czym różni się Kościół prezbiteriański w Ameryce (PCA) od Kościoła Prezbiteriańskiego w USA (PCUSA)?
zadajemy to pytanie na tyle często, że wydaje się, że warto mieć naszą odpowiedź na piśmie!,
od XVII wieku Prezbiterianizm był gałęzią reformacji protestanckiej, która podtrzymywała biblijną ortodoksję, promowała misje i podkreślała suwerenną inicjatywę Boga w tworzeniu zbawienia przez łaskę przez wiarę w Chrystusa. Prezbiterianie byli zwykle znani z dobrze uporządkowanego rządu kościelnego, troski o doktrynę i poważania godności w publicznym uwielbieniu.
tragicznie w XX wieku Prezbiterianizm został podzielony na kilka obozów, na podstawowe pytanie, czy pisane Słowo Boże jest naprawdę naszym nieomylnym autorytetem., Podczas tzw. kontrowersji Fundamentalistyczno-modernistycznej w latach 20., wiele głównych kościołów Prezbiteriańskich stało się niewolnikami przywódców, którzy stanowczo odrzucili prawosławie. Zaprzeczano cudom; Pismo Święte było rażąco podcinane; Boży gniew za grzech został zmyty; konieczność osobistego zbawienia została odciśnięta; „Służba” stała się kwestią zmiany zewnętrznego porządku społecznego, a nie głoszenia Dobrej Nowiny o boskim Chrystusie, który przemienia dusze na wieki.
PCUSA jest nadal największym ciałem prezbiteriańskim . Według stanu na 2015 rok nominał ten wynosi 1.,7 milionów członków, a jednak kurczy się rocznie. Młodzi ludzie odchodzili gromadnie, albo do żadnego kościoła, albo do kościołów ewangelickich. Począwszy od lat 60. i 70. wielu duchownych i świeckich czuło się zmuszonych przez sumienie do odejścia z PCUSA, nie znajdując już domu zgodnego z wiarą ewangeliczną. Stało się to dla mnie w 1980 roku, kiedy w PCUSA, mężczyzna został wyświęcony na pastora przez jego prezbiterium, a później został zatwierdzony przez Najwyższy Sąd denominacji, mimo że wyraźnie zaprzeczał bóstwu Chrystusa., Nie jest szokujące, że jeden człowiek mógł wyrazić taką herezję, ale że większość współbraci pasterzy i starsi w całej denominacji oficjalnie ją tolerowali! To była ostatnia kropla dla mnie. Opuszczenie Kościoła, który mnie wyświęcił, było decyzją, którą podjąłem z wielkim smutkiem.
w 1973 r. PCA rozpoczęła działalność w południowych stanach jako konserwatywny ruch odłamowy. Kontynuowano kwestie związane z głównym kościołem: kompromisy ze Słowem Bożym i agresywne promowanie liberalnego sekularyzmu., W ciągu ponad 40 lat istnienia PCA wzrosła z 40 000 wyznawców w jednym regionie do około 380 000 w prawie wszystkich częściach kraju i Kanady. Zostaliśmy pobłogosławieni przez Boga szybkim wzrostem. Nasza Kongregacja Westminsterska każdego roku gromadzi około 80-90 nowych członków, wszystkich spragnionych szczerego nauczania Biblii. W 1982 roku doszło do szczęśliwej Unii z reformowanym Kościołem prezbiteriańskim, ewangelickim Synodem, który poszerzył bazę zborów w kraju. PCA nadal aktywnie zakładać nowe kościoły średnio około trzech miesięcznie w USA i Kanadzie., Ponad 40% wszystkich zgromadzeń PCA ma mniej niż 25 lat, z powodu sadzenia kościołów.
