Tętnica szyjna wewnętrzna

segmenty tętnicy szyjnej wewnętrznej, wyznaczone na MRA głowy.

tętnica szyjna wewnętrzna jest końcową gałęzią tętnicy szyjnej wspólnej; powstaje wokół poziomu czwartego kręgu szyjnego, gdy wspólna tętnica szyjna rozwidla się do tej tętnicy i jej bardziej powierzchownego odpowiednika, tętnicy szyjnej zewnętrznej.,

C1: Odcinek Szyjnyedytuj

Poziom 6.kręgów szyjnych – nadal na poziomie wspólnej szyjki, ale relacje są podobne do tych z odcinka szyjnego szyjki wewnętrznej

segment szyjny, lub C1, lub część szyjna szyjnej szyjki wewnętrznej, rozciąga się od rozwidlenie tętnicy szyjnej aż do wejścia do kanału szyjnego w czaszce przed otworem szyjnym.,

tętnica szyjna wewnętrzna – rozwarstwienie

u swojego pochodzenia tętnica szyjna wewnętrzna jest nieco Rozszerzona. Ta część tętnicy jest znana jako Zatoka szyjna lub żarówka szyjna. Część wstępująca odcinka szyjnego występuje dystalnie do żarówki, gdy ściany naczyń są ponownie równoległe.

tętnica szyjna wewnętrzna biegnie pionowo w górę w osłonie szyjnej i wchodzi do czaszki przez kanał szyjny., W tej części swojego przebiegu leży przed wyrostkami poprzecznymi trzech górnych kręgów szyjnych.

jest stosunkowo powierzchowny na początku, gdzie znajduje się w trójkącie szyjnym szyi, i leży za i przyśrodkowo do szyjki zewnętrznej, pokrywając się przez mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy i przykryty powięzią głęboką, płytką płaską i zewnętrzną: przechodzi następnie pod gruczołem przyusznym, przecinając się przez nerw hipoglikemiczny, mięsień digastryczny i mięsień stylohyoidalny, tętnicę potyliczną i tętnicę uszną tylną., Wyżej, jest oddzielony od zewnętrznej tętnicy szyjnej przez mięśnie styloglossus i stylopharyngeus, końcówkę procesu styloidalnego i więzadło stylohyoidalne, nerw glossopharyngeal i gałąź gardłowa nerwu błędnego. Jest w związku, z tyłu, z długim capitis, górny zwoju szyjnego pnia współczulnego, i górnej nerw krtaniowy; bocznie, z żyłą szyjną wewnętrzną i nerwem błędnym, nerw leżący na płaszczyźnie tylnej do tętnicy; przyśrodkowo, z gardłem, górny nerw krtaniowy i wstępującej tętnicy gardłowej., U podstawy czaszki pomiędzy tętnicą a żyłą szyjną wewnętrzną leżą nerwy glossopharyngeal, vagus, accessories i hypoglossal.

w przeciwieństwie do tętnicy szyjnej zewnętrznej, tętnica szyjna wewnętrzna zwykle nie ma gałęzi w szyi.

C2: Petrous segmentEdit

petrous segment, czyli C2, wewnętrznej części szyjnej, to ten, który znajduje się wewnątrz petrous części kości skroniowej. Ten segment rozciąga się aż do otworu lacerum. Część petrous klasycznie ma trzy sekcje: wstępującą lub pionową część; genu lub zginać; i część poziomą.,

gdy tętnica szyjna wewnętrzna wchodzi do kanału w części skroniowej kości skroniowej, najpierw wznosi się na niewielką odległość, a następnie krzywi się przednio i przyśrodkowo. Tętnica leży najpierw przed ślimakiem i jamą bębenkową; od tej ostatniej jest oddzielona cienką, kostną blaszką, która u młodego osobnika jest cribriformalna, a często częściowo wchłonięta w podeszłym wieku. Dalej do przodu jest oddzielony od zwoju trójdzielnego cienką płytką kości, która tworzy podłogę fossy dla zwoju i dach poziomej części kanału., Często ta płytka kostna jest mniej lub bardziej uboga, a następnie zwoje są oddzielone od tętnicy błoną włóknistą. Tętnica jest oddzielona od ściany kostnej kanału szyjnego przedłużeniem opony twardej i jest otoczona szeregiem małych żył i włókien splotu szyjnego, pochodzących z gałęzi wstępującej górnego zwoju szyjnego pnia współczulnego.,

nazwane gałęzie segmentu petrous tętnicy szyjnej wewnętrznej to:

