Historia Pygmaliona i Galatei zaczyna się od samego Pygmaliona, rzeźbiarza z wyspy Cypr. Po tym, jak Propoetydy zostały ukarane przez Wenus i zamienione w prostytutki, Pygmalion ” sine coniuge caelebs vivebat thalamique diu consorte carebat.”(Bez żony żył w celibacie, przez długi czas bez partnera sypialni., Ovid, Metamorfozy, Księga 10, Linia 245-246)
W związku z tym Pigmalion poświęcił swój czas pracy i rozpoczął nowy projekt, w którym rzeźbił kobietę, którą nazwał Galatea, z Kości Słoniowej. W miarę postępów, a jego uderzenia dłuta stały się delikatniejsze i bardziej precyzyjne, zdał sobie sprawę, że Galatea jest doskonała i że zakochuje się w niej. Kiedy skończył, Pygmalion zaczął przynosić posągowe prezenty, które według niego spodobałyby się kobietom: szklane koraliki, delikatne tkaniny, muszle i piękne kwiaty.,
pewnego dnia, podczas święta Wenus, najbardziej obchodzonego dnia na Cyprze, Pygmalion modlił się przed ołtarzem, aby bogowie dali mu żonę podobną do jego posągu z kości słoniowej, oraz ” ut ipsa suis aderat Venus aurea festis, … amici numinis omen, flamma ter accensa est apicemque per aera duxit.”(Jako że złota Wenus była tam na własnym Festiwalu, … przyjacielski omen, płomień rozpalił się trzy razy i poprowadził swój szczyt w powietrzu. Owidiusz, Metamorfozy, Księga 10, wiersz 277-279)
Po powrocie do domu Pygmalion pocałował posąg i zamienił się w kobietę o identycznym podobieństwie., W końcu, kiedy Pigmalion poślubił Galateę, Wenus przewodniczyła rytuałom, zapewniając im długie i szczęśliwe małżeństwo.