Osobowośćedytuj
badano korelacje osobowości myślenia rozbieżnego i zbieżnego. Wyniki wskazują, że dwie cechy osobowości zostały uznane za znacząco związane z rozbieżnym myśleniem. Te cechy, a mianowicie otwartość i ekstrawersja, zostały uznane za ułatwiające rozbieżne myślenie produkcji. Otwartość ocenia ciekawość intelektualną, wyobraźnię, zainteresowania artystyczne, liberalne postawy i oryginalność.,
fakt, że otwartość została uznana za najsilniejszy korelat osobowości rozbieżnego myślenia, nie jest zaskakujący, ponieważ wcześniejsze badania sugerowały, że otwartość należy interpretować jako pośrednika kreatywności. Chociaż otwartość konceptualizuje indywidualne różnice w aspektach innych niż kreatywność, wysoka korelacja między otwartością a rozbieżnym myśleniem wskazuje na dwa różne sposoby mierzenia tych samych aspektów kreatywności. Otwartość jest raportem własnej woli myślenia „nieszablonowego”. Rozbieżne testy myślenia stanowią miarę opartą na wynikach.,
nie stwierdzono wpływu osobowości na konwergentne myślenie, co sugeruje, że Wielka Piątka cech osobowości jest lepszym predyktorem rozbieżnego myślenia niż konwergentne myślenie lub że wszystkie typy jednostek angażują się w konwergentne myślenie niezależnie od ich osobowości.
aktywność Mózgaedytuj
zmiany w aktywności mózgu badano u pacjentów zarówno podczas myślenia zbieżnego, jak i rozbieżnego. Aby to zrobić, naukowcy badali wzorce elektroencefalografii (EEG) przedmiotów podczas zadań myślenia zbieżnego i rozbieżnego., Podczas każdego rodzaju myślenia stwierdzono różne wzorce zmian parametrów EEG. W porównaniu z grupą kontrolną, która odpoczywała, zarówno myślenie zbieżne, jak i rozbieżne powodowało znaczącą desynchronizację rytmów Alfa 1,2. Tymczasem konwergentne myślenie wywołało wzrost koherencji w paśmie Theta 1, które było bardziej ogonowe i prawostronne. Z drugiej strony, rozbieżne myślenie wykazało zmniejszenie amplitudy w okolicach ogonowych kory w pasmach Theta 1 i 2., Duży wzrost amplitudy i koherencji wskazuje na ścisłą synchronizację obu półkul w mózgu.
udane generowanie hipotezy podczas rozbieżnego myślenia wydaje się wywoływać pozytywne emocje, które po części mogą wynikać ze wzrostu złożoności i miar wydajności twórczego myślenia, koherencji Psycho-międzykulturowej., Wreszcie, uzyskana dominacja prawej półkuli i „osi poznawczej”, sprzężenie lewej potyliczno – prawej przedniej w przeciwieństwie do prawej potyliczno – lewej przedniej ” osi ” charakteryzującej myślenie analityczne, może odzwierciedlać wzór EEG nieświadomego przetwarzania umysłowego podczas pomyślnego myślenia rozbieżnego.
myślenie zbieżne i rozbieżne zależy od układu neurotransmisji locus coeruleus, który moduluje poziom noradrenaliny w mózgu., System ten odgrywa ważną rolę w elastyczności poznawczej i problemie explore/exploit tradeoff (multi-armed bandit problem).
sprawność Intelektualnaedytuj
seria standardowych testów inteligencji została użyta do pomiaru zarówno zbieżnych, jak i rozbieżnych zdolności myślenia nastolatków. Wyniki wskazują, że osoby, które zaklasyfikowały się jako wysokie na rozbieżne myślenie, miały znacznie wyższą płynność słów i wyniki czytania niż osoby, które zaklasyfikowały się jako niskie na rozbieżne myślenie., Co więcej, ci, którzy byli wysoko w rozbieżnym myśleniu, wykazywali również wyższy poziom niepokoju i penetracji. Tak więc osoby, które są wysokie w rozbieżnym myśleniu, można scharakteryzować jako mające swoje procesy percepcyjne dojrzewają i stają się odpowiednio kontrolowane w niekonwencjonalny sposób.
z drugiej strony, przedmioty z grupy „myślenie konwergentne” ilustrowały średnią ocen z poprzedniego roku szkolnego, mniejsze trudności z odrabianiem lekcji, a także wskazywały na to, że rodzice naciskali na nich w kierunku szkoły policealnej., Były to jedyne znaczące relacje dotyczące środków zbieżnego myślenia. Sugeruje to, że te wymiary poznawcze są od siebie niezależne. Przyszłe badania nad tym tematem powinny koncentrować się bardziej na rozwojowych, poznawczych i perpetualnych aspektach osobowości wśród rozbieżnych i zbieżnych myślicieli, a nie na ich strukturach postawy.,
zdolność Twórczaedytuj
zdolność twórcza została zmierzona w badaniu z wykorzystaniem zadań zbieżnych, które wymagają jednej poprawnej odpowiedzi, oraz zadań rozbieżnych, które wymagają tworzenia wielu różnych odpowiedzi o różnej poprawności. Używane były dwa rodzaje zadań zbieżnych, pierwszy to zadania zdalne, które dawały podmiotowi trzy słowa i zadawały pytanie, do jakiego słowa odnoszą się poprzednie trzy słowa. Drugim rodzajem zadań konwergentnego myślenia były problemy wglądu, które dawały przedmiotom pewne fakty kontekstowe, a następnie zadawały im pytanie wymagające interpretacji.,
w przypadku zadań zdalnych współpracowników, konwergentni myśliciele poprawnie rozwiązywali Więcej z pięciu problemów zdalnych współpracowników, a następnie robili to ci, którzy używali rozbieżnego myślenia. Wykazano, że jest to znacznie odmienne w przypadku jednokierunkowego ANOVA. Ponadto, reagując na problemy wglądu, uczestnicy używający myślenia konwergentnego rozwiązywali więcej problemów wglądu niż grupa kontrolna, jednak nie było znaczącej różnicy między podmiotami stosującymi myślenie zbieżne lub rozbieżne.,
w przypadku zadań z myśleniem rozbieżnym, chociaż łącznie wszystkie zadania rozbieżne wykazywały korelację, nie były one znaczące, gdy badane były między Warunkami.
MoodEdit
wraz z rosnącymi dowodami sugerującymi, że emocje mogą wpływać na podstawowe procesy poznawcze, Ostatnie podejścia badały również odwrotnie, że procesy poznawcze mogą również wpływać na nastrój. Badania wskazują, że przygotowanie do zadania twórczego myślenia wywołuje wahania nastroju w zależności od tego, jaki rodzaj myślenia jest używany do zadania.,
wyniki pokazują, że wykonanie zadania wymagającego twórczego myślenia ma wpływ na samopoczucie. Zapewnia to znaczne poparcie dla idei, że nastrój i poznanie są nie tylko powiązane, ale także że ta relacja jest wzajemna. Ponadto rozbieżne i zbieżne myślenie wpływa na nastrój w przeciwny sposób. Rozbieżne myślenie doprowadziło do bardziej pozytywnego nastroju, podczas gdy konwergentne myślenie miało odwrotny skutek, prowadząc do bardziej negatywnego nastroju.