Sack of Rome, (24 sierpnia 410). „Rzym, niegdyś stolica świata, jest teraz grobem Ludu Rzymskiego”, napisał Święty Hieronim o kataklizmie, którego nikt nie mógł przewidzieć. Po kilku pokoleniach rzymskiej wyższości i arogancji, Wizygoccy” barbarzyńscy ” najemnicy przypomnieli swoim dawnym panom, gdzie leży prawdziwa władza wojskowa.
Zdjęcia.,com/Jupiterimages
Alaryk, przywódca Wizygotów, został rozgoryczony doświadczeniem w bitwie pod Frigidus. Przez lata prowadził wojnę ze wschodnim Cesarstwem Rzymskim; jednak Cesarstwo Zachodnie obawiało się również gniewu Wizygotów-tak bardzo, że w 402 roku Rzymianie przenieśli swoją stolicę z Rometo, łatwiejszej do obrony Rawenny, w północno-wschodniej Italii. W tym samym roku Alaryk najechał Włochy, ale został odwrócony przez wielkiego generała Flawiusza Stilicha w Pollentii w Piemoncie., Inny gotycki władca, Radagaisus, został powstrzymany przez Stilicho w 406 roku, ale Wizygoci wciąż przybywali. W 408 roku Alaryk wrócił do Italii, oblegając Rzym.
nawet teraz Rzymianie mieli nadzieję sprowadzić wytrwałych Wizygotów z powrotem do niewoli jako obrońców Imperium. Kilka barbarzyńskich ludów, od germańskich wojowników, takich jak Wandalowie i Sueves do azjatyckich koczowników, takich jak Alanowie i Hunowie, przekroczyło Ren, a teraz wędrowało i plądrowało do woli poza Alpy., Alaryk był gotowy do kompromisu z Rzymem: zaoferował oszczędzenie miasta w zamian za obietnicę rocznej zapłaty i miejsce w oficjalnej hierarchii wojskowej Imperium. Jednak, gdy stawką był sam Rzym, cesarz Honoriusz z dumą odmówił.
w nocy 24 sierpnia 410 r.zbuntowani niewolnicy, podwładny urzędnik lub inna nieznana partia po cichu otworzyli bramy Rzymu, aby przyjąć Wizygotów. Rozpoczęli trzydniowy szał grabieży i zniszczenia, który pozostawił Wieczne Miasto w dymiącej ruinie.