Farmakologia kliniczna
mechanizm działania
przed rozpoczęciem programów szczepień przeciwko rotawirusowi, rotawirusinfekowano prawie wszystkie dzieci w wieku 5 lat. Ciężkie, odwadniające rotawirusowe zapalenie żołądka i jelit występuje głównie u dzieci w wieku od 3 do 35 miesięcy.6 wśród dzieci do 3 roku życia około 16% przypadków przed 6 miesiącem życia powoduje hospitalizację.,7
dokładny mechanizm immunologiczny, za pomocą którego szczepionka ROTARIX chroni przed rotawirusowym zapaleniem żołądka i jelit, jest nieznany .ROTARIX zawiera żywego, atenuowanego ludzkiego rotawirusa, który replikuje się w jelicie cienkim i indukuje odporność.
Farmakodynamika
immunogenność
nie ustalono związku między odpowiedzią przeciwciał na szczepienie rotawirusowe a ochroną przed rotawirusowym zapaleniem żołądka i jelit. Serokonwersję definiowano jako pojawienie się przeciwciał anty-rotawirusowych IgA (stężenie ≥ 20 J./mL) po szczepieniu w surowicy infantów uprzednio ujemnych na rotawirusy., W 2 badaniach dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności,jeden do dwóch miesięcy po serii 2 dawek, 86,5% z 787 pacjentów otrzymujących szczepionkę ROTARIX miało serokonwertację w porównaniu z 6,7% z 420 pacjentów otrzymujących placebo i 76,8% z 393 pacjentów otrzymujących szczepionkę Rotarixserokonwertację w porównaniu z 9,7% z 341 pacjentów otrzymujących placebo.
zrzucanie i przenoszenie wirusa
w Republice Dominikańskiej przeprowadzono prospektywne, randomizowane badanie z podwójnie ślepą próbą, kontrolowane placebo u bliźniąt w tym samym pomieszczeniu, aby ocenić, czy przenoszenie wirusa szczepionkowego występuje z nieszczepionego niemowlęcia na nieszczepione niemowlę., Sto par zdrowych bliźniąt w wieku od 6 do 14 tygodni (wiek ciążowy ≥ 32 tygodnie) randomizowano z jednym bliźniakiem do grupy otrzymującej szczepionkę ROTARIX (N = 100), a drugim bliźniakiem do grupy otrzymującej placebo (N =100). Wykluczono dwudziestu pacjentów z każdego ramienia z powodów takich jak posiadanie przeciwciał przeciwkorotawirusowi na początku badania. Próbki kału pobierano w dniu lub 1 dzień przed każdą dawką, a także 3 razy w tygodniu przez 6 kolejnych tygodni po każdej dawce szczepionki ROTARIX lub placebo. Transmisja została zdefiniowana jako obecność szczepu wirusa szczepienia szczepienia w każdej próbce kału od bliźniaka otrzymującego placebo.,
wirus szczepionkowy został zidentyfikowany u 15 z 80 pacjentów otrzymujących placebo (18,8% ). Mediana czasu trwania zrzucania wirusa wynosiła 10 dni u bliźniąt, które otrzymywały szczepionkę ROTARIX, w porównaniu do 4 dni u bliźniąt, które otrzymywały placebo, u których wirus szczepionkowy był transmitted.In u 15 bliźniąt, które otrzymały placebo, nie obserwowano objawów żołądkowo-jelitowych związanych z zakażonym wirusem szczepionkowym.,
badania kliniczne
badania skuteczności
dane wykazujące skuteczność szczepionki ROTARIX w zapobieganiu rotawirusowemu zapaleniu żołądka i jelit pochodzą od 24 163 niemowląt randomizowanych w dwóch kontrolowanych badaniach klinicznych przeprowadzonych w 17 krajach Europy i Ameryki Łacińskiej. W badaniach tych nie podawano jednocześnie doustnej szczepionki przeciw polio (OPV), jednak można było jednocześnie podawać inne rutynowe szczepionki dla dzieci. W obu badaniach dozwolone było karmienie piersią.
