Unicorns: the myths & Legends Behind the Glitter & Rainbows (Polski)

jednorożce zajmują dziwną pozycję w kulturze popularnej. W narracjach fantasy są często czystymi, szlachetnymi zwierzętami, które ratują Bohatera w najciemniejszej godzinie. Jednak niedawny rozkwit w branży kosmetycznej widział jednorożce rozpryskane przez holograficzne linie makijażu, z pędzlami w kształcie spiralnych rogów. I są wieloletnim ulubieńcem dzieci.,

za brokatem i tęczą stoi nieco duchowa istota, czasami łagodna i okrutna, tajemnicza i średniowieczna. Już omówiliśmy smoki i gryfy tutaj w bajecznym folklorze. Znajdziesz tu również jednorożce mnóstwo na herbach i herbach rodzinnych. Jednorożec jest nawet zwierzęciem Narodowym Szkocji.

ale skąd pochodzą i jest jest jakaś możliwość, że kiedyś istniały?, Czytaj dalej lub naciśnij „play” poniżej, aby się dowiedzieć.

Jednorożec starożytności

około 398 pne, grecki lekarz Ctesias napisał o jednorożcach. Zrobił to podczas pobytu w Persji, choć jego opowieści były o jednorożcach Indii. Zauważ, że on sam nigdy nie był w Indiach. Zbierał opowieści podróżników, pisał też o psach i gryfach. Jak podkreśla Chris Lavers, opowieści są tak fantastyczne, że mamy dwie opcje. Po pierwsze, możemy założyć, że był kłamcą., Albo po drugie, po prostu spisał historie, które opowiadali mu podróżnicy, czyniąc go po prostu łatwowiernym (2009: 5).

Ctesias mówi nam, że jednorożec ma białe ciało, ciemnoczerwoną głowę, ciemnoniebieskie oczy i biały, karmazynowy i czarny róg (Suhr 1964: 94). Dla Elmera G. Suhra opis ten można przyrównać do zaćmienia Słońca, z jego czarnym cieniem, białą koroną i „czerwonymi wypukłościami” (1964: 106). Widzi również związek księżyca z dziewiczą boginią Artemidą jako wyjaśnienie preferencji jednorożca dla dziewic(1964: 107).,

Persowie, Grecy i Pliniusz Starszy opowiadali się za istnieniem jednorożca w Indiach (Ryan 2012: 53). Juliusz Cezar zdecydował później, że żyje w lasach celtyckich(Ryan 2012: 53). Pliniusz Starszy opisał jednorożca jako mającego ciało konia, głowę jelenia, stopy słonia, ogon dzika i 3-metrowy czarny róg (Mandel 2001: 10). Matt Simon zauważa, że nosorożec Indyjski ma również stopy i ogon, aby pasowały do tego opisu (2015). Czy oryginalny jednorożec był jednak nosorożcem?,

Średniowieczne jednorożce

gdy przenosimy się do XII wieku, bestiariusze porzucili Model hybrydy Pliniusza. Opisali jednorożca jako „bardzo małego”, wielkości koziego dziecka (Mandel 2001: 11). Opis ten jednak wyraźnie się nie zachował, o czym świadczy słynny przykład średniowiecznego tkactwa.

gobeliny jednorożca, obecnie przechowywane w Cloisters w Nowym Jorku, to seria siedmiu gobelinów datowanych na około 1500 rok. W nim myśliwi wyruszyli schwytać jednorożca. Arrasy są w większości dokładne w sensie Botanicznym., Jednak ” projektanci i tkacze ignorowali Pory roku, zestawiając rośliny z kwiatami, które zwykle kwitną o różnych porach roku. W ten sposób każda roślina ujawnia się w kwiecie wieku, tworząc Czarujący zespół tego, co natura ma do zaoferowania „(Sipress 1973: 180). Tworzy to bujny i obfity raj, przez który jednorożec może się poruszać.,

w jednym gobelinie wąż ma przeklęta woda lasu. Jednorożec wykorzystuje swoje magiczne moce ” aby usunąć jad węża z wody, umożliwiając ptakom i zwierzętom leśnym bezpieczne ugasienie pragnienia „(Sipress 1973: 186). Czyniąc wodę bezpieczną ponownie, jednorożec przychodzi reprezentować Chrystusa.

gobeliny znane są również jako polowanie na jednorożca.,

we wczesnej erze chrześcijańskiej ludzie wierzyli, że jednorożec jest okrutną bestią, częściowo dzięki opisom okrucieństwa jednorożca przez Ctesiasa. Łowcy nie mogli złapać jednorożca, a mógł być oswojony tylko przez dziewicę (Sipress 1973: 186).

