definicja: teoria klasyczna jest tradycyjną teorią, w której większy nacisk kładzie się na organizację, a nie pracowników w niej pracujących. Zgodnie z klasyczną teorią organizacja jest uważana za maszynę, a ludzie za różne składniki / części tej maszyny.
klasyczna teoria ma następujące cechy:
- jest zbudowana na modelu rachunkowości.,
- kładzie nacisk na wykrywanie błędów i ich poprawianie po ich popełnieniu.
- bardziej chodzi o wielkość produkcji niż o ludzi.
- istoty ludzkie są uważane za stosunkowo jednorodne i niezmodyfikowane. Tak więc praca nie jest podzielona na podstawie różnych rodzajów pracy, które mają być wykonywane w organizacji.
- zakłada się, że pracownicy są stosunkowo stabilni pod względem zmiany, w organizacji.,
- zakłada się, że władza i kontrola powinny być powierzane wyłącznie władzy centralnej, aby mieć scentralizowany i zintegrowany system.
niektórzy autorzy klasycznej teorii podkreślali technologiczne aspekty organizacji i sposób, w jaki jednostki mogą być bardziej wydajne, podczas gdy inni podkreślali strukturalne aspekty organizacji, aby jednostki zbiorowo mogły być bardziej wydajne., Tak więc, ten zakres różnych pisarzy spowodował powstanie dwóch różnych strumieni:
- strumień zarządzania naukowego
- strumień zarządzania administracyjnego
Tak więc, zgodnie z tą teorią ludzie są po prostu uważane za środek produkcji.