grupy etniczne
współczesna Nowa Zelandia ma większość mieszkańców pochodzenia europejskiego, znaczną mniejszość Maorysów oraz mniejszą liczbę mieszkańców wysp Pacyfiku i Azji. Na początku XXI wieku Azjaci byli najszybciej rozwijającą się grupą demograficzną.
Nowa Zelandia była jednym z ostatnich dużych obszarów lądowych nadających się do zamieszkania przez ludzi. Pierwsi osadnicy byli Polinezyjczycy, którzy podróżowali gdzieś we wschodniej Polinezji, prawdopodobnie z tego, co jest obecnie Polinezja Francuska., Pozostali odizolowani w Nowej Zelandii aż do przybycia europejskich odkrywców, z których pierwszym był holenderski Nawigator Abel Janszoon Tasman w 1642 roku. Demografowie szacują, że do czasu, gdy Brytyjski kapitan marynarki James Cook odwiedził kraj w 1769 roku, populacja Maorysów nie była znacznie większa niż 100 000. Nie mieli nazwy dla siebie, ale ostatecznie przyjęli Imię maoryskie (co znaczy „normalny”), aby odróżnić się od Europejczyków, którzy po podróży Cooka zaczęli przybywać z większą częstotliwością.,
Europejczycy przywieźli ze sobą szereg chorób, na które Maorysi nie mieli oporów, a populacja Maorysów gwałtownie spadała. Ich zmniejszenie liczebności pogłębiły szeroko zakrojone walki międzypaństwowe (po zdobyciu broni palnej przez Maorysów) oraz walki z Europejczykami. Do roku 1896 pozostało tylko około 42 000 Maorysów—niewielki ułamek całkowitej populacji Nowej Zelandii w tym czasie. Jednak na początku XX wieku ich liczba zaczęła wzrastać, gdy nabyli odporność na takie choroby, jak odra i grypa, a następnie ich współczynnik urodzeń odzyskał., Na początku XXI wieku Maorysi stanowili około jedną szóstą populacji Nowej Zelandii i spodziewano się, że odsetek ten wzrośnie.
Europejczycy zaczęli osiedlać się w Nowej Zelandii w 1820 roku. przybywali w coraz większej liczbie po anektowaniu kraju przez Wielką Brytanię po podpisaniu traktatu Waitangi w 1840 roku. Pod koniec 1850 roku osadnicy przewyższali liczebnie Maorysów, a w 1900 roku było tam około 772 000 Europejczyków, z których większość pochodziła z Nowej Zelandii., Mimo że zdecydowana większość imigrantów pochodziła z Wielkiej Brytanii, przybyli także inni Europejczycy, zwłaszcza ze Skandynawii, Niemiec, Grecji, Włoch i Bałkanów. Grupy środkowoeuropejskie przybyły między I I II wojną światową, a duża grupa Holenderskich imigrantów przybyła po ii wojnie światowej. od 1950 roku istnieje rosnąca społeczność Ludów wysp Pacyfiku z Samoa (dawniej Samoa Zachodnie), Wysp Cooka, Niue i Tokelau. Chociaż chińscy i indyjscy imigranci od dawna osiedlili się w Nowej Zelandii, od lat 90. nastąpił duży wzrost migracji z Azji.