globalne paliwa płynne
globalne wzorce dostaw i zużycia paliw płynnych w 2020 r.miały dwa odrębne okresy w wyniku globalnej pandemii COVID – 19 i związanych z nią skutków ekonomicznych. Od początku 2020 r. do końca maja spadki zużycia ropy naftowej wyprzedziły spadki produkcji ropy naftowej i spowodowały wzrost światowych zapasów ropy o 1,2 mld baryłek., Gwałtowny wzrost zapasów przyczynił się do spadku miesięcznej średniej ceny spot ropy Brent do 18 USD za baryłkę (b) w kwietniu, najniższej ceny realnej od lutego 1999 r. Jednak przez większą część drugiej połowy roku, rosnące zużycie ropy naftowej, zmniejszona produkcja ropy naftowej przez członków Organizacji Krajów Eksportujących Ropę Naftową (OPEC) i jej partnerów (OPEC+) oraz niższa produkcja ropy naftowej w USA spowodowały spadek zapasów, popychając ceny Brent do średniej miesięcznej 50 USD/b w grudniu.,
EIA prognozuje, że globalne zużycie i produkcja ropy naftowej wzrośnie w latach 2021 i 2022, a światowe zapasy ropy będą nadal spadać przez większą część tego okresu. EIA spodziewa się, że ceny Brent będą średnio 53 USD/b w ciągu najbliższych dwóch lat.
globalne zużycie ropy naftowej i innych paliw płynnych. Wstępne dane i szacunki wskazują, że globalne zużycie paliw płynnych zmniejszyło się o 9,0 mln baryłek dziennie (b/d) w 2020 r., co jest największym rocznym spadkiem danych OOŚ sięgającym 1980 r. OOŚ prognozuje, że konsumpcja wzrośnie o 5.,6 mln b / d w 2021 r. i o 3,3 mln b/d w 2022 r. Oczekiwany wzrost zużycia paliw płynnych wynika ze wzrostu globalnego produktu krajowego brutto (PKB) oraz przejścia w kierunku wzorców podróży sprzed pandemii, szczególnie na przełomie 2021 i 2022 roku. Na podstawie danych i prognoz Oxford Economics, EIA zakłada, że globalny PKB zmniejszy się o 3,9% w 2020 r.i że wzrośnie o 5,4% w 2021 r. i o 4,3% w 2022 r. Pomimo prognozy OOŚ o rosnącym zużyciu w 2021 r., globalne zużycie ropy naftowej i innych paliw płynnych nie powróci do poziomów z 2019 r. w prognozie do początku 2022 r.,
prognoza OOŚ zakłada, że działalność gospodarcza i podróże będą generalnie rosły w ciągu roku. EIA szacuje, że globalne zużycie paliw płynnych spadło do 80,6 mln b / d w kwietniu 2020 r., kiedy odpowiedzi na pandemię COVID-19 były najbardziej dotkliwe na całym świecie. EIA szacuje, że do grudnia globalne zużycie ropy wzrosło do 95,5 mln b/d, co było wyższe od kwietnia, ale i tak było o 6,8 mln b / d niższe niż w grudniu 2019 r. Rosnąca liczba infekcji COVID-19 w czwartym kwartale 2020 roku spowolniła ożywienie w zużyciu ropy naftowej., EIA szacuje, że w IV kwartale 2020 r. globalne zużycie paliw płynnych wyniosło średnio 95,4 mln b/d, czyli tylko 0,6 mln b / d w stosunku do poziomu z września.
EIA spodziewa się, że niedawny wzrost infekcji COVID-19, ponowne nałożenie pewnych ograniczeń i trwające zmiany w zachowaniach konsumentów z powodu pandemii będą nadal wpływać na globalne zapotrzebowanie na ropę naftową w pierwszej połowie 2021 roku. Pomimo niepewności, aktywność gospodarcza w prognozie powraca do poziomu sprzed pandemii w 2021 r., częściowo z powodu wprowadzenia szczepionek., W rezultacie tempo wzrostu zużycia ropy naftowej będzie w znacznym stopniu zależeć od produkcji i dystrybucji skutecznych szczepionek na skalę światową.
