na podstawie silnych dowodów naukowych, częstość występowania poststreptococcal glomerulonephritis (PSGN) maleje na całym świecie, chociaż nadal pozostaje główną przyczyną kłębuszków nerkowych u dzieci., Ogólny spadek częstości występowania PSGN był spowodowany głównie znaczącym spadkiem piodermy obserwowanym w ostatnim półwieczu, tak że postfaryngiczne PSGN jest najczęściej obserwowane w krajach rozwiniętych. Na podstawie głównie konsensusu z powodu braku odpowiednich badań klinicznych, okres latencji między zakażeniem paciorkowcami a rozwojem zapalenia nerek jest cechą charakterystyczną PSGN, przy czym okres ten trwa od 1 do 2 tygodni w przypadku zakażeń gardła lub od 2 do 6 tygodni w przypadku zakażeń skóry., Równoczesne objawy zakaźne i zapalenie nerek powinny wywoływać dalsze podejrzenie innych przyczyn kłębuszkowego zapalenia nerek. Według ekspertyzy PSGN jest jednym z nielicznych zaburzeń nerczycowych z hipokomplementemią (niski poziom C3). Zmniejszenie stężenia C3 występuje w ponad 90% przypadków PSGN i jest zwykle obserwowane wcześniej niż zwiększenie mian antystreptolizyny O. Pomiar C3 I C4 może być również pomocny w ocenie innych przyczyn ostrego zapalenia nerek., Na podstawie przede wszystkim konsensusu z powodu braku odpowiednich badań klinicznych, główne następstwa PSGN (nadciśnienie tętnicze, obrzęk, krwiomocz i zaburzenia czynności nerek) są największe w pierwszym 7 do 10 dni choroby. Dlatego okres ten wymaga największej czujności w przypadku niekorzystnych skutków. Na podstawie niektórych badań i konsensusu, najskuteczniejszym leczeniem nadciśnienia i obrzęku w PSGN jest diuretyki pętlowe lub tiazydowe, które mogą również przeciwdziałać hiperkaliemii., Inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę lub antagoniści receptora angiotensyny mogą być skuteczne w kontroli nadciśnienia tętniczego, ale niosą ze sobą ryzyko hiperkaliemii i czasowego upośledzenia czynności nerek. Na podstawie niektórych badań i konsensusu prognozy dotyczące PSGN, nawet długoterminowe, są dobre. Pomimo tego, że jest najbardziej rozpowszechniony wśród dzieci kłębuszków nerkowych, często nie powoduje przewlekłej choroby nerek, ale trwałe mikroskopowe krwiomocz i białkomocz można zaobserwować u mniej niż 10% pacjentów.