki chloru składają się z dwóch atomów (Cl2). Chlor łączy się z prawie wszystkimi pierwiastkami, z wyjątkiem lżejszych gazów szlachetnych, dając chlorki; te z większości metali są Kryształami jonowymi, podczas gdy te z półmetali i niemetali są głównie molekularne.,

produktami reakcji z chlorem są zwykle chlorki o wysokiej liczbie utleniania, takie jak trichlorek żelaza (FeCl3), tetrachlorek cyny (SnCl4) lub pentachlorek antymonu (sbcl5), ale należy zauważyć, że chlorek o najwyższej liczbie utleniania danego pierwiastka jest często w stanie niższym utleniania niż fluor o najwyższej liczbie utleniania. Tak więc wanad tworzy pentafluorek, podczas gdy pentachlorek jest nieznany, a siarka daje heksafluorek, ale nie heksachlorek. W przypadku siarki nawet tetrachlorek jest niestabilny.,

Aside from the −1 oxidation states of some chlorides, chlorine exhibits +1, +3, +5, and +7 oxidation states, respectively, in the following ions: hypochlorite (ClO−), chlorite (ClO−2), chlorate (ClO−3), and perchlorate (ClO−4). Five oxides—chlorine monoxide (Cl2O), chlorine dioxide (ClO2), chlorine perchlorate (Cl2O4), dichlorine hexoxide (Cl2O6), and dichlorine heptoxide (Cl2O7)—all highly reactive and unstable, have been indirectly synthesized. Chlorine can undergo addition or substitution reactions with organic compounds.,

chlor wypiera ze związków cięższe, mniej elektronegatywne halogeny, brom i jod. Przemieszczenie bromków, na przykład, odbywa się zgodnie z następującym równaniem:

ponadto przekształca kilka tlenków w chlorki. Przykładem jest konwersja trójtlenku żelaza do odpowiedniego chlorku:

chlor jest umiarkowanie rozpuszczalny w wodzie, dając wodę chlor, a z tego roztworu otrzymuje się stały hydrat o idealnym składzie, Cl2∙7.66h2o., Hydrat ten charakteryzuje się strukturą bardziej otwartą niż struktura lodu; komórka jednostkowa zawiera 46 cząsteczek wody i 6 Jam odpowiednich dla cząsteczek chloru. Gdy hydrat stoi, dysproporcjonowanie ma miejsce; to znaczy, jeden atom chloru w cząsteczce jest utleniony, a drugi jest zredukowany. W tym samym czasie roztwór staje się kwaśny, jak pokazano w następującym równaniu:

, w którym liczby utleniania są zapisane nad symbolami atomowymi., Chlor woda traci swoją skuteczność jako środek utleniający na stojąco, ponieważ kwas podchlorowy stopniowo rozkłada. W reakcji chloru z roztworami alkalicznymi powstają sole tlenowców.

pierwsza energia jonizacji chloru jest wysoka. Chociaż jony w dodatnich Stanach utleniania nie są bardzo stabilne, wysokie liczby utleniania są stabilizowane przez koordynację, głównie z tlenem i fluorem. W takich związkach Wiązanie jest głównie kowalencyjne, a chlor jest zdolny do wykazywania liczby utleniania +1, +3, +4, +5, +6, i +7.

Leave a Comment