odzysk w zapotrzebowaniu na ropę naftową będzie się również różnić w zależności od produktu naftowego. Wśród produktów naftowych zużycie paliwa do silników odrzutowych spadło szczególnie gwałtownie w 2020 r., A EIA zakłada, że globalne zużycie paliwa do silników odrzutowych pozostanie poniżej poziomu z 2019 r. do końca 2022 r. EIA oczekuje, że zużycie paliwa do silników odrzutowych powróci do poziomu sprzed pandemii szybciej w Chinach i Stanach Zjednoczonych niż w większości innych regionów., Prognoza EIA zakłada, że zużycie węglowodorów w gazach płynnych (HGL) będzie wyższe niż w 2020 r.poziomy w 2021 i 2022 r. EIA spodziewa się, że produkcja petrochemiczna przyczyni się w prognozie do wzrostu konsumpcji HGL. Wzrost ten jest przede wszystkim związany z przepustowością do krakingu petrochemicznego light-feed w Chinach i prognozowanym wzrostem konsumpcji HGL w USA.,
w ujęciu procentowym, EIA spodziewa się, że wzrost zużycia ropy naftowej będzie w miarę równomierny między krajami należącymi do Organizacji Współpracy Gospodarczej i rozwoju (OECD) a krajami nienależącymi do OECD. EIA przewiduje, że popyt na ropę wzrośnie szybciej w 2021 r., ponieważ Podróże i inne reakcje na COVID-19 mają mniejszy wpływ na gospodarkę i zużycie ropy niż w 2020 r. Prognozowane zapotrzebowanie na ropę naftową nadal rośnie, ale w 2022 r.w bardziej umiarkowanym tempie, ponieważ skutki ograniczeń i zmian behawioralnych w 2020 r. zanikają, a popyt na ropę jest coraz bardziej napędzany wzrostem gospodarczym., Prognozowane zużycie paliw płynnych spoza OECD wzrośnie o 3,1 mln b/d w 2021 r. (6%) i o 1,6 mln b/d (3%) w 2022 r. Chiny i Indie prowadzą wzrost zużycia paliw płynnych spoza OECD. Według prognoz OOŚ konsumpcja w Chinach wzrośnie o 0,9 mln b/d (6%) w 2021 r.i o 0,4 mln b/d (3%) w 2022 r., a konsumpcja w Indiach wzrośnie o 0,5 mln b/d (12%) w 2021 r. i o 0,2 mln b/d (4%) w 2022 r.
produkcja ropy naftowej i innych paliw płynnych poza OPEC. EIA szacuje, że w całym 2020 r. produkcja spoza OPEC spadła o 2.,3 mln b/d z poziomów z 2019 roku. Ponad 90% tego spadku pochodziło od trzech największych producentów spoza OPEC: Stanów Zjednoczonych, Rosji i Kanady. Produkcja poza OPEC była najniższa w ciągu roku w drugim kwartale, ale produkcja zaczęła rosnąć w trzecim kwartale wraz ze wzrostem światowego popytu na ropę naftową. EIA spodziewa się, że produkcja ropy naftowej i innych paliw płynnych spoza OPEC wzrośnie o 1,2 mln b / d w 2021 r. W 2022 r. EIA spodziewa się, że produkcja spoza OPEC wzrośnie o 2,3 mln b/d, przekraczając poziomy produkcji z 2019 r., Kanada i Brazylia przewodzą prognozie wzrostu produkcji poza OPEC w 2021 roku, a Rosja i Stany Zjednoczone będą przewodzić wzrostowi w 2022 roku.
EIA spodziewa się, że w 2020 r.łączna produkcja paliw płynnych w Kanadzie spadła o 0,2 mln b / d. Spadek ten jest wynikiem zarówno cięć produkcji zamówionych przez rząd w Albercie w 2019 r., które utrzymywały się do 2020 r., jak i zamykania działalności gospodarczej z powodu niskich cen ropy naftowej i spadku popytu na eksport ropy. Pod koniec października rząd Alberty ogłosił, że przestanie ustalać miesięczne limity produkcji ropy naftowej., Chociaż rząd rozszerzy swój organ regulacyjny o ograniczenie produkcji ropy naftowej do grudnia 2021 r., wstrzymanie cięć produkcji pozwoli producentom na wykorzystanie dostępnej przepustowości rurociągów eksportowych. Od końca 2020 r. EIA szacuje, że większość zamkniętej produkcji w wyniku reakcji na COVID-19 została przywrócona, szybciej niż wcześniej szacowano. W 2021 r. EIA spodziewa się, że kanadyjska produkcja wzrośnie o 0,4 mln b / d i przekroczy pierwszy kwartał 2020 r., co jest spowodowane usunięciem zamówionych przez rząd ograniczeń i ekspansją wcześniej odroczonych projektów dotyczących piasków naftowych., EIA nie spodziewa się, że w Kanadzie w okresie objętym prognozą pojawią się nowe projekty związane z wydobyciem surowców. Każda dodatkowa produkcja ropy naftowej będzie wynikała z rozbudowy lub demontażu istniejących projektów. Prognozowana produkcja w Kanadzie wzrośnie o 0,1 mln b/d w 2022 roku.
