Maksymalny pobór tlenu.
VO2 max jest obiektywnym pomiarem zdolności wysiłkowej: określa górne granice układu krążenia i oddychania. Jest ona określona przez zdolność jednostki do zwiększenia częstości akcji serca, zwiększenia objętości udaru i bezpośredniego przepływu krwi do aktywnych mięśni. Często jest to najważniejsza mierzona zmienna, choć zależy to od ustawienia i kontekstu danego badanego pacjenta.
termin „VO2 max” oznacza, że osiągnięto obiektywną, maksymalną granicę fizjologiczną., Jednakże, ponieważ często nie występuje to w kryteriach powszechnie stosowanych do jego zdefiniowania, termin „szczyt VO2” jest często uważany za bardziej odpowiedni, szczególnie w warunkach klinicznych (patrz sekcja „Plateau in Oxygen Uptake” w dalszej części tego rozdziału). Pułap tlenowy powinien być początkowo rozważany w kategoriach tego, co byłoby normalne dla danej osoby, gdyby była zdrowa. Określenie, co jest „normalne”, nie jest małym zadaniem (zostało to omówione bardziej szczegółowo w rozdziale „wartości normalne dla zdolności wysiłkowej” w dalszej części niniejszego rozdziału)., Jednak generalnie obserwacja, że pułap tlenowy mieści się w normalnym zakresie dla danej płci i wieku, sprawia, że silne i wieloczynnikowe stwierdzenie: jednostka nie ma istotnego upośledzenia w układzie krążenia i oddychania. Implicit w tym stwierdzeniu, oczywiście, jest to, że pacjent nie ma większych ograniczeń do pojemności minutowej serca, jego redystrybucji, lub metabolizmu lub funkcji mięśni szkieletowych. Zmiany pułapu tlenowego w wyniku treningu lub przerwania treningu lub zmniejszenia pułapu tlenowego w wyniku choroby, które są ściśle równoległe do zmian maksymalnej pojemności minutowej serca.,24-27 oczywiście, pułap tlenowy jest bezpośrednio związany ze zintegrowaną funkcją kilku systemów.
mimo że proces ten był powolny, w kardiologii klinicznej rozwinęło się lepsze uznanie dla mierzonego bezpośrednio VO2. Na przykład wiele firm farmaceutycznych, uznając ograniczenia w czasie ćwiczeń jako miarę pracy krążeniowo-oddechowej, coraz częściej stosuje techniki wymiany gazowej w dużych wieloośrodkowych próbach.4,28 kliniczne znaczenie obiektywnego i dokładnego pomiaru zdolności wysiłkowej podkreślają badania dotyczące rokowania u pacjentów z chorobami serca., Zdolność wysiłkowa konsekwentnie wykazano, że jest ważnym markerem rokowania. W wielu przeglądach wielowymiarowych badań na ten temat zdolność wysiłkowa wydaje się być wybierana częściej niż jakakolwiek inna zmienna (w tym historia kliniczna pacjenta, markery niedokrwienia lub inne zmienne testu wysiłkowego) jako istotny wyznacznik przeżycia.5,6,29,30 (patrz rozdział 10, aby zapoznać się z tym tematem.,)
Jeśli zdolność wysiłkowa jest ważnym czynnikiem rokowania, wynika z tego, że dokładniejsza i fizjologiczna ekspresja tolerancji wysiłku, szczyt VO2, byłaby jeszcze dokładniejsza w stratyfikowaniu ryzyka. W ostatnich 15 latach nastąpił wzrost liczby badań (podsumowanych w tabeli 10-1), w których stosowano szczytowe VO2 w kontekście prognoz. Problem ten jest szczególnie interesujący w przypadku pacjentów z zastoinową niewydolnością serca. Wielokrotnie wykazano, że szczyt VO2 jest niezależnym markerem ryzyka zgonu u pacjentów z niewydolnością serca., Zwiększona automatyzacja systemów wymiany gazowej sprawiła, że dane te są łatwiejsze do uzyskania, a te obiektywne informacje zastępują dawną zależność od subiektywnych miar oceny klinicznej i funkcjonalnej. Peak VO2 jest obecnie uznanym kryterium wyboru pacjentów, którzy mogliby potencjalnie odnieść korzyści z przeszczepu serca.5-7, 31-33 potężniejsze przewidywania ryzyka są często osiągane, gdy reakcje wymiany gazowej wentylacyjnej są połączone z innymi danymi klinicznymi, hemodynamicznymi i ćwiczeniami.5-7,31,32,34
jednak oczywiście kilka konkretnych obszarów wymaga dalszych badań., U pacjentów z niewydolnością serca szczytowy poziom VO2 wynoszący 14 mL/kg/min jest powszechnie stosowanym odcinkiem odcinającym, aby oddzielić ocalałych od osób niepłodnych, dlatego ten punkt jest powszechnie stosowany w celu pomocy w wyborze pacjentów do przeszczepu. Niemniej jednak nie jest do końca jasne, czy istnieje szczególne ograniczenie wartości piku VO2, które optymalnie stratyfikuje ryzyko. Badania wykazały, że każda szczytowa wartość VO2, wynosząca od 10 do 18 mL / kg / min, może stanowić „optymalny” punkt odcięcia; bardziej niż prawdopodobne, wartość ta zmienia się w zależności od ciężkości niewydolności serca w badanej populacji.,Ponadto, ze względu na to, że szczytowe stężenie VO2 może być subiektywne i nieco trudne do zdefiniowania u niektórych pacjentów, niektórzy badacze zasugerowali, że inne reakcje wentylacyjne i wymiany gazowej, takie jak VO2 przy progu wentylacyjnym, tempo spadku stężenia VO2 podczas powrotu do zdrowia po wysiłku fizycznym (Kinetyka powrotu do zdrowia), Kinetyka stężenia VO2 podczas wysiłku fizycznego, nachylenie VE/VCO2 i nachylenie wydajności pobierania tlenu, mają wyższą wartość prognostyczną.5-7,31, 36-46 badania te podsumowano w rozdziale 10 (patrz tabela 10-3).