PCA, choć stosunkowo niewielka denominacja, wysyła na zagraniczne pole największe na świecie Prezbiteriańskie siły misyjne, niosąc dobrą nowinę o odkupieniu w Chrystusie dla wielu narodów. Głównym priorytetem jest zaangażowanie misyjne w posłuszeństwo wielkiemu Posłannictwu. Sponsorujemy szybko rozwijające się ministerstwo kampusu w wielu kolegiach i uniwersytetach zwanych Reformowanymi ministerstwami uniwersyteckimi i mamy wielu kapelanów wojskowych we wszystkich oddziałach US Armed Services.,
ministrowie i oficerowie PCA składają uroczysty ślub potwierdzający bezwładność Biblii jako ich najwyższy autorytet i muszą zatwierdzić całe Westminsterskie wyznanie wiary jako wyznanie wiary podsumowujące doktryny Pisma Świętego. Wierzymy, że rozluźnienie wobec Bożego Słowa otwiera puszkę błędów, które wyzwoliła teologia humanistyczna. Ludzie są wiecznie zagubieni i potrzebują Boskiego Zbawiciela. Nasze kazalnice starają się wyjaśnić Biblię jako przemieniającą prawdę; nie zajmujemy się polityką, modnym Pop-psychologią ani socjologią.,
ministrowie, starsi rządzący i diakoni w PCA są tylko mężczyznami, w posłuszeństwie do Nowego Testamentu standardu dla tych, którzy rządzą kościołem i nauczają doktryny, chociaż kobiety mają szeroki zakres wykorzystania dla swoich darów w naszych kościołach. Z kolei PCUSA została drastycznie zahamowana przez ogólną feminizację amerykańskiej kultury. PCUSA bez końca debatował nad ordynacją homoseksualną, co nie jest dyskusyjne w PCA, ponieważ Pismo Święte wyraźnie potępia aktywną praktykę homoseksualną jako grzech, za który należy się pokutować dzięki Bożej łaski., W 2011 roku PCUSA zatwierdziła ordynację osób prowadzących aktywny gejowski tryb życia jako rządzących i uczących starszych. W świetle Pisma Świętego jest to obrzydliwość. Podczas gdy PCUSA mówi głównie o” pro-choice „w sprawie aborcji, PCA jest jednostronnie „pro-life”, wierząc, że życie zaczyna się od poczęcia. PCUSA jest głównym zwolennikiem Światowej Rady i Narodowej Rady Kościołów. PCA nie uczestniczy w żadnej z organizacji.,
w PCA cały majątek kościelny należy nieodwołalnie do Kościoła lokalnego, ale w PCA jeżeli Zgromadzenie zagłosuje za jego odejściem, rzeczywisty majątek Kościołów lokalnych staje się własnością denominacji. (Wielu świeckich członków PCUSA nawet nie zdaje sobie z tego sprawy!) Kongregacje PCA współpracują w relacjach z innymi kościołami siostrzanymi poprzez prezbiteriaty i Zgromadzenie Ogólne. Jest to jednak dobrowolny związek, z którego każda Kongregacja może się wycofać w głosowaniu 2/3 Kongregacji, bez kary., Świadomie unikamy systemu denominacyjnego, który daje władzę manipulacyjną Narodowemu personelowi „centrali”, który zazwyczaj jest oderwany od trosk ludzi w lokalnych zborach.
My w PCA jesteśmy zainteresowani głoszeniem i pozytywnym przeżywaniem Ewangelii naszego wielkiego Boga i Zbawiciela. Rzucanie cegieł w PCUSA nie jest naszym ulubionym zajęciem. Nie poruszamy tego tematu zbyt często, jak tu mam. Obłuda jest grzechem śmiertelnym, przed którym trzeba się strzec. PCA nie jest doskonałym kościołem i jest wypełniony grzesznikami – z których ja jestem szefem!, Wszyscy codziennie potrzebujemy odkupieńczej łaski w Jezusie Chrystusie.
podsumowując, głównym podobieństwem między PCUSA i PCA jest historyczny system rządów kościelnych oparty na rządach starszych i wspólnych tradycjach zmierzających do reformacji. Jednak w doktrynie biblijnej, ewangelizacji, misjach i polityce społecznej PCA jest wyraźnie bardziej podobna do innych kościołów ewangelicznych, które traktują Biblię poważnie i zupełnie odmiennie od” głównych ” protestanckich kościołów ekumenicznych, w tym większości (ale nie wszystkich) zgromadzeń PCUSA., Rozróżnienia te nie są powierzchowne, ale są głęboko zakorzenione w żywotności wiary chrześcijańskiej.
musisz zdecydować, kto ma rację w tych sprawach. W ostatnim wielkim dniu Chrystus Oblubieniec kościoła zdecyduje. Tylko jemu niech będzie chwała.
Dr. Michael A. Rogers,
Pastor Emeritus
Westminster Presbyterian Church
Lancaster, PA