Pępowina

szereg nieprawidłowości może mieć wpływ na pępowinę, które mogą powodować problemy, które dotyczą zarówno matki, jak i dziecka:

• kompresja pępowiny może wynikać na przykład z splątania pępowiny, węzła w pępowinie lub pępowiny (która jest owijaniem pępowiny wokół szyi płodu), ale warunki te nie zawsze powodują utrudnienie krążenia płodu.,
• Velamentous cord insertion
• Single umbilical artery
• Umbilical cord prolapse
• Vasa praevia

Clamping and cuttingEdit

pępowina może być zaciskana w różnym czasie; jednak opóźnienie zaciskania pępowiny do co najmniej jednej minuty po urodzeniu poprawia wyniki, o ile istnieje możliwość leczenia małego ryzyka żółtaczki, jeśli wystąpi. Po zaciskaniu następuje cięcie sznura, które jest bezbolesne z powodu braku nerwów. Przewód jest niezwykle twardy, jak grube ścięgna, a więc cięcie wymaga odpowiednio ostrego instrumentu., Podczas gdy oddzielenie pępowiny może być opóźnione do momentu, gdy pępowina przestanie pulsować (1-3 minuty po urodzeniu), zwykle nie ma znaczącej utraty krwi żylnej lub tętniczej podczas cięcia pępowiny. Według wytycznych amerykańskiego Kongresu Położników i Ginekologów (ACOG) obecne dowody nie potwierdzają ani nie obalają opóźnionego przecięcia przewodu.

są zaciski do pępowiny, które zawierają nóż. Te zaciski są bezpieczniejsze i szybsze, dzięki czemu można najpierw zastosować zacisk sznura, a następnie przeciąć pępowinę., Po zaciśnięciu i przecięciu sznura noworodek nosi plastikowy klips na obszarze pępka, aż ściśnięty obszar sznura wyschnie i będzie wystarczająco szczelny.

długość pępowiny przyczepionej do noworodka różni się w zależności od praktyki; w większości szpitali długość pępowiny przyczepionej po zaciskaniu i cięciu jest minimalna. Jednak w Stanach Zjednoczonych, gdzie poród nastąpił poza szpitalem, a ratownicy medyczni (EMT) zaciskają i przecinają przewód, dłuższy segment o długości do 18 cm pozostaje przymocowany do noworodka.,

pozostała pępowina pozostaje do 10 dni, gdy wysycha, a następnie odpada.

wczesne a opóźnione zaciskanieedytuj

przegląd Cochrane w 2013 roku doszedł do wniosku, że opóźnione zaciskanie sznura (od jednej do trzech minut po urodzeniu) jest „prawdopodobnie korzystne, o ile dostępny jest dostęp do leczenia żółtaczki wymagającej fototerapii”. W tym przeglądzie opóźnione zaciskanie, w przeciwieństwie do wczesnego, nie spowodowało różnicy w ryzyku ciężkiego krwotoku poporodowego matki lub śmiertelności noworodków, niski wynik Apgar., Z drugiej strony, opóźnione zaciskanie powodowało zwiększenie masy urodzeniowej średnio o około 100 g i zwiększenie stężenia hemoglobiny średnio o 1,5 g / dL przy połowie ryzyka niedoboru żelaza w trzech i sześciu miesiącach, ale zwiększone ryzyko żółtaczki wymagającej fototerapii.,

w 2012 roku American College of Obstetricians and Gynecologists oficjalnie zatwierdził opóźnianie zaciskania pępowiny przez 30-60 sekund z noworodkiem trzymanym poniżej poziomu łożyska we wszystkich przypadkach porodu przedwczesnego w oparciu w dużej mierze o dowody, że zmniejsza ryzyko krwotoku dokomorowego u tych dzieci o 50%. W tym samym oświadczeniu Komitetu ACOG uznaje również kilka innych prawdopodobnych korzyści dla wcześniaków, w tym „lepsze krążenie przejściowe, lepsze ustalenie objętości krwinek czerwonych i zmniejszone zapotrzebowanie na transfuzję krwi”., W styczniu 2017 r. zmieniona Opinia Komitetu rozszerzyła zalecenie na niemowlęta urodzone, powołując się na dane, że niemowlęta urodzone czerpią korzyści ze zwiększonego stężenia hemoglobiny w okresie noworodkowym i poprawy zapasów żelaza w pierwszych miesiącach życia, co może skutkować lepszymi wynikami rozwojowymi. ACOG zauważył niewielki wzrost częstości występowania żółtaczki u noworodków z opóźnionym zaciskaniem przewodu i zaleca stosowanie zasad monitorowania i leczenia żółtaczki noworodków. ACOG zauważył również, że opóźnione zaciskanie sznura nie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem krwotoku poporodowego.,

