Demokratyczna propozycja referendum Narodowego
w 1920 roku Partia Demokratyczna zobowiązała się do wszelkich starań, aby zapewnić wejście Stanów Zjednoczonych do Ligi Narodów. 28 czerwca 1924 roku Demokratyczna konwencja Narodowa odnowiła swoje dawne założenia wiary w Ligę Narodów, ale zaproponowała w swoim Placie, że kwestia ta powinna zostać usunięta z polityki partyjnej i podporządkowana ocenie całego ciała wyborców w drodze ogólnokrajowego referendum.,s pożądane, mądre i konieczne, aby usunąć to pytanie z polityki partyjnej i w tym celu wziąć sens narodu amerykańskiego w wyborach do referendum, doradzając rządowi, które mają być oficjalnie przeprowadzone zgodnie z Ustawą Kongresu, wolne od wszelkich innych pytań i kandydatur, po odpowiednim czasie na pełne rozważenie i dyskusję w całym kraju na temat tego pytania, w istocie w następujący sposób: czy Stany Zjednoczone staną się członkiem Ligi Narodów po takich zastrzeżeniach lub poprawkach do przymierza ligi, jak prezydent i Senat Stanów Zjednoczonych mogą uzgodnić?, Natychmiast po pozytywnym głosowaniu wykonamy taki mandat.”
mniejszościowa opozycja
szesnastu członków Komisji rezolucji, na czele z Newtonem D. Bakerem, przedstawiło mniejszościową poprawkę do platformy, w której opowiadali się za natychmiastowym wejściem Stanów Zjednoczonych do Ligi Narodów bez uprzedniego referendum. W swoim przemówieniu popierającym Raport mniejszości Baker scharakteryzował propozycję referendum krajowego jako nielegalne, niekonstytucyjne, niewykonalne, rewolucyjne i naruszające prawa państw.
,
” raport większości jest rewolucyjny. Jest bardziej fantastyczna niż cokolwiek, co kiedykolwiek zaproponowano w amerykańskiej praktyce konstytucyjnej na konwencji św. Pawła. Wezwanie do referendum jest nielegalne, niekonstytucyjne i rewolucyjne.”