  • tętnica widiańska lub tętnica kanału pterygoidowego
  • tętnica karotykotympaniczna

C3: Lacerum segmentedytuj

lacerum segment, lub C3, jest krótkim segmentem, który zaczyna się nad otworem lacerum i kończy się więzadłem petrolingual, odbiciem więzadła szyjnego.periosteum między lingula i petrous Apex (lub petrosal proces) kości zwieracza. Część lacerum jest nadal uważana za „pozaduralną”, ponieważ jest otoczona okostną i włókniakiem wzdłuż jej przebiegu., W kilku podręcznikach anatomicznych błędnie stwierdza się, że tętnica szyjna wewnętrzna przechodzi przez otwór lacerum. W najlepszym razie była to tylko częściowa prawda, ponieważ przechodzi przez wyższą część otworu w drodze do zatoki jamistej. Jako taki nie przemierza przez nią czaszki. Dolna część otworu jest faktycznie wypełniona fibrocartilage. Ogólna zgoda jest taka, że tętnica szyjna wewnętrzna nie powinna być opisana jako podróżująca przez otwór lacerum.,

C4: jamisty segmentEdit

Przekrój skośny przez Zatokę jamistą.

segment jamisty, lub C4, tętnicy szyjnej wewnętrznej zaczyna się od więzadła petrolingual i rozciąga się do proksymalnego pierścienia twardego, który jest utworzony przez przyśrodkową i dolną okostną przedniego procesu klinoidowego. Segment jamisty otoczony jest zatoką jamistą.,

w tej części swojego przebiegu tętnica znajduje się między warstwami opony twardej tworzącymi zatokę jamistą, ale przykrytą błoną okładzinową Zatoki. Najpierw wznosi się w kierunku tylnego procesu klinoidowego, a następnie przechodzi do przodu przez bok kości zwieracza, ponownie krzywa w górę po przyśrodkowej stronie przedniego procesu klinoidowego i perforuje oponę twardą tworząc dach Zatoki. Krzywa w odcinku jamistym nazywana jest syfonem szyjnym., Ta część tętnicy jest otoczona włóknami pnia współczulnego, a po jej stronie bocznej znajduje się nerw porywający lub nerw czaszkowy VI.

nazwane gałęzie segmentu jamistego to:

  • tętnica oponowo-rdzeniowa
  • pnia przednio-bocznego

segment jamisty powoduje również powstanie małych tętnic torebkowych, które zasilają ścianę zatoki jamistej.,

C5: segment Klinoidowyedytuj

segment klinoidowy, lub C5, to kolejny krótki segment szyjny wewnętrznej, który rozpoczyna się po wyjściu z zatoki jamistej w proksymalnym pierścieniu duralowym i rozszerza się dystalnie do dystalnego pierścienia duralowego, po czym tętnica szyjna jest uważana za „wewnątrzduralową” i weszła do przestrzeni podpajęczynówkowej.

segment klinoidowy zwykle nie ma nazwanych gałęzi, chociaż tętnica oczna może powstać z segmentu klinoidowego.,

C6: segment Okulistyczny

tętnica okulistyczna i jej odgałęzienia.

segment okulistyczny, lub C6, rozciąga się od dystalnego pierścienia durowego, który jest ciągły z falx cerebri, do pochodzenia tylnej tętnicy komunikacyjnej. Segment okulistyczny biegnie mniej więcej poziomo, równolegle do nerwu wzrokowego, który biegnie superomedialnie do tętnicy szyjnej w tym punkcie.,

nazwane gałęzie segmentu ocznego to:

  • tętnica oczna
  • tętnica hypophyseal superior

C7: segment Komunikacyjnyedytuj

segment komunikacyjny lub segment końcowy lub C7 tętnicy szyjnej wewnętrznej przechodzi między nerwami wzrokowymi i ocznotorowymi do przedniej perforowanej substancji w przyśrodkowej kończynie bocznej szczeliny mózgowej. Angiograficznie, ten segment rozciąga się od początku tylnej tętnicy komunikacyjnej do rozwidlenia tętnicy szyjnej wewnętrznej.,

nazwane gałęzie segmentu komunikacyjnego to:

  • tętnica komunikacyjna tylna
  • tętnica naczyniowa przednia

tętnica szyjna wewnętrzna dzieli się następnie tworząc tętnicę mózgową przednią i tętnicę mózgową środkową. Tętnica szyjna wewnętrzna może odbierać przepływ krwi przez ważną drogę uboczną zaopatrującą mózg, koło tętnicze mózgu, które jest bardziej znane jako koło Willisa.

Leave a Comment