Brazylijska produkcja ropy naftowej i innych paliw płynnych wzrosła w 2020 r.o 0,2 mln b/d, a w 2021 r. ma wzrosnąć o 0,4 mln b/d, a w 2022 r. o 0,2 mln b / d. W kwietniu 2020 roku Brazylijski Narodowy Koncern Naftowy Petroleo Brasileiro, S. A. (Petrobras) ogłosił cięcia produkcji o 0.,2 mln b / d w odpowiedzi na pandemię COVID-19. Jednak kilka tygodni po tym ogłoszeniu Petrobras odwrócił te cięcia, ponieważ popyt na eksport ropy naftowej pozostał silny, zwłaszcza na eksport do Azji. Mimo że inni producenci ropy z Ameryki Łacińskiej odnotowali spadek w 2020 r., produkcja ropy w Brazylii nadal rosła, ze względu na ciągły wzrost produkcji na statkach pływających, produkcyjnych, magazynowych i wyładowczych (FPSO) wprowadzonych do użytku przed 2020 r., a rekordowa produkcja w szczególności na polu Buzios., Jeden FPSO, P-70, pojawił się w Internecie w drugiej połowie 2020 r., przynosząc dodatkowe wolumeny. Oczekuje się, że w okresie objętym prognozą powstaną nowe jednostki FPSO, zwłaszcza na polach Sepia, Mero i Buzios. Każdy z tych FPSO ma zdolność produkcyjną 180 000 b/d.
po Stanach Zjednoczonych rosja jest drugim co do wielkości producentem paliw płynnych wśród krajów spoza OPEC. EIA spodziewa się wzrostu produkcji w Rosji w 2021 i 2022 roku po gwałtownym spadku w 2020 roku, ponieważ umowa OPEC+, w której Rosja uczestniczy, ograniczyła produkcję ropy naftowej., Rosja odnotowała największy spadek produkcji paliw płynnych w 2020 r. wśród producentów OPEC+: spadek o 1,0 mln b/d w stosunku do produkcji w 2019 r. EIA spodziewa się, że produkcja paliw płynnych w Rosji wzrośnie o 0,1 mln b/d w 2021 r.i o 0,9 mln b / d w 2022 r. Po wygaśnięciu umowy OPEC+ na początku 2022 r., EIA oczekuje, że produkcja Rosji powróci do poziomu 11,5 mln b/d do kwietnia 2022 r., czyli prawie takiego samego poziomu jak w pierwszym kwartale 2020 r.
EIA spodziewa się również wzrostu produkcji w Norwegii w latach 2021 i 2022., Norweskie Ministerstwo ropy naftowej i energii wprowadziło jednostronne limity produkcji na norweskim szelfie kontynentalnym od czerwca do grudnia 2020 roku. Limity stosowane do produkcji na istniejących polach opóźniły uruchomienie nowych pól i utrzymały wzrost całkowitej produkcji płynów w 2020 r. do poziomu poniżej 0,3 mln b/d.Po wygaśnięciu limitów produkcyjnych, EIA prognozuje wzrost produkcji na poziomie 0,2 mln b/d w 2021 r. i 0,1 mln b/d w 2022 r., ponieważ istniejące pola zwiększają produkcję i pojawiają się nowe pola, w tym znacznie opóźnione pole Martin Linge., Wzrost w nowych dziedzinach w 2021 r. przyczyni się do wzrostu zarówno w 2021 r., jak i w 2022 r. Obszar Johan Sverdrup, który był głównym motorem wzrostu Norweskiej produkcji w 2020 r., przyczyni się również do wzrostu w latach 2021, 2022 i Później. EIA przewiduje, że faza 1 pola Johan Sverdrup powróci do szczytowej produkcji sprzed COVID-19 w wysokości 470 000 b / d na początku 2021 roku i przekroczy ją przed końcem 2021 roku. Ponadto faza 2 pola Johan Sverdrup ma zostać uruchomiona w czwartym kwartale 2022 roku i dodać ponad 0,2 mln b/d produkcji przy pełnej mocy.,