Panna siedziała cicho, dopóki jednorożec jej nie znalazł. W jej obecności bestia została oswojona, nawet kładąc głowę na kolanach., W tym momencie myśliwi mogli schwytać lub zabić jednorożca. W Gobelinach jednorożca Panna odwraca wzrok w gorącym momencie. Nie chce przyznać się do swojej roli w jego śmierci? Legendy te łączyły Dziewicze dziewczyny i jednorożce. Niektóre opowieści twierdziły, że jednorożec może złapać zapach dziewczyny. Inni nałożyli na scenę element seksualny, z jednorożcem ssącym z dziewicy.

co przedstawiał jednorożec?

w tych legendach jednorożec kojarzy się z czystością. To dodaje ich tajemniczego, nieokiełznanego uroku., Ich dzikość w walce, przedstawiona na Gobelinach jednorożca, jak jednorożec walczy z ogarami, staje się jego siłą i mocą.

czystość jednorożca jest dlaczego władcy często przyjmował je jako symbol. Mogli ” świętować swoją dobroczynność w zapewnianiu swoim obywatelom bezpiecznego i szczęśliwego życia „(Mandel 2001: 11)., Na fontannie Neptuna we Florencji znajduje się jednorożec, wskazujący na bezpieczeństwo wody wewnątrz (Mandel 2001: 14).

w jednorożcu jest też coś z outsidera. Paul Clayton-Lea zauważa, że „historia Religijna ts sięga czasów Wielkiego Potopu, kiedy, jak mówią talmudyczni interpretatorzy, bestia była zbyt duża, aby zmieścić się w arce Noego i dlatego musiała być ciągnięta przez linę przywiązaną do jej rogu” (1989: 466).

w jednej biblijnej opowieści Adam nazwał jednorożca przed jakimkolwiek innym zwierzęciem. Kiedy on i Ewa opuścili Eden, jednorożec poszedł z nimi., Tutaj jednorożec dodaje lojalność do swojej listy cnót. W przeciwieństwie do Adama i Ewy, jednorożec mógł powracać do ogrodu co stulecie. Zjadając roślinność i pijąc wodę, odnowił swoją siłę(Alexander 2015: 19).

jednak jego największą jakością były być może magiczne właściwości jego rogu.,

lecznicze właściwości jednorożca

ludzie wierzyli, że róg może oczyścić płyny, a oczyszczona ciecz może wyleczyć każdego, kto został otruty (Ryan 2012: 55). Uczeni wierzyli również, że ten magiczny płyn może wyleczyć epilepsję, na którą cierpiał Joan El Caçador z Aragonii(Ryan 2012: 55). Ten właśnie król uwielbiał polowania, ale interesował się również astrologią i alchemią. Był również zdesperowany, aby posiadać róg jednorożca (Ryan 2012: 51).

, Jednak Michael A. Ryan wyjaśnia, że pokazuje również próbę skorzystania z jego autorytetu. Był gotów rzucić potęgę państwa za jego pragnienie posiadania horn (2012: 52). W średniowieczu fantastyczne czy monstrualne nie wydawały się tak odległe.

jednak jego epilepsja oznacza, że jego poszukiwanie rogu nie wydaje się tak dziwaczne. Hrabia Armangac wysłał Joannie kawałek rogu jednorożca. Otruł dwa psy i dotknął jednego klaksonem. Według doniesień pies nie dotknięty rogiem zmarł, podczas gdy drugi żył(Ryan 2012: 56)., Joan zaczęła „leczyć” osoby, które zostały otrute.

sprzedawany jako proszek

nawet Nicholas Culpeper opowiadał się za leczniczą mocą rogu jednorożca. Twierdził, że również „sprowokował mocz”, przywrócił witalność i pomógł sprowadzić poród (Turgeon 2020).

