w artEdit
Rysunki zawarte w kronikach Holinsheda, jednym ze źródeł, które Szekspir użył przy tworzeniu postaci, przedstawiają je jako członków wyższej klasy. Mają na sobie wyszukane sukienki i fryzury i wydają się być szlachetnymi kobietami, gdy Makbet i Banquo zbliżają się. Szekspir wydaje się nieco odwrócić od tego obrazu, sprawiając, że czarownice (jak mówi Banquo) „zwiędły i tak Dzikie w swoim stroju, / że nie wyglądają jak mieszkańcy O' Th ' ziemi. . . każdy na raz jej rozdrażnione palce kładąc / na jej chude usta., Powinniście być kobietami, / a jednak wasze brody zabraniają mi interpretować / że jesteście takimi.”
trzy czarownice Makbeta zainspirowały kilku malarzy na przestrzeni lat, którzy starali się uchwycić nadprzyrodzoną ciemność otaczającą spotkania Makbeta z nimi. Na przykład w XVIII wieku w Wielkiej Brytanii zanikła wiara w czarownice. Takie rzeczy uważano za proste historie obcokrajowców, rolników i przesądnych katolików. Jednak sztuka przedstawiająca nadprzyrodzone tematy była bardzo popularna., John Runciman, jako jeden z pierwszych artystów, którzy wykorzystali Szekspirowskie postacie w swojej pracy, stworzył rysunek tuszem na papierze zatytułowany trzy czarownice w latach 1767-68. W nim trzy starożytne postacie są pokazane w ścisłej konsultacji, ich głowy razem i ich ciała unshown. Brat runcimana stworzył kolejny rysunek czarownic o nazwie The Witches show Makbet the Apparitions namalowany około 1771-1772, przedstawiający reakcję Makbeta na moc czarodziejskiej wizji., Twórczość obu braci wywarła wpływ na wielu późniejszych artystów, usuwając postacie ze znanej scenerii teatralnej i umieszczając je w świecie opowieści.
1791 parodia dzieła Jamesa Gillraya
Henry Fuseli stworzył później jeden z bardziej znanych portretów trzech czarownic w 1783 roku, zatytułowany The Weird Sisters Lub the three witches., W nim czarownice ustawione są w kolejce i dramatycznie wskazują na coś na raz, ich twarze w profilu. Obraz został parodiowany przez Jamesa Gillraya w 1791 roku w Weird Sisters; Ministers of Darkness; Minions of the Moon. Trzy postacie ustawione są w szeregu z ich twarzami w profilu w sposób podobny do obrazu Fuseli. Jednak trzy postacie są rozpoznawalne jako Lord Dundas( ówczesny minister spraw wewnętrznych), William Pitt (premier) i Lord Thurlow (Lord Kanclerz). Trzy z nich są zwrócone w stronę księżyca, który zawiera profilowane twarze Jerzego III i królowej Charlotty., Rysunek ma na celu podkreślenie szaleństwa króla Jerzego i niezwykłego sojuszu trzech polityków.
