prezentacja i pełna demonstracja rozgrywki „Ghost of Tsushima”, która ukaże się 17 lipca 2020 roku, bada różne aspekty gry i krótko opisuje kontekst historyczny, w którym rozgrywka ma miejsce — czyli pierwszą inwazję Mongołów na Japonię w 1274 roku.,
jednak najbardziej zauważalną cechą demo było przejście od tradycyjnych samurajów do bardziej haniebnych metod walki Assassin 's Creed i haniebnych „duchów”. Oczywiście, takie metody są niehonorowe w japońskim „Kodeksie honoru” , ale dlaczego?,
choć sama gra opiera się na historycznej inwazji Mongołów na wyspę Tsushima (pomiędzy Koreą Południową a Japonią), Większość wydarzeń przedstawionych w grze nie jest dokładna. Jednak kultura, tradycje i rozumienie społeczne przedstawione w grze pozostają prawdziwe. Ten artykuł ma na celu zbadanie historycznego japońskiego kodeksu honorowego „Bushido”, to związek z samurajską tradycją Seppuku i ich miejscem we współczesnym społeczeństwie.
Kodeks Bushido, czyli „droga wojownika”, zawiera wszystkie kody wymagane od samuraja, aby wieść bezwstydne życie.,
aby odpowiedzieć na pytanie zadane po raz pierwszy w tym artykule dotyczące metod walki jako formy wstydu — zwróć uwagę na cnotę „Rei”. Ta cnota stwierdza, że wojownicy nie mają zamiaru być okrutni i powinni w istocie szanować swoich wrogów, tak jak chcieliby być szanowani., W całej japońskiej historii, to będzie obejmować honorowe stawienie czoła przeciwnikowi w stan spoczynku, jak widać na początku podczas demo gry. Metody walki „duchów”, w tym zabójstwa z cienia, zwabienia i ukrywania się za wrogami, są z tego powodu niehonorowe, a co za tym idzie haniebne.
chociaż samurajowie przez wieki stanowili jedynie ułamek populacji, ich historia nie była ani krótka, ani pozbawiona spuścizny., Jeśli dana osoba miałaby działać niehonorowo, jej nazwisko byłoby splamione, a jej krewni kontynuowaliby życie w hańbie w konsekwencji. Eiko Ikegami notes:
„Przednowoczesna japońska kultura samurajów wskazuje, że pojęcie wstydu może być potężną koncepcją publiczną, nawet gdy jest zakorzenione w najgłębszej głębi godności jednostki”.,Ikegami opowiada o kulturowym znaczeniu wstydu i honoru, w odniesieniu do sfer Politycznych i masowej opinii publicznej rządzącej w całej historii Japonii, zarówno w sposób spleciony, jak i niezrównany. Czyni to z zamiarem zrozumienia, w jaki sposób kulturowe i społeczne znaczenie Kodeksu Bushido ewoluowało i rozwijało się tak, jak rozwijało się Państwo Japońskie., Taką ewolucję można zaobserwować w „The Last Samurai” (2003), jako ostatni z japońskich samurajów zmierzających przeciwko nowo uprzemysłowionej armii japońskiej w wyniku wpływów Zachodnich. Film kończy się tym, że cesarz czci poległych samurajów i przypomina Japończykom, aby nie zapominali o ich tradycjach i dziedzictwie w obliczu industrializacji i westernizacji. Ostatecznie, aby pamiętać, kim naprawdę są i ich pochodzenie.,
kluczowym elementem w przywracaniu czci i unikaniu haniebnej śmierci było wykonanie rytualnego samobójstwa Seppuku (znanego również jako Harakiri), polegającego na samobójstwie poprzez wypatroszenie. Podczas gdy Seppuku był zarezerwowany dla samurajów jako tradycyjny rytuał — jak widać w' 47 Ronin ' (2013) – był świadkiem masowo tak niedawno w historii, jak druga wojna światowa na całym Teatrze Pacyfiku, podczas amerykańskiego natarcia przeciwko Japonii, jak jej kampania skakania na wyspie postępowała. Przede wszystkim do tej pory zdarzały się nawet pojedyncze przypadki praktyki w życiu cywilnym.,
pomimo nieporozumień i zamieszania, jakie w świecie zachodnim wywołuje taka koncepcja, nie jest ona obca. Samurajowie i wkrótce całe japońskie społeczeństwo nauczyli się żyć uczciwie i szanować siebie nawzajem – czy są przyjaciółmi, czy wrogami — ale przede wszystkim życiem. Dlatego Kodeks Bushido w naturze może być stosowany w życiu codziennym niezależnie od różnic społecznych między różnymi krajami.,
uwaga autora: sama koncepcja Seppuku nie powinna jednak mieć miejsca we współczesnym społeczeństwie, ponieważ istnieje wiele różnych sposobów na odkupienie i ponowne stanie się honorowe, bez wymogu rytualnego samobójstwa.
jako przykład znaczenia Kodeksu Bushido w najnowszej historii, przetrwanie Kodeksu Bushido jest często rozumiane jako kulturowe podstawy niezrównanego maltretowania i lekceważenia schwytanych żołnierzy alianckich przez Japończyków podczas Drugiej Wojny Światowej — jako że bycie schwytanym przez wroga jest jednym z najbardziej haniebnych czynów, jakie można sobie wyobrazić., Z drugiej jednak strony można by argumentować, że pomysł ten jest mocno zawyżony i hiperboliczny. Najbardziej prawdziwa i oryginalnie czysta forma Kodeksu Bushido nie stała się historycznie i kulturowo znacząca, aby podburzyć działania karne wobec wroga, ale aby szanować go tak, jak chciałbyś być szanowany pomimo ich występków-łącząc się z wyżej wymienioną cnotą „Rei”.
w rzeczywistości zmodernizowany świat, w którym żyjemy, składa się z niekończących się konfliktów i sporów z niezliczonych powodów politycznych, geograficznych, ekonomicznych czy kulturowych., Można by argumentować, że gdyby Kodeks Bushido był czymś powszechnie rozumianym na arenie międzynarodowej i stosowanym w różnych sytuacjach kulturowych, rzeczywiście miałby miejsce w naszym świecie pomimo wspomnianych konfliktów i sporów-po prostu ze względu na naturę wyższej inteligencji emocjonalnej, jaką dostarcza zarówno jednostkom, jak i społeczeństwom jako całości.