w 6 krajach europejskich przeprowadzono randomizowane, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo badanie., Łącznie do leczenia produktem ROTARIX zakwalifikowano 3994 niemowlęta (n = 2646) lub placebo (N = 1348). Szczepionkę lub placebo podawano zdrowym niemowlętom w serii 2-dawkowej, przy czym pierwszą dawkę podawano w wieku od 6 do 14 tygodni, a następnie jedną dodatkową dawkę podawano co najmniej 4 tygodnie po pierwszej dawce. 2-dawkowa seria została ukończona do 24 roku życia. W obu grupach zaszczepionych 98,3% niemowląt było białych, a 53% mężczyzn.,
definicja przypadku klinicznego rotawirusa jest epizodem biegunki (Przejście 3 lub więcej luźnych lub wodnistych stolców w ciągu dnia), z wymiotami lub bez nich, gdzie rotawirus został zidentyfikowany w stolcu. Nasilenie zapalenia żołądka i jelit określono na podstawie wyników klinicznychsystem, Skala Vesikari, oceniając czas trwania i intensywność biegunki i wymiotów, intensywność gorączki, stosowanie terapii nawadniającej lub hospitalizacji dla każdego epizodu. Wyniki wahają się od 0 do 20, gdzie najwyższe wyniki wskazują na większą dotkliwość., Epizod zapalenia żołądka i jelit z wynikiem 11 lub większym uznano za ciężki.8
pierwszorzędowym punktem końcowym skuteczności było zapobieganie wszelkiemu stopniowi nasilenia zapalenia żołądka i jelit wywołanego przez naturalnie występujące rotawirusy od 2 tygodni po podaniu drugiej dawki przez jeden sezon rotawirusów(zgodnie z protokołem, ATP). Inne oceny skuteczności obejmowały profilaktykę zapalenia żołądka i jelit wywołanego przez rotawirusy, zgodnie ze skalą Vesikariego, oraz zmniejszenie hospitalizacji z powodu zapalenia żołądka i jelit wywołanego przez rotawirusy oraz wszystkich przyczyn zapalenia żołądka i jelit, niezależnie od przypuszczalnej etiologii., Przeprowadzono również analizy mające na celu ocenę skuteczności szczepionki ROTARIX przeciwko rotawirusowemu zapaleniu żołądka i jelit u zakażonych, którzy otrzymali co najmniej jedno szczepienie (total vaccinated cohort, TVC).,lspan=”2″>Total Vaccinated Cohortb
N = 2,572
N = 1,302
N = 2,646
N = 1,348
analiza ATP obejmuje wszystkie niemowlęta w kohorcie skuteczności, które otrzymały dwie dawki szczepionki zgodnie z randomizacją.
b analiza TVC obejmuje wszystkie niemowlęta w kohorcie skuteczności, które otrzymały co najmniej jedną dawkę szczepionki lub placebo.
C ciężkie zapalenie żołądka i jelit zdefiniowane jako ≥ 11 w skali Vesikariego.
dstatystycznie istotne w porównaniu z placebo (p < 0, 001).
randomizowane, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo badanie przeprowadzono w 11 krajach Ameryki Łacińskiej i Finlandii., Łącznie 63 225 niemowląt otrzymało szczepionkę ROTARIX (n = 31 673) lub placebo (N = 31 552). Efficacysubset tych niemowląt składający się z 20 169 niemowląt z Ameryki Łacińskiej otrzymał szczepionkę ROTARIX (n = 10 159) lub placebo (N = 10 010). Szczepionkę lub placebo podawano zdrowym niemowlętom w serii 2-dawkowej z pierwszą dawką podawaną lub w wieku od 6 do 13 tygodni, a następnie jedną dodatkową dawkę podawano co najmniej 4 tygodnie po pierwszej dawce. Seria 2-dawkowa została zakończona w wieku 24 tygodni., W przypadku obu grup zaszczepionych podział rasowy podgrupy był następujący: Hiszpanie 85,8%, biali 7,9%, Czarni 1,1% i inni 5,2%; 51% stanowili mężczyźni.
definicja przypadku klinicznego ciężkiego zapalenia rotawirusowego była epizodem biegunki (Przejście 3 lub więcej luźnych lub cieplnych stolców w ciągu dnia), z wymiotami lub bez wymiotów, w którym rotawirus został zidentyfikowany w próbce kału, wymagającej hospitalizacji i (lub) nawadniania, co odpowiada planowi B Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) (nawadnianie doustne) lub planowi C (nawadnianie dożylne) w placówce medycznej.,
pierwszorzędowym punktem końcowym skuteczności było zapobieganie severerotawirusowemu zapaleniu żołądka i jelit wywołanemu przez naturalnie występujący rotawirus od 2 tygodni po podaniu drugiej dawki przez jeden rok (ATP). Przeprowadzono analizy w celu oceny skuteczności szczepionki ROTARIX przeciwko ciężkiemu zapaleniu żołądka i jelit wywołanemu przez rotawirusy u dzieci, które otrzymały co najmniej jedno szczepienie (TVC). Oceniano również zmniejszenie liczby hospitalizacji z powodu rotawirusowego zapalenia żołądka i jelit (ATP).,”>Infants in Cohort
N = 9,009
N = 8,858
N = 10,159
N = 10,010
a ATP analysis includes all infants in the efficacy cohort whoreceived two doses of vaccine according to randomization.,
analiza bTVC obejmuje wszystkie niemowlęta w kohorcie skuteczności, które otrzymały co najmniej jedną dawkę szczepionki lub placebo.
c < 0, 001).
skuteczność szczepionki ROTARIX utrzymującej się przez dwa sezony rotawirusów
skuteczność szczepionki ROTARIX utrzymującej się przez dwa sezony rotawirusów oceniano w dwóch badaniach.
w badaniu europejskim skuteczność szczepionki ROTARIX w różnych stopniach nasilenia zapalenia żołądka i jelit wywołanego przez rotawirusy wynosiła 78,9% (95% CI: 72,7; 83,8)., Skuteczność w zapobieganiu przypadkom rotawirusowego zapalenia żołądka i jelit występującym tylko w drugim sezonie po szczepieniu wynosiła 71,9% (95% CI: 61,2; 79,8). Skuteczność szczepionki Rotarixagainw ciężkim zapaleniu żołądka i jelit przez dwa sezony rotawirusowe wynosiła 90,4% (95% CI: 85,1; 94,1). Skuteczność w zapobieganiu ciężkim przypadkom zapalenia rotawirusowego występującym tylko w drugim sezonie po szczepieniu wynosiła 85,6% (95% CI: 75,8; 91,9).
skuteczność szczepionki ROTARIX w zmniejszaniu hospitalizacji z powodu zapalenia żołądka i jelit wywołanego przez rotawirusy przez dwa sezony wynosiła 96,0% (95% CI:83,8; 99,5).,
w badaniu w Ameryce Łacińskiej skuteczność szczepionki Rotarixagainw ciężkim zapaleniu żołądka i jelit przez dwa lata wynosiła 80,5% (95% CI:71,3; 87,1). Skuteczność w zapobieganiu ciężkim przypadkom rotawirusowego zapalenia żołądka i jelit występującym tylko w drugim roku po szczepieniu wynosiła 79,0% (95% CI: 66,4; 87,4). Skuteczność szczepionki ROTARIX w zmniejszaniu hospitalizacji z powodu rotawirusowego zapalenia żołądka i jelit przez dwa lata wynosiła 83,0% (95% CI: 73,1; 89,7).
skuteczność szczepionki ROTARIX po drugim sezonie nie była oceniana.,
skuteczność szczepionki ROTARIX przeciwko określonym typom rotawirusów
Tabela 6: skuteczność szczepionki ROTARIX przeciw jakimkolwiek stopniom ciężkości i ciężkiemu zapaleniu żołądka i jelit wywołanemu przez rotawirusy (zgodnie z protokołem)
5. Tate JE, Simonsen L, Viboud C, et al. Trends in intussusception hospitalizations among Us infants, 1993-2004: implications formonitoring the safety of the new rotavirus vaccination program. Pediatria 2008; 121: e1125-e1132.
6. Centrum Kontroli i profilaktyki chorób. Zapobieganie rotawirusowemu zapaleniu żołądka i jelit u niemowląt i dzieci., Zalecenia Komitetu Doradczego ds. praktyk szczepień (ACIP). MMWR 2006; 55 (nrRR-12): 1-13.
7. Parashar UD, Holman RC, Clarke MJ, et al. Hospitalizacje związane z biegunką rotawirusową w Stanach Zjednoczonych, 1993-1995: Nadzór oparty na nowym kodzie diagnostycznym ICD-9-CM rotawirusa. J. Dis 1998;177: 13-17.
8. Ruuska T, Vesikari T. rotawirus disease in Finnish children: use of numerical scores for severity of diarrheal epizods. Scand J Infect Dis 1990; 22:259-267.