w wieku 170 cm wzrostu kariera Eddiego Gaedela w baseballu była tak krótka jak on.
jak na faceta mniej niż cztery stopy wzrostu, Eddie Gaedel zrobił niezły splash, kiedy zadebiutował w Major League.,
mimo, że zagrał tylko raz w życiu, a jego historia nie ma szczęśliwego zakończenia — jego jeden dzień w mundurze St. Louis Browns zapisał się w historii sportu i sprawił, że fani starannie zastanowili się, gdzie wytyczono granicę między lekkoatletyką a rozrywką.
Gaedel urodził się 8 czerwca 1925 roku w Chicago. Kiedy był już w pełni dorosły, mierzył 180 cm wzrostu i ważył około 100 kg.
mimo że przez większość dzieciństwa dokuczał, udało mu się ukończyć szkołę średnią i znaleźć pracę., Występował w cyrkach i rodeos, a w czasie II Wojny Światowej czołgał się do silników lotniczych i innych małych pomieszczeń, aby dokonać napraw.
nigdy nie uważał sportu zawodowego za opcję. Przynajmniej do sierpnia 1951 roku, kiedy to otrzymał telefon od legendarnego właściciela i promotora drużyny baseballowej Billa Veecka.
w tym czasie Veeck był właścicielem St., Louis Browns – amerykański zespół Ligowy, który znany był z nieudolności na boisku i niskiej frekwencji na trybunach. Planował specjalny mecz z okazji 50. urodzin ligi i chciał czegoś – lub kogoś — aby go wyróżnić.
Veeck był lubianą postacią sportową znaną już ze swojego dramatycznego talentu. Był odpowiedzialny za integrację Ligi amerykańskiej w 1947 roku, kiedy jako właściciel Cleveland Indians podpisał kontrakt z czarnoskórym zawodnikiem Larry 'm Doby' m.
„jeden po drugim Lou przedstawiał mnie każdemu graczowi” – wspominał później Doby., „’Tu Joe Gordon,' i Gordon wyciągnął rękę. / Tu Bob Lemon, / A Lemon wyciągnął rękę. / Tu Jim Hegan, / a Hegan wyciągnął rękę. Wszyscy wyciągnęli rękę, wszyscy oprócz trzech. Jak tylko mógł, Bill Veeck pozbył się tych trzech.”
Veeck był właścicielem Indian do 1950 roku. W następnym roku kupił większościowy pakiet udziałów w Browns. Teraz w St. Louis Veeck miał nadzieję na awans do drugiej ligi, choć z mniej szlachetnych i praktycznych powodów.
powiedział swojemu PR-owi, że chce „karła.,”W głównych ligach było mało graczy, ale nigdy nikogo takiego nie było.
wysłał swojego zwiadowcę talentów w świat, aby potajemnie znalazł właściwego faceta. Po osiedleniu się na Gaedel, przywieźli go do St. Louis — owijając go w koce, aby przemycić go do pokoju hotelowego.
zrobili Gaedelowi Mundur, używając tego, którego właścicielem był dziewięcioletni syn wiceprezesa klubu. Nadano mu numer: 1/8.,
chociaż może się to wydawać wielkim żartem, biorąc pod uwagę rozmiar Gaedela i brak sportowego doświadczenia, w rzeczywistości plan Veecka był strategiczny.
w baseballu Strefa uderzeń to szerokość płyty głównej i wysokość odległości od linii środkowej między ramionami i pasem gracza do tuż poniżej czapek kolanowych.
gdy Gaedel przykucnął nisko przy talerzu, oznaczało to, że jego strefa uderzeniowa miała około 1,5 cala wysokości — co prawie uniemożliwiało miotaczowi rzucenie mu uderzenia.,
Veeck wykupił również polisę na życie w wysokości 1 000 000 dolarów na swojego najnowszego zawodnika, obawiając się, co się stanie, jeśli Gaedel przypadkowo trafi piłką.
kontrakt został podpisany w weekend, co oznaczało, że liga nie będzie mogła go zrewidować przed wielkim dniem w niedzielę, 19 sierpnia 1951 roku.
przed meczem z Detroit Tigers, Veeck miał 7 metrowy tort urodzinowy przetoczony na boisku. Na Zewnątrz pojawił się umundurowany Gaedel, ku uciesze 18 000 widzów.,
mimo to były szmery, które mały człowiek nie spełnił oczekiwań, jakie postawił Veeck. To znaczy, aż do kilku minut później, kiedy podszedł do talerza, gotowy na pierwszy rzut.