EIA spodziewa się, że w 2021 i 2022 r.produkcja paliw płynnych w Meksyku spadnie najbardziej wśród krajów spoza OPEC. Meksyk zgodził się na 100 000 b/d redukcji produkcji ropy naftowej w ramach kwietniowego porozumienia OPEC+. Meksyk odmówił przedłużenia cięć w czerwcu, a Meksyk tymczasowo ustabilizował produkcję w 2020 r. po poprzednich latach spadków, ponieważ Petroleos Mexicanos (PEMEX) był ukierunkowany na kilka priorytetowych obszarów rozwoju. Meksykańska produkcja paliw płynnych wyniosła średnio 1,9 mln b/d w 2020 r., prawie bez zmian w porównaniu z 2019 r. EIA przewiduje, że produkcja ropy w 2021 r.spadnie do 1.,8 mln b / d, nawet jeśli priorytetowe pola PEMEX nadal zwiększają produkcję, a projekty Ixachi i Ichalkil / Pokoch są dostępne w Internecie. Wynik ten jest niewystarczający, aby zrównoważyć spadki ze starszych pól PEMEX, w szczególności pola Maloob. EIA spodziewa się, że w 2022 r. produkcja ropy w Meksyku wyniesie średnio 1,7 mln b / d, co odzwierciedla ograniczenia finansowe PEMEX i utrzymujące się duże spadki na dojrzałych polach.
OPEC produkcja ropy naftowej i innych paliw płynnych., Spadek produkcji OPEC+ w kwietniu 2020 (przedłużony w czerwcu), wraz z rekordowymi poziomami zakłóceń w dostawach ropy naftowej, odwróciły inwentaryzację wynikającą z historycznych spadków popytu w drugim kwartale 2020. Po tym, jak światowe zapasy ropy naftowej w drugim kwartale 2020 r. osiągnęły szacowany poziom 7,5 mln b/d, zapasy spadły w drugiej połowie 2020 r. Wysoki stopień zgodności członków OPEC z umową o ograniczeniu produkcji przyczynił się do spadku zapasów. EIA szacuje, że produkcja ropy naftowej OPEC w 2020 roku wyniosła średnio 25,6 mln b / d, co oznacza spadek o 3.,7 mln b / d od 2019 roku i Najniższa średnia roczna produkcja ropy naftowej OPEC od 2002 roku.
produkcja ropy naftowej OPEC osiągnęła niski poziom 23,6 mln b/d w trzecim kwartale 2020 roku. Jednak powrót produkcji ropy naftowej w Libii i innych krajach w czwartym kwartale 2020 r., w połączeniu ze zmniejszeniem cięć produkcji OPEC w miarę wzrostu globalnego popytu na ropę naftową, przyczynił się do wzrostu produkcji do 24,9 mln b/d w czwartym kwartale.,
5 stycznia 2021 roku OPEC+ ogłosił niewielki wzrost produkcji z Rosji i Kazachstanu w lutym i marcu (łącznie 75 000 b / d miesięcznie). Arabia Saudyjska ogłosiła, że dobrowolnie ograniczy produkcję o dodatkowe 1,0 mln b/d w lutym i marcu, co spowoduje niższy ogólny poziom prognozowanej produkcji OPEC+ w pierwszym kwartale 2021 r.niż wcześniej oczekiwano OOŚ.
zmieniona umowa OPEC+ nadal pozwala na osiągnięcie wyższych celów produkcyjnych w 2021 roku., EIA oczekuje, że OPEC będzie nadal ograniczać produkcję, ale w mniejszym stopniu, ponieważ rozluźnia cięcia produkcji do 2021 r. wraz ze wzrostem światowego popytu na ropę naftową. EIA prognozuje, że produkcja ropy naftowej OPEC wyniesie średnio 27,2 mln b/d w 2021 r., co oznacza wzrost o 1,6 mln b/d w porównaniu z 2020 r. Po wygaśnięciu umowy OPEC+ w kwietniu 2022 r., EIA spodziewa się dalszego wzrostu produkcji OPEC w 2022 r. Według prognoz OOŚ produkcja ropy naftowej w OPEC wyniesie średnio 28,2 mln b/d w 2022 r., co oznacza wzrost o 1,1 mln b/d.