kilka badań wykazało korzyści z opóźnionego zaciskania pępowiny: metaanaliza wykazała, że opóźnianie zaciskania pępowiny u noworodków urodzonych przez co najmniej 2 minuty po porodzie jest korzystne dla noworodka w podawaniu ulepszonego hematokrytu, stanu żelaza mierzonego stężeniem ferrytyny i magazynowanego żelaza, a także zmniejszenie ryzyka niedokrwistości (ryzyko względne, 0,53; 95% CI, 0,40-0,70). Spadek odnotowano również w badaniu z 2008 roku. Chociaż istnieje wyższy poziom hemoglobiny w 2 miesiącu, efekt ten nie utrzymał się powyżej 6 miesiąca życia., Brak zaciskania sznurka przez trzy minuty po urodzeniu dziecka poprawił wyniki w wieku czterech lat. Opóźnienie trzech minut lub więcej w zacisk pępowiny po urodzeniu zmniejszyć częstość występowania niedokrwistości u niemowląt.

negatywne skutki opóźnionego zaciskania przewodu obejmują zwiększone ryzyko wystąpienia policytemii. Mimo to stan ten wydawał się być łagodny w badaniach. U niemowląt, u których zaciskanie sznura nastąpiło później niż 60 sekund po urodzeniu, częściej występowała żółtaczka noworodków wymagająca fototerapii.,

opóźnione zaciskanie nie jest zalecane jako odpowiedź na przypadki, w których noworodek nie oddycha dobrze i wymaga resuscytacji. Zamiast tego zaleca się natychmiastowe zaciskanie i przecięcie przewodu oraz wykonanie resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Pulsowanie pępowiny nie jest gwarancją, że dziecko otrzymuje wystarczającą ilość tlenu.Jednakże, jeśli to możliwe, należy wykonać resuscytację krążeniowo-oddechową z jeszcze przymocowanym przewodem, aby otrzymać zarówno korzyści z tlenu z przewodu, jak i z interwencji.,

niepamięć pępowinowa

niektórzy rodzice decydują się całkowicie pominąć odprawę pępowinową, praktykę zwaną „narodzinami lotosu” lub niepamięć pępowinowa. Cała nienaruszona pępowina może wyschnąć i oddziela się na własną rękę (zazwyczaj 3 dnia po urodzeniu), odpadając i pozostawiając wyleczoną pępowinę.

cewnikowanie pępowinaedytuj

ponieważ żyła pępowinowa jest bezpośrednio połączona z krążeniem centralnym, może być używana jako droga do umieszczenia cewnika żylnego do infuzji i leków., Cewnik żyły pępowinowej jest niezawodną alternatywą dla przezskórnych obwodowych lub centralnych cewników żylnych lub kanulek śródkostnych i może być stosowany w resuscytacji lub intensywnej terapii noworodka.

próbka Krwiedytuj

od 24 do 34 tygodnia ciąży, gdy płód jest zazwyczaj żywotny, krew może być pobrana z przewodu w celu zbadania nieprawidłowości (szczególnie w przypadku chorób dziedzicznych). Ta diagnostyczna procedura badania genetycznego jest znana jako przezskórne pobieranie krwi pępowinowej.,

przechowywanie krwi pępowinowejedytuj

krew pępowinowa, znana jako krew pępowinowa, jest bogatym i łatwo dostępnym źródłem prymitywnych, niezróżnicowanych komórek macierzystych (typu CD34-dodatniego i CD38-ujemnego). Te komórki krwi pępowinowej mogą być wykorzystywane do przeszczepu szpiku kostnego.,