Fuseli stworzył dwie inne prace przedstawiające trzy czarownice dla Dublin art gallery w 1794 roku. Pierwsza, zatytułowana Makbet, Banquo i trzy czarownice była dla niego frustracją. Jego wcześniejsze obrazy scen szekspirowskich były wykonywane na poziomych płótnach, dając widzowi obraz sceny, który był podobny do tego, co można było zobaczyć na scenie. Woodmason zażądał pionowych obrazów, zmniejszając przestrzeń, z którą musiał pracować Fuseli., W tym konkretnym obrazie używa błyskawic i innych dramatycznych efektów, aby wyraźniej oddzielić Makbeta i Banquo od czarownic i przekazać, jak nienaturalne jest ich spotkanie. Makbet i Banquo są wyraźnie przerażeni, podczas gdy czarownice są pewnie siedzące na szczycie kopca. W tle widać sylwetki zwycięskiej Armii Makbeta, ale brak miejsca wymaga usunięcia jałowego, otwartego krajobrazu widzianego we wcześniejszych obrazach Fuseli dla Boydell Shakespeare Gallery tej samej sceny.,
Makbet i uzbrojona Głowa Fuseli' ego obraz Makbeta i uzbrojona Głowa przedstawia późniejszą scenę, w której Makbet jest pokazany Macduffowi i ostrzega go, aby był ostrożny. Fuseli najwyraźniej zamierzał zestawić oba obrazy. Powiedział: „Kiedy Makbet spotyka się z czarownicami na wrzosowisku, to jest straszne, ponieważ nie spodziewał się nadprzyrodzonego Nawiedzenia; ale kiedy idzie do jaskini, aby ustalić swój los, to nie jest już przedmiotem terroru.,”Fuseli postanowił uczynić Macduffa podobizną samego Makbeta i uznał obraz za jeden ze swoich najbardziej poetyckich w tym sensie, pytając: „” co byłoby dla Ciebie większym obiektem przerażenia, gdybyś pewnej nocy wracając do domu, znalazł się przy swoim własnym stole . . . czy to nie zrobi na twoim umyśle potężnego wrażenia?”
w muzyce
co najmniej piętnaście oper zostało opartych na Makbecie, ale tylko jedna jest regularnie wykonywana do dziś. To jest Makbet, skomponowany przez Giuseppe Verdiego do libretta Francesco Marii Piave i prawykonany we Florencji w 1847 roku., W operze trzy czarownice stały się chórem co najmniej osiemnastu śpiewaków, podzielonych na trzy grupy. Każda grupa wchodzi osobno na początku Opery na scenę z Makbetem i Banquo; po odejściu mężczyzn mają chór triumfu, który nie wywodzi się z Szekspira. Pojawiają się ponownie w trzecim akcie, kiedy przywołują trzy objawienia i Orszak królów. Kiedy Verdi zrewidował Operę do wykonania w Paryżu w 1865 roku, dodał do tej sceny balet (rzadko wykonywany obecnie)., W nim Hekate, postać nie Tańcząca, naśladuje instrukcje dla czarownic przed ostatnim tańcem i przybyciem Makbeta.
w Operze Henry ' ego Purcella Dido i Eneasz z librettem Nahuma Tate, Czarodziejka zwraca się do dwóch Czarodziejek jako „krnąbrne siostry”, identyfikując Ich Troje z losami, a także z złowrogimi czarownicami z Makbeta Szekspira.,
w literaturzeedytuj
w Draculi trzy wampiry mieszkające w zamku Draculi są często nazywane „Weird Sisters” przez Johnathana Harkera i Van Helsinga, choć nie wiadomo, czy Bram Stoker zamierzał celowo cytować Szekspira. Większość mediów w dzisiejszych czasach odnosi się tylko do nich jako narzeczonych Draculi, prawdopodobnie różnicując postacie.
w Wyrd Sisters A Discworld FANTASY powieści Terry ' ego Pratchetta these three witches i The Globe Theater obecnie pod nazwą „the disc”.,w 1948 roku Orson Welles stworzył filmową wersję sztuki, nazywaną „Übermensch Makbet”, która zmieniła role czarownic w 1948 roku. w pierwszej scenie stworzyli lalkę voodoo Makbeta. Krytycy traktują to jako znak, że całkowicie kontrolują jego działania w całym filmie. Ich głosy są słyszane, ale ich twarze nigdy nie są widziane, i noszą rozwidlone drążki jako ciemne równoległości do krzyża celtyckiego., Lektor Wellesa w prologu nazywa ich „agentami chaosu, kapłanami piekła i magii”. Pod koniec filmu, gdy ich praca z Makbetem jest skończona, odcinają głowę jego lalce voodoo.