” co do diabła?”sędzia Ed Hurley zapytał. Menadżer Browns przedstawił kontrakt Gaedela. Po 15 minutach rozbawionej debaty, Hurley zgodził się.
, Browns wysłali szczyptę biegacza, aby zajął jego miejsce, a ekstatyczny tłum dał Gaedelowi owację na stojąco, gdy wychodził z boiska.
Eddie Gaedel, mała osoba zatrudniona przez właściciela St.Louis Browns Bill Veeck, siedzi na ławce w Sportsmans Park 18 sierpnia 1951 w St. Louis, Missouri.
prezes Ligi amerykańskiej, Will Harridge, unieważnił kontrakt Gaedela dwa dni później, mówiąc, że decyzja leży w „najlepszym interesie baseballu.”
następnej wiosny na próbach Brownsa pojawiło się siedmiu małych ludzi z Hollywood.,
pomimo zwięzłości chwili w świetle reflektorów, Gaedel wiedział, jak wykorzystać dziesięć minut sławy.
zarobił około 17 000 dolarów w ciągu następnych dwóch tygodni z różnych wystąpień medialnych i nadal odwiedzał ballparks przez lata w celach promocyjnych. Eddie Gaedel był rzecznikiem Buster Brown shoes, Mercury Records i The Ringling Brothers Circus.
utrzymywał również kontakty z Veeckiem. Podczas jednego meczu Veeck poleciał helikopterem do gaedela i trzech innych małych ludzi., Wyszli przebrani za kosmitów z pistoletami promieniowymi, schwytali dwóch infielderów z ziemianki i przeprowadzili z nimi marsjańską ceremonię na domowym talerzu.
kilka lat później, w 1961 roku, pracowali jako sprzedawcy siedzeń Browns box — ponieważ fani narzekali, że normalni blokują ich widok na boisko.
pomimo pozytywnych rzeczy, które wynikały z wyjątkowego wyglądu Gaedela, odmówił podróży bardzo daleko dla pozorów. Zignorował kilka próśb o cameo i dostał pracę jako barman w słynnym klubie karłów w Chicago., Eddie Gaedel pozostał wrażliwy na swój rozmiar i stał się znany z gorącego temperamentu.
w 1961 roku, gdy miał 36 lat, został aresztowany po krzyku na policjantów, którzy pytali, dlaczego „mały chłopiec” wyszedł późno w nocy.
kilka tygodni później wdał się w kolejną sprzeczkę. Zaczął krzyczeć na obcych po nocy picia w kręgielni. Następnego ranka, 19 czerwca, jego matka znalazła go martwego. Eddie Gaedel był w swoim łóżku, ale cały w siniakach. Lekarze stwierdzili, że miał atak serca w wyniku pobicia.,
miotacz z Detroit Bob Cain — który pewnego dnia przy talerzu wyprowadził Gaedela — był jedynym baseballistą, który wziął udział w pogrzebie.
Jeśli chodzi o Veecka, to przeszedł do Chicago White Sox. Tam pobił rekord frekwencji w sezonie 1.,4 miliony fanów wprowadziło do baseballu pierwszą elektroniczną tablicę wyników, zapoczątkowało tradycję strzelania fajerwerków po home runach i jako pierwsze dodało nazwiska zawodników na plecach ich koszulek.
Cain kontynuował wysyłanie rodzinnych kartek świątecznych Eddiego Gaedela aż do swojej śmierci w 1997 roku.
” Mam nadzieję, że twój cel w przyszłości będzie lepszy niż mój w 1951 roku.”
Po zapoznaniu się z Eddiem Gaedelem, najkrótszym baseballistą W HISTORII, Sprawdź te karty” girl baseball player ” z papierosami z 1880 roku., Następnie Zobacz zdjęcie z pierwszego meczu koszykówki sprzed 127 lat.