prawdopodobnie nie zszokuje cię, gdy usłyszysz, że zarabianie na życie jako autor może być trudne, jeśli nie wręcz niemożliwe., Udana sprzedaż książki często nie prowadzi do bezpieczeństwa finansowego, a przemysł wydawniczy nie jest znany ze swojej przejrzystości w tych kwestiach (co ostatnie rozmowy, takie jak #PublishingPaidMe, pomogły poprawić, szczególnie jeśli chodzi o nierówności rasowe). W praktyce zarabianie jakichkolwiek pieniędzy jako pisarz może oznaczać milion różnych rzeczy: utrzymanie pracy w pełnym wymiarze godzin i pisanie na boku, ciągłe ubieganie się o dotacje, łączenie ze sobą niektórych kombinacji nauczania i freelance pisanie koncertów.,
poniżej sześciu pisarzy mówi o tym, jak zarabiają na pisaniu.
Za każdym razem, gdy rozmawiam z kimś, kto mówi:” Chcę być pisarzem”, mówię: „Znajdź normalną pracę.
Kiedy pierwszy raz wyszło mięsko, zrobiłem to w prasie niezależnej i nie było zaliczki., Po prostu to napisałem i pracowałem na stałe i w końcu dostałem kilka dolców od wydawcy w tantiemach. Ale to mnie kosztowało. Nadal miałem pracę, gdy wydawca kupił, że nigdy nie spotykamy się w prawdziwym życiu za 75 tysięcy dolarów. Więc mój agent dostaje 15% z tego. Dostajesz jedną trzecią, kiedy go sprzedajesz, następną trzecią, kiedy oddajesz w pełni zredagowany, skopiowany manuskrypt. Więc jak rok później, dwa lata później, jakkolwiek długo to zajmie. A potem dostajesz ostatnią ratę w publikacji. Te rzeczy mogą być w odstępie roku., Więc podziel zaliczkę na trzy części, a z góry na każdą trzecią, weź 15 procent, które mój agent dostaje za to, że wykonał swoją robotę, sprzedając ją. Potem, w zależności od podatków, bierzesz jakieś 30 procent dla rządu. Więc to, co ci zostało, jeśli nie masz innej pracy, to z tego musisz żyć do następnej odsłony.
ponieważ moje pisanie jest w zasadzie takie, że robię to, co chcę i mam nadzieję, że ludzie za to zapłacą, nigdy nie musiałem iść na kompromis i pisać rzeczy wyłącznie dla pieniędzy., Gdybym miał zrobić pivot, aby konkurować z ludźmi, aby dostać 50 dolarów za listę clickbait celebrity czy coś takiego, po prostu bym nie poszedł.
Rachel Khong
miałem pracę na pełny etat, dopóki moja książka nie wyszła. Rok później założyłem małą firmę. Więc tak jakby zawsze nie tylko piszę., Myślę, że byłem trochę szkolony przez moich rodziców i moje wychowanie, ale dla mnie tylko pisanie jest … może nie najlepszym pomysłem. Zawsze miałem coś płatnego na boku, albo pracowałem jako wolny strzelec. A ostatnio miałem jakieś Pisanie, które było przeznaczone do filmu i telewizji, i to jest właściwie … dużo lepsze niż pieniądze na książki. Mam bardzo niskie koszty i za każdym razem, gdy dostaję jedną z tych niespodzianek, przechowuję ją przez długi czas. Chyba nie kupowałam ubrań w tym roku. A teraz może już nigdy nie będę musiał ich kupować?,
R. O. Kwon
zaraz po studiach, ze wszystkich koszmarnych prac, pracowałem przez siedem miesięcy w konsultingu zarządzania. Studiowałem ekonomię i myślę, że duża część tego miała związek z tym, że moi rodzice mieli wiele problemów z pieniędzmi przez całe moje dzieciństwo., Byłem tak przerażony, jaki rodzaj ekonomicznej niepewności wyniknie z bycia pisarzem, że wydawało się, że muszę zrobić coś innego. Ale potem byłem tak nieszczęśliwy, nie będąc pisarzem po studiach, że wydawało mi się, że bez względu na wszystko, muszę iść do pisania, a nie robiąc tego, będzie to jego własny rodzaj śmierci.
przez większość czasu, zanim sprzedałem zapalniki, faworyzowałem prace freelance, które mogłem wykonywać z domu. Bardzo szybko zdałem sobie sprawę, że jestem bardzo introwertyczny i trudno mi codziennie kontaktować się z ludźmi, z wyjątkiem jednej osoby, z którą mieszkam., Więc to jest coś, co często staram się powiedzieć ludziom, zwłaszcza studentom. To może pomóc dowiedzieć się, jakie rodzaje pracy pozostawi ci więcej energii na koniec lub na początku dnia, kiedy to jest, możesz napisać. A kiedy to rozgryziesz, to bardzo pomoże.
ja również uwielbiam ubiegać się o rzeczy — cóż, to ból, ale to jeden ze sposobów radzenia sobie z moją trwającą bezsennością. Włóczę się po okolicy, szukając więcej rzeczy, o które można się ubiegać., Zawsze też wskazuję ludziom tył książek w podziękowaniach — zwłaszcza w pierwszej lub drugiej książce ludzi — w których większość ludzi wymienia wszystkich, którzy kiedykolwiek dali im pieniądze lub miejsce do pisania. To bardzo pomaga.