TRON krwi, japońska wersja nakręcona w 1958 roku przez Akirę Kurosawę, zastępuje trzy czarownice duchem lasu, starą wiedźmą, która siedzi za swoim wirującym Kołem, symbolicznie usidlając odpowiednik Makbeta, Washizu, w sieci własnych ambicji. Mieszka poza „zamkiem pajęczej sieci”, co jest kolejnym nawiązaniem do uwikłania Makbeta w jej pułapkę., Za swoją chatą Washizu znajduje stosy gnijących kości. Wiedźma, wirujące koło i stosy kości są bezpośrednimi odniesieniami do sztuki Noh Adachigahara (zwanej także Kurozuka), jednego z wielu elementów artystycznych, które Kurosawa zapożyczył z Teatru Noh do filmu.
filmowa wersja Makbeta Romana Polańskiego z 1971 roku zawierała wiele podobieństw do jego życia osobistego w graficznych i brutalnych przedstawieniach. Jego żona Sharon Tate została zamordowana dwa lata wcześniej przez Charlesa Mansona i trzy kobiety., Wielu krytyków postrzegało to jako wyraźną paralelę do morderstw Makbeta za namową trzech czarownic w filmie.
Czarownice zostają zastąpione przez trzech hipisów, którzy dają Joe Mcbethowi sugestie i przepowiednie w całym filmie za pomocą magicznej 8-kuli. Po tym, jak McBeth zabił swojego szefa, Norm Duncana, jeden z nich sugeruje: „mam to! Mac powinien zabić całą rodzinę Mcduffa!”Inny hipis sarkastycznie odpowiada:” Och, to zadziała! Może tysiąc lat temu., Nie możesz WSZYSTKICH zabijać.”
film Vishal Bhardwaj z 2004 roku Maqbool rozgrywa się w otoczeniu walczących gangów w bombajskim półświatku. Trzy czarownice zostają zastąpione przez dwóch skorumpowanych policjantów, którzy nie tylko wypowiadają przepowiednie, ale także aktywnie kształtują wydarzenia, aby „zrównoważyć siły”.
Makbet Geoffreya Wrighta z 2006 roku rozgrywa się pośród współczesnej australijskiej kultury gangów i narkotyków. Trzy czarownice zostają zastąpione przez trzy nastoletnie Gotyckie uczennice, które burzą nagrobki na cmentarzu w początkowej scenie., Szeptają proroctwa do ucha Makbeta, gdy tańczą w opuszczonym klubie nocnym.
wersja Makbeta Ruperta Goolda z 2010 roku przedstawia czarownice jako pielęgniarki. Te czarownice są również ubrane jak zakonnice, prawdopodobnie aluzja do pojęcia „dziwnych sióstr”.
hiperrealistyczny Makbet Justina Kurzela z 2015 roku przedstawia czarownice jako biedne kobiety bawiące się w czary mieszkające na wsi w Szkocji ze swoimi dziećmi. Podczas gdy pojawiają się w bitwach i tworzą dziwnie dokładne proroctwa, nie manifestują niczego nadprzyrodzonego w inny sposób.,
w telewizji
w serialu Disneya z Lat 90., gargulce, siostry Weird są powtarzającymi się antagonistkami o imionach Phoebe, Selene i Luna. Okazuje się, że ich zainteresowanie Makbetem jest częścią większej fabuły przeciwko tytułowym bohaterom serii, chociaż ich ostateczna lojalność jest wobec ich mistrza Oberona. Weird Sisters nie są czarownicami, ale członkami „trzeciej rasy” (dwie pierwsze to ludzie i gargulce), która składa się z mitycznych stworzeń i postaci z całego świata.,
Odcinek The Shakespeare Code (2007) jest inspiracją dla trzech czarownic, członków obcego gatunku zwanego Carrionites. W przeciwieństwie do ludzi czy Władców Czasu, Nauka Carrionitów opiera się na słowach, a nie liczbach, dlatego ich „czary” są w rzeczywistości zaawansowaną technologią.
serial Netflix mrożące krew w żyłach przygody Sabriny z 2010 roku przedstawia trzy nastoletnie Czarownice o imieniu Prudence, Agathę i Dorcas, które są określane jako dziwne siostry.