Wenezuela, Libia i Iran nie podlegają umowie OPEC+., EIA zakłada, że obecne sankcje USA pozostają w mocy dla Iranu i Wenezueli. Spadek produkcji Wenezueli przyspieszył w 2020 roku po tym, jak rząd Stanów Zjednoczonych nałożył nowe sankcje na handel Rosnieftem w połowie lutego. Ponadto spadek światowego popytu na ropę naftową po wybuchu pandemii COVID-19 dodatkowo zmniejszył popyt na wenezuelską ropę naftową. EIA spodziewa się w prognozie dalszego spadku produkcji ropy naftowej w Wenezueli.,
produkcja ropy naftowej w Libii spadła w ciągu pierwszych pięciu miesięcy 2020 r.po styczniowym zamknięciu pięciu terminali eksportowych we wschodniej Libii oraz rurociągów łączących pola naftowe El Sharara i El Feel z tymi terminalami. Do maja 2020 r. produkcja ropy naftowej w Libii wynosiła średnio 80 000 b/d, w porównaniu z 1,2 mln b / d na koniec 2019 r. Libia ' s national oil company (NOC) zniosła siłę wyższą we wszystkich portach we wrześniu i październiku w wyniku porozumienia o zawieszeniu broni między wschodnimi i zachodnimi siłami bezpieczeństwa., W listopadzie 2020 roku national oil company szybko zwiększyła produkcję ropy naftowej do poziomu zbliżonego do zdolności produkcyjnych. Prognozy dotyczące produkcji w Libii OOŚ są jednak obarczone zwiększonym ryzykiem ze względu na sytuację polityczną i sytuację w zakresie bezpieczeństwa w Libii, w tym brak porozumienia w sprawie podziału dochodów między frakcjami wschodnimi i zachodnimi.
EIA szacuje, że produkcja innych płynów OPEC spadła średnio do 5,0 mln b/d w 2020 r., z 5,4 mln b / d w 2019 r., Spadek produkcji w 2020 r.był spowodowany mniejszą produkcją płynów, wynikającą ze zmniejszenia produkcji ropy naftowej. EIA spodziewa się, że spadek ten odwróci się wraz ze wzrostem produkcji OPEC+.
EIA szacuje, że nadwyżka mocy produkcyjnych ropy naftowej OPEC, która w 2019 r. wyniosła średnio 2,5 mln b/d, w 2020 r.wyniosła średnio 6,2 mln b/d (o 4,0 mln b/d Więcej niż średnia z lat 2010-2019) i osiągnęła szczyt w trzecim kwartale 2020 r. na poziomie 7,9 mln b/d. EIA prognozuje, że średnia roczna nadwyżka mocy produkcyjnych spadnie do 5,1 mln b/d w 2021 r. i 4,1 mln b / d w 2022 r., Wahania nadwyżek mocy produkcyjnych są bezpośrednim wynikiem zmian w produkcji ropy naftowej w odpowiedzi na porozumienie OPEC+. Szacunki te nie obejmują dodatkowych zdolności, które mogą być dostępne w Iranie, który jest offline z powodu sankcji USA na sprzedaż ropy naftowej Iranu.
światowe zapasy ropy naftowej. EIA szacuje, że światowe zapasy ropy wzrosły o 1,2 mld baryłek od końca 2019 r.do maja 2020 r. Jednak od czerwca do grudnia szacowane zapasy spadły o 0,5 mld baryłek., W 2021 i 2022 r. światowe zapasy ropy będą rosły, ponieważ przewiduje się, że globalne zapotrzebowanie na ropę będzie stopniowo powracać do poziomu sprzed pandemii, wyprzedzając wzrost podaży. EIA spodziewa się wzrostu światowych dostaw ropy naftowej w prognozie, ale dobrowolne ograniczenie produkcji ze strony producentów OPEC+, wraz z utrzymującymi się skutkami niskich cen ropy naftowej dla amerykańskiej ścisłej produkcji, ograniczy wzrost globalnych dostaw. W rezultacie EIA przewiduje, że światowe zapasy ropy spadną w tempie 0,6 mln b/d w 2021 r.i 0,5 mln b/d w 2022 r., Ten wskaźnik wycofywania zapasów sprawiłby, że światowe zapasy ropy naftowej na koniec 2022 r.byłyby wyższe o 0,3 mld baryłek niż na koniec 2019 r.
Ceny ropy naftowej. Ceny ropy Brent w 2020 r.kształtowały się w szerokim zakresie. Po średniej cenie 64 USD/b w styczniu 2020 r. ceny Brent spadły do średniej ceny 18 USD / b w kwietniu, najniższej średniej miesięcznej w ujęciu realnym od lutego 1999 r. Niskie ceny były wynikiem znacznego spadku zużycia ropy naftowej, który spowodował gwałtowny wzrost światowych zapasów ropy., Jednak ceny Brent wzrosły Przez większą część 2020 roku, ponieważ rosnący popyt na ropę i zmniejszona produkcja spowodowały spadek światowych zapasów ropy. Ceny Brent wzrosły do średniej miesięcznej 50 USD / b w grudniu częściowo ze względu na oczekiwania przyszłego ożywienia gospodarczego w oparciu o ciągłe wiadomości o żywotności wielu szczepionek COVID-19. Ceny Brent na początku stycznia osiągnęły najwyższe poziomy od 10 miesięcy po tym, jak Arabia Saudyjska ogłosiła jednomiesięczną jednostronną redukcję produkcji ropy naftowej w lutym, która jest uzupełnieniem zobowiązań OPEC+.,
EIA spodziewa się, że ceny ropy Brent w 2021 i 2022 r.osiągną średnio 53 USD/b. Jednostronne cięcia w Arabii Saudyjskiej oznaczają, że salda światowego rynku ropy naftowej będą na początku 2021 r.ostrzejsze niż wcześniej oczekiwano. EIA spodziewa się, że światowe zapasy ropy spadną o 2,3 mln b/d w pierwszym kwartale 2021 r., co według EIA przyczyni się do wzrostu cen Brent na poziomie średnio 56 USD/b.
pomimo wzrostu prognozowanych cen ropy na początku 2021 r., EIA nadal oczekuje, że presja cenowa w górę będzie ograniczona w okresie objętym prognozą ze względu na wysoki poziom światowych zapasów ropy naftowej i nadwyżki mocy produkcyjnych ropy naftowej., EIA spodziewa się, że od drugiego kwartału 2021 r.pojawi się umiarkowana presja cenowa na spadek cen ropy, kiedy przewiduje się wzrost światowej produkcji ropy naftowej i spowolnienie zapasów. Ceny Brent spot w drugiej połowie 2021 r.mają wynieść średnio 51 USD/B. W prognozie w 2022 r. ponownie zaostrza się presja cenowa w związku z przyspieszającymi spadkami światowych zapasów ropy naftowej w porównaniu z drugą połową 2021 r.,
globalny rozwój gospodarczy i liczne niepewności związane z trwającą pandemią COVID-19 w nadchodzących miesiącach mogą spowodować, że ceny ropy będą wyższe lub niższe niż obecne prognozy cenowe OOŚ. Ta ścieżka cen odzwierciedla wzrost globalnego zużycia ropy naftowej o 6% w stosunku do poziomu z 2020 r., aby osiągnąć średnio 97,8 mln b/d w 2021 r. i o dodatkowe 3% w 2022 r. Ale Prognoza ta jest zależna od tempa, w jakim populacje są szczepione i sposób, w jaki zachowania konsumpcji ropy zmienia się po populacji są szeroko szczepione., Czas trwania i przestrzeganie ostatnich docelowych cięć produkcji OPEC+ również pozostaje niepewny. Wreszcie, stopień, w jakim amerykański przemysł łupkowy reaguje na niedawną relatywną siłę cen ropy w porównaniu z jej niedawnymi spadkami w kwietniu, wpłynie na ścieżkę cen ropy w nadchodzących kwartałach.
EIA prognozuje, że ceny ropy naftowej West Texas Intermediate (WTI) będą średnio o 3 USD niższe od cen Brent w 2021 r.I O 4 USD niższe od cen Brent w 2022 r., Ten rabat cenowy opiera się na założeniu Oia, że obecna obniżona Zniżka WTI do Brent w wysokości średnio 2 USD/b w drugiej połowie 2020 r.odzwierciedla znaczące spadki produkcji ropy naftowej w USA i zmniejszyła dostępne wolumeny ropy naftowej w USA na eksport na odległe rynki w porównaniu z innymi światowymi wskaźnikami referencyjnymi. Ponieważ rynek światowy dostosowuje się do zmniejszonego popytu i poziomu produkcji, EIA oczekuje, że spread powróci do poziomu 4 USD / b w drugiej połowie 2022 r. w oparciu o względny koszt eksportu USA., ropa naftowa z centrum dystrybucji Cushing do Azji, w porównaniu z kosztami eksportu ropy Brent z Morza Północnego do Azji.