Królestwo Songhai

Królestwo Songhai istniało w latach 1375-1591. Rządzili nim dynastia Za, sunnici i Askia. Królestwo Songhai zajmowało brzegi rzeki Niger i rozciągało się na regiony Mali, Ghany, Nigerii, granice Sahary i wybrzeża Oceanu Atlantyckiego. Królestwo rozprzestrzeniło się na wiele kultur i ludzie byli znani z mówienia Songhai, Mandinka, Fulani i Moore wśród innych języków.,

w szczytowym okresie Królestwo obejmowało 540 000 mil kwadratowych. W okresie swojego panowania władcy rozszerzyli handel w Afryce Zachodniej. Królestwo Songhai cieszyło się wielkim sukcesem aż do jego upadku pod koniec 1500 roku, po czym zostało pokonane przez Marokańczyków.

początki i historia

Królestwo Songhai zaczęło się w mieście Gao. Został utworzony przez rolników i rybaków na początku VI wieku. Byli to pierwotni tubylcy Songhai, którzy wyznawali lokalną religię afrykańską. Gao było tylko jednym z wielu miast na brzegach Nigru., W VII wieku władca z Jemenu zaczął rządzić miastami w pobliżu Nigru. Byli nazywani Królami Za lub Dia i przyjęli starożytne tradycje afrykańskie. W XI wieku Gao stało się regionem tętniącego życiem handlu i handlu. Napływ kupców z regionów takich jak Egipt i Tunezja stworzył dużą populację muzułmańskich kupców. Mniej więcej w tym czasie dynastia Za osiedliła się w Gao i przeszła na Islam. Gao rosło w bogactwie i potędze aż do XIV wieku, kiedy zostało wchłonięte przez Imperium Mali.,

w 1350 roku Imperium Mali zaczęło słabnąć z powodu niezgody w rodzinie królewskiej. Książę z dynastii za, Ali Kolon, obalił ostatniego władcę Za i ustanowił dynastię sunnitów. Wkrótce potem Sulejman Mar z dynastii sunnickiej zbuntował się i przejął kontrolę nad Gao.

w XV wieku sunnici Ali zostali królem i rozszerzyli terytoria królestwa Songhai, aż stało się największym królestwem w Afryce Zachodniej. Podbił