Carolyn Turgeon zwraca uwagę na założone w 1617 roku Stowarzyszenie aptekarzy.na herbie znajdują się dwa jednorożce. Co zaskakujące, wielu aptekarzy sprzedało „sproszkowany róg jednorożca”(2020). To nie był róg jednorożca., Niektóre rogi pochodziły od narwalów (Clayton-Lea 1989: 466), podczas gdy inne mogły należeć do innych mrówek, takich jak oryks.

jednak nie tylko róg miał właściwości lecznicze. Hildegarda z Bingen wierzyła, że wątroba jednorożca, zmieszana z żółtkami jaj, może leczyć trąd – chyba że Bóg nie chce, aby trędowaty został wyleczony. Wierzyła również, że można nosić pasek ze skóry jednorożca, aby uchronić się przed zarazą (Turgeon 2020)., Kto wie, jakich zwierząt użyli do ukrycia wątroby jednorożca?

czy jednorożce rzeczywiście istniały?

artykuł o BeliefNet.com słowo „jednorożec” można znaleźć w wersji Biblii Króla Jakuba dziewięć razy. Późniejsze tłumaczenia odnoszą się zamiast tego do dzikiego woła. Nikt tak naprawdę nie wie, do czego odnosiło się oryginalne hebrajskie słowo re ' em. Niektórzy uczeni uważają, że dziki wół lub turuch jest bardziej prawdopodobny, podczas gdy Matt Simon sugeruje oryks, co miałoby sens, ponieważ ludzie sprzedawali swoje poroże jako rogi jednorożca (2015).,

jednak Grecy nigdy nie widzieli żadnego. Przetłumaczyli więc re ’em na monokeros, czyli „jednorożec”. To stało się unicornis w łacińskim tłumaczeniu Biblii. Zanim dojdziemy do wersji Króla Jakuba, Tłumacze stworzyli słowo „jednorożec” (stworzyli także słowo „Chrzest”)., Zgodnie z tą linią myślenia, jednorożce naprawdę istniały…tylko nie tak, jak o nich myślimy.

niektórzy zastanawiają się, czy jednorożec kiedyś istniał, ale ludzie polowali na niego na wyginięcie dla jego rogu. Benjamin Radford zauważa, że eksploracja globu w okresie oświecenia doprowadziła do zaniku wiary w jednorożce (2017). W końcu, jeśli nadal odwiedzasz nowe kraje i nadal nie znajdziesz jednorożca? W końcu wątpisz w jego istnienie.

choć jest inne wyjaśnienie.

, Nazwa „Jednorożec”, mutacja genetyczna wywołała pojedynczy poroże jelenia (2008). Czy zwierzęta z „podobnymi anomaliami” mogły na przestrzeni wieków dodać do legendy o jednorożcu? (Sharples 2008)

obecnie są ukochani przez Wspólnoty duchowe i New Age. Niektórzy praktycy zapewniają medytacje, które pomogą Ci skontaktować się z przewodnikami ducha jednorożca, podczas gdy inni wierzą, że jednorożce istnieją na innej płaszczyźnie. Kiedy będziemy wystarczająco czyści i mocno uwierzymy, zobaczymy ich ponownie.

co o tym sądzicie? Jednorożce są wymarłymi zwierzętami, czy czysto mitycznymi?,

Alexander, Skye (2015), jednorożce: mity, legendy, & lore, Avon, ma: Adams Media.

: Imagination in the Teaching of Religion”, The bruzda, 40:8, s. 461-466.

Lavers, Chris (2009), The Natural History of Unicorns, New York :HarperCollins.

Mandel, Corinne (2001), „zodiakalna Panna na fontannie Neptuna we Florencji”, notatki z historii sztuki, 21: 1, s. 10-16.,

Radford, Benjamin (2017), „the Lore and Lure of Unicorns”, Live Science, https://www.livescience.com/59674-unicorn-facts.html.

Ryan, Michael A. (2012), „the Horn and The Relic: Mapping the Contours of Authority and Religiosity in the Late Medieval Crown of Aragon”, Preternature: Critical and Historical Studies on the Preternatural, 1:1, pp. 49-71.

Sipress, Linda (1973), „The Unicorn Tapestries”, The Metropolitan Museum of Art Bulletin, 32: 1,pp. 177-224.

Suhr, Elmer G. (1964), „an Interpretation of the Unicorn”, Folklore, 75:2, pp.91-109.,