niektórzy rodzice decydują się na przeniesienie tej krwi z pępowinowej krwi dziecka poprzez wczesne zaciskanie i cięcie, aby zamrozić do długotrwałego przechowywania w banku krwi pępowinowej, jeśli dziecko kiedykolwiek będzie wymagało komórek macierzystych krwi pępowinowej (na przykład, aby zastąpić szpik kostny zniszczony podczas leczenia białaczki). Praktyka ta jest kontrowersyjna, krytycy twierdzą, że wczesne odstawienie krwi pępowinowej w momencie porodu faktycznie zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia choroby w dzieciństwie, ze względu na dużą objętość pobranej krwi (średnio 108 ml) w stosunku do całkowitego zapasu dziecka (zazwyczaj 300 ml)., Royal College of Obstetricians and Gynaecologists stwierdził w 2006 roku, że „wciąż nie ma wystarczających dowodów, aby zalecić kierowane komercyjne pobieranie krwi pępowinowej i przechowywanie komórek macierzystych w rodzinach niskiego ryzyka”.

American Academy of Pediatrics stwierdziła, że należy zniechęcać do bankowości krwi pępowinowej przeznaczonej do samodzielnego użytku (ponieważ większość chorób wymagających użycia komórek macierzystych będzie już istniała we krwi pępowinowej), natomiast należy zachęcać do bankowości przeznaczonej do użytku ogólnego., W przyszłości komórki macierzyste pochodzenia embrionalnego (cbes) pochodzące z krwi pępowinowej mogą być zbierane i dopasowywane do innych pacjentów, podobnie jak krew i przeszczepione tkanki. Stosowanie CBEs może potencjalnie wyeliminować trudności etyczne związane z embrionalnymi komórkami macierzystymi (ESC).

choć American Academy of Pediatrics zniechęca do bankowości prywatnej, z wyjątkiem istniejących potrzeb medycznych, mówi również, że informacje o potencjalnych korzyściach i ograniczeniach bankowości i transplantacji krwi pępowinowej powinny być dostarczane, aby rodzice mogli podjąć świadomą decyzję.,

w Stanach Zjednoczonych edukacja w zakresie krwi pępowinowej jest wspierana przez ustawodawców na szczeblu federalnym i stanowym. W 2005 roku National Academy of Sciences opublikowała raport Instytutu Medycyny (iom), w którym zalecała, aby rodzice w ciąży mieli zrównoważoną perspektywę na ich możliwości w zakresie bankowości krwi pępowinowej. W odpowiedzi na ich wyborców ustawodawcy państwowi w całym kraju wprowadzają przepisy mające na celu pomoc w informowaniu lekarzy i przyszłych rodziców o możliwościach oddawania, odrzucania lub bankowania ratujących życie nowonarodzonych komórek macierzystych., Obecnie 17 stanów, reprezentujących dwie trzecie urodzeń w USA, wprowadziło przepisy zalecane przez wytyczne IoM.

wykorzystanie komórek macierzystych krwi pępowinowej w leczeniu chorób takich jak uszkodzenie mózgu i cukrzyca typu 1 jest już badane u ludzi, a wcześniejsze badania są prowadzone w leczeniu udaru mózgu i utraty słuchu.

krew pępowinowa przechowywana w prywatnych bankach jest zazwyczaj zarezerwowana wyłącznie dla dziecka dawcy. Natomiast krew pępowinowa przechowywana w bankach publicznych jest dostępna dla każdego, kto ma ściśle dopasowany typ tkanki i wykazaną potrzebę., Rośnie wykorzystanie krwi pępowinowej z banków publicznych. Obecnie jest stosowany zamiast przeszczepu szpiku kostnego w leczeniu chorób krwi, takich jak białaczka, z dawcami dopuszczonymi do przeszczepu przez jeden rejestr, Netcord.org, 1.000.000 Krew pępowinowa jest stosowana, gdy pacjent nie może znaleźć pasującego dawcy szpiku kostnego; to „rozszerzenie” puli dawców przyczyniło się do ekspansji banków publicznych.