Sigrid Nunez
trudno o dobrą pracę dydaktyczną, jeśli się nie publikuje., Nawet nie pomyślałem o ubieganiu się o pracę dydaktyczną, dopóki nie wydałem pierwszej książki. Więc po prostu wykonywałem różne prace, aby związać koniec z końcem i podtrzymać mój nawyk pisania. Pracowałem w New York Review of Books jako asystent redaktora. Zrobiłem również pewną ilość freelance korekty i kopiowania. Robiłem takie rzeczy. Zasadniczo, były to prace, które miały mnie utrzymać, gdy próbowałem pisać i zostać opublikowanym, a potem kiedy opublikowałem moją pierwszą książkę, wtedy zacząłem uczyć, ale nawet wtedy nie robiłem zbyt wiele., Nigdy nie szukałam pracy nauczyciela w pełnym wymiarze godzin lub stałego połączenia z jakąkolwiek instytucją. Zawsze byłem albo pisarzem odwiedzającym, albo adiunktem.
większość pisarzy, których znam, woli mieć bezpieczeństwo pracy. Jeśli jest to stanowisko na etacie lub stanowisko na pełny etat, pochodzi ze świadczeniami emerytalnymi i ważną rzeczą: ubezpieczeniem zdrowotnym. Ale zdecydowałem się pójść własną drogą i zapłacić za własne ubezpieczenie zdrowotne, które było bardzo kosztowne, żeby mieć wolność., W przeciwieństwie do wielu innych pisarzy, nie starałem się utrzymać rodziny, więc nie było absolutnie konieczne dla mnie, aby mieć pewien rodzaj bezpieczeństwa pracy.
akwaeke emezi
zrezygnowałam z pracy dziennej w maju 2014 roku i od tego czasu nigdy nie miałam innej pracy, poza pisaniem., Jedną z rzeczy, które chcę wyjaśnić, jest to, że udało mi się nauczyć, jak kończyć książki, ponieważ miałem czas i środki — dzięki finansowaniu MSZ i stypendium — aby to zrobić.
w 2017 roku zaczęło się robić trochę niepewnie. To było dziwne, bo Freshwater wyszedł w lutym 2018, ale przez większość roku poprzedzającego publikację, nie miałem gdzie mieszkać. Surfowałem na kanapie w Brooklynie. Odbijałem się między Airbnbs. Przez kilka miesięcy mieszkałem z dwóch walizek., Nawet w styczniu 2018, był punkt, w którym byłem jak, Wow, moja książka wychodzi w przyszłym miesiącu i nie mam pieniędzy na czynsz.
w końcu dostałem mieszkanie w Bed-Stuy, które było niedrogie, za pośrednictwem znajomego znajomego. To był budynek należący do czarnych artystów, a oni szukali czarnego artysty, aby tam mieszkać. Więc zostałem tam przez resztę czasu, kiedy byłem w Nowym Jorku, ale sprawy z pieniędzmi były naprawdę stresujące przez dobry kawałek czasu. Nawet jak moja książka debiutowała, to było bardzo jak wypłata do wypłaty., Kiedy wróciłem do Nowego Jorku w 2017 roku, zanim ukazała się książka, byłem tak zdeterminowany, że nie zamierzam znaleźć pracy, jak występ na boku. W pewnym momencie po opuszczeniu mojego ostatniego miejsca pracy w 2014, wytatuowałem sobie kostki specjalnie, aby upewnić się, że nie mogę ponownie znaleźć pracy korporacyjnej. Absolutnie nie.
latem 2018 roku, kiedy już mogliśmy zobaczyć, jak sobie radzi Freshwater, miałem już do sprzedania kolejny manuskrypt, trzecią książkę . Właściwie miałem również dodatkową czwartą książkę, kolejną powieść, nad którą zacząłem pracować., Więc sposób, w jaki radziłem sobie z finansami, polega na załadowaniu mojej pracy z przodu. Ponieważ miałem kompletny manuskrypt tak szybko po tym, jak Freshwater wyszedł, mogliśmy wykorzystać ten pęd i zrobić to dość szybko. I wtedy ta książka, śmierć Viveka Oji, trafiła na aukcję, a Riverhead nabył ją w dwumiesięczniku, który był w połowie sześciocyfrowym. To był naprawdę punkt zmiany dla mnie, ponieważ to było dosłownie więcej pieniędzy, niż kiedykolwiek widziałem w całym moim życiu.,
Ingrid Rojas Contreras
Kiedy sprzedałam książkę, pracowałam na trzech stanowiskach: tłumacząc, ucząc i Korektorując. Zaliczka, którą mi zaoferowano, brzmiała dla mnie jak kupa pieniędzy. Ale oczywiście, kiedy widzicie, jakie postępy są dla innych ludzi, szczególnie w linii rasowej, widzicie, jak nierówni mogą być., Nie zawsze jesteśmy w stanie naprawdę zbadać te liczby. I myślę, że kiedy jesteś osobą kolorową, jest taki pomysł, który jest w powietrzu, że powinieneś być wdzięczny za to, że tam jesteś. Więc myślę, że ta presja bycia wdzięcznym, ta presja, aby po prostu dostać stopę w drzwiach, a potem tło jak ciężko pracowałeś do tego momentu sprawia, że nie patrzymy na ten numer, nie pytamy, czy to jest uczciwe lub próbować negocjować. Wiem, że bardzo ufałem mojemu agentowi w tych chwilach, ponieważ nie wiedziałem, jak się nimi kierować., I byłam zadowolona z tego, jak sobie z tym poradził. Mieliśmy kilka ofert, dzięki czemu można było negocjować.
wywiady autor: Kelly conaboy, Amanda Arnold, Sangeeta Singh-Kurtz i Claire Lampen.
te wywiady zostały lekko zmontowane i skondensowane dla jasności.
Jeśli kupisz coś za pośrednictwem naszych linków, Nowy Jork może zarobić prowizję partnerską.