definicja
rzeczownik
(genetyka) rodzaj aneuploidii charakteryzujący się utratą pojedynczego chromosomu normalnego dopełniacza
Suplement
Aneuploidia jest zmiennością chromosomową spowodowaną utratą lub przyrostem jednego lub więcej chromosomów powodującym odchylenie od normalnej lub zwykłej liczby chromosomów. Różne warunki aneuploidii to nullisomia( 2N-2), monosomia (2n-1), trisomia (2n+1) i tetrasomia (2N+2).
Monosomia jest rodzajem aneuploidii, w której dochodzi do utraty pojedynczego chromosomu prawidłowego dopełniacza., Skład chromosomalny jest reprezentowany przez 2N-1. Komórka lub organizm wykazujący monosomię określa się jako monosomię. Monosomia może być spowodowana niedyspozycją podczas podziału komórki, szczególnie mejozy. Częściowa monosomia może wystąpić, gdy tylko część chromosomu zostanie utracona i dlatego istnieje tylko jedna kopia chromosomu, podczas gdy reszta ma dwie kopie., Przykładami monosomii u ludzi są zespół Turnera (zwykle z jednym tylko chromosomem X, a drugiego brakuje), zespół cri du chat (gdzie brakuje końca krótkiego ramienia P chromosomu 5) i zespół delecji 1p36 (gdzie brakuje końca krótkiego ramienia P chromosomu 1).,
Zobacz też:
- ploidy
- chromosomy homologiczne
- aneuploidy
- nullisomia
- trisomia
- tetrasomia
formy pokrewne: