Nowa Francja

Nowa Francja, French Nouvelle-France, (1534-1763), Francuskie kolonie kontynentalnej Ameryki Północnej, początkowo obejmujące brzegi rzeki Świętego Wawrzyńca, Nową Fundlandię i Akadię (Nowa Szkocja), ale stopniowo rozszerzając się o większą część regionu Wielkich Jezior i części trans-Appalachów Zachodnich.

Podróże Jacques ' a Cartiera w Nowej Francji.

Encyclopædia Britannica, Inc.,

Przeczytaj więcej na ten temat
Kanada: osada Nowej Francji
Francuz Jacques Cartier był pierwszym Europejczykiem, który przejdź do wielkiego wejścia do Kanady, rzeki Świętego Wawrzyńca. W 1534 roku w wyprawie…,

Nazwa Gallia Nova (Nowa Francja) została po raz pierwszy odnotowana w 1529 roku na mapie sporządzonej przez brata Giovanniego da Verrazano, który w służbie Francji zbadał wybrzeża Ameryki Północnej w 1524 roku od terenów Karoliny Północnej do Nowej Szkocji. Następnie w 1534 r. Francuski Nawigator i odkrywca Jacques Cartier wkroczył do Zatoki św. Wawrzyńca i objął w posiadanie nową Francję za króla Franciszka I. W kolejnych latach Cartier wstąpił na Wyspę św. Wawrzyńca., Lawrence dotarł aż do Lachine Rapids, gdzie obecnie stoi Montreal, i próbował, wraz z Jean-François de La Rocque, Sieur De (lord of) Roberval, założyć kolonię w pobliżu obecnego Quebecu. Kolonia nie powiodła się, ale w wyniku tych poszukiwań rozpoczął się Francuski handel futrami z rdzennymi Amerykanami (Pierwszymi Narodami) w rejonach zatoki i rzek.

Strona tytułowa Histoire de la Nouvelle France (1609; Historia Nowej Francji) autorstwa Marca Lescarbota.,

Les Muses de la Nouvelle France by Marc Lescarbot, 1609/Archive.org

Samuel de Champlain był zatrudniony w interesie kolejnych Monopoli handlu futrami i pożeglował do św. Wawrzyńca w 1603 roku. W następnym roku był na Zatoce Fundy i miał udział w założeniu pierwszej francuskiej kolonii w Ameryce Północnej—tej Z Port-Royal (obecnie Annapolis Royal, Nowa Szkocja). W 1608 roku założył osadę, którą nazwano Quebec, wybierając miejsce, które kontrolowało zwężenie ujścia Rzeki Św. Wawrzyńca.,

Samuel de Champlain

Samuel de Champlain.

Encyclopædia Britannica, Inc.

French settlement at Port Royal, Nova Scotia, from a map by Marc Lescarbot, 1609.,

Biblioteka Kongresu, Dział rzadkich książek

fort w Quebecu przyciągnął jednak niewielu mieszkańców, a kardynał Richelieu, naczelny minister Francji, poczuł się zmuszony do założenia w 1627 Kompanii Nowej Francji (Compagnie de la Nouvelle-France), popularnie znanej jako Kompania stu współpracowników (Compagnie de la Nouvelle-France).Compagnie des Cent-associés). Otrzymała kolonię Nowa Francja, obejmującą wówczas całą dolinę św. Wawrzyńca i przez 15 lat od 1629 miała mieć pełny monopol na handel futrami., W zamian miała ona przyjąć do Nowej Francji od 200 do 300 osadników rocznie. Jednak rozpoczęła się wojna z Anglią, Pierwsza Flota Kompanii została zdobyta, a w 1629 roku Quebec poddał się Anglikom. Został przywrócony Traktatem z Saint-Germain w 1632 roku, ale Kompania Nowej Francji nigdy nie wyzdrowiała z ciosu, chociaż kontrolowała nową Francję aż do 1663 roku. Kolonizacja francuska była powolna przez wiele lat, a handel futrami pozostał głównym problemem wszystkich, z wyjątkiem misjonarzy.

Pobierz abonament Britannica Premium i uzyskaj dostęp do ekskluzywnych treści., Zapisz się teraz

w 1663 roku król Ludwik XIV postanowił anulować statut Nowej Francji i przekształcić nową Francję w królewską prowincję, z gubernatorem jako ceremonialnym i wojskowym szefem Kolonii. Oprócz utworzenia kolonii królewskiej, król wysłał dowódcę wojskowego, Alexandre de Prouville, markiza de Tracy, oraz regiment żołnierzy, którzy w 1666 roku pokonali Irokezów i zmusili ich do zawarcia pokoju. Następnie można było przystąpić do zaludniania i rozwoju Nowej Francji. Ponad 3000 osadników, w tym dziewczęta w wieku małżeńskim, zostało wysłanych w 1660 roku., Nieliczni po nim, ale przez naturalny przyrost populacji zaczął gwałtownie się rozszerzać.

pierwszy intendent, Jean Baptiste Talon (1665-68 i 1670-72), stymulował kolonizację i Przemysł. Naciskał również na eksplorację dalekiego zachodu. Louis Jolliet badał Missisipi, dopóki nie był pewien, że płynie do Zatoki Meksykańskiej, a nie do Oceanu Spokojnego. W 1671 Simon François d ' Aumont (lub Daumont, sieur De St. Lusson) w Sault Ste. Marie objęła całe wnętrze kontynentu północnoamerykańskiego dla Francji jako przedłużenie Nowej Francji.,

tymczasem Wielka Brytania i Francja intensywnie rywalizowały o ziemię i handel na kontynencie amerykańskim. Podczas wojny Króla Williama (1689-97) flota i armia Nowej Anglii pod dowództwem Sir Williama Phipsa zajęły Akadię, ale Francuzi odpierali próbę zdobycia Quebecu przez Phipsa w 1690 roku. Następnie Francuzi pod dowództwem Louisa de Buade ' a, comte de Frontenac, rozpoczęli serię przygranicznych nalotów na Nową Anglię i w końcu pomaszerowali do kraju Irokezów., Tymczasem błyskotliwy młody Kanadyjczyk Pierre le Moyne, sieur D ' Iberville, podbił Brytyjskie pozycje, uratował Akadię i opanował Nową Fundlandię. Wojna została zakończona Traktatem w Rijswujk (1697) z nową Francją, posiadającą Zatokę Hudsona (ale nie Nową Fundlandię), jak również wszystkie jej dawne posiadłości. Było to dzieło Kanadyjczyków, z niewielką pomocą Francji. Następnie d ' Iberville wyruszył do Luizjany, innej części Nowej Francji, w 1699 roku. W latach 1700-1701 zawarto pokój między Irokezami a Nową Francją oraz między Irokezami a indiańskimi sojusznikami Nowej Francji., Nie było już wojen Irokezów, a nowa Francja stanęła u szczytu swojej fortuny.

Umowa o handlu futrami (1692), podpisana w Ville-Marie (Montreal), na przewóz kajakiem towarów przeznaczonych do handlu skór bobrów w Michilimackinac i Chicagou (Chicago).

The Newberry Library, Ruggles Fund, 2001 (A Britannica Publishing Partner)

jej upadek zaczął się niemal od razu., Anglicy i ich amerykańscy koloniści mieli podbić całą nową Francję, ale było to zrobione w dwóch etapach. Pierwsza zakończyła się w 1713 wraz z zakończeniem wojny o sukcesję hiszpańską. W 1710 Akadia została ponownie zajęta przez Brytyjczyków, ale w następnym roku angielska ekspedycja pod dowództwem Sir Hovendena Walkera poniosła poważne straty wzdłuż rzeki Świętego Wawrzyńca i wróciła do domu., Większość walk toczyła się jednak w Europie, a angielskie zwycięstwa pozwoliły im, na mocy traktatu Utrechckiego, który zakończył wojnę, odzyskać Zatokę Hudsona, ograniczyć Francuskie prawa do Nowej Fundlandii, wymusić cesję acadii (bez Wyspy Cape Breton) i uzyskać większy przyczółek w zachodnim handlu futrami.

w 1756 roku rozpoczęła się wojna siedmioletnia w Europie, a Amerykańska faza tego konfliktu, wojna francusko-Indyjska, miała rozstrzygnąć losy Nowej Francji. Przez dwa lata zwyciężyły wojska francuskie i Kanadyjska milicja., Następnie siły brytyjskie i Amerykańskie, zasilane przez brytyjskie siły morskie, zaczęły mówić. W 1758 Louisbourg upadł, w 1759 James Wolfe zdobył Quebec, a w 1760 Montreal poddał się Jeffery ' emu Amherstowi, a wraz z nim cała nowa Francja.

śmierć markiza de Montcalm

francuski dowódca wojskowy markiz de Montcalm umiera podczas bitwy o Quebec, w wojnie francusko-indyjskiej, 1759.,

The New York Public Library Digital Collection (B13504202)

Kiedy wojna została ostatecznie zakończona i pokój został zawarty przez Traktat Paryski w 1763 roku, cała nowa Francja na wschód od Missisipi, poza okolicami Nowego Orleanu, została przekazana Wielkiej Brytanii. Tylko dwie małe wyspy, St. Pierre i Miquelon w pobliżu Nowej Fundlandii, oraz francuskie prawa do połowów w Nowej Fundlandii, zostały pozostawione Francji. Ale w tym, co teraz stało się prowincją Quebec ponad 60 000 francuskich Kanadyjczyków stało się brytyjskimi poddanymi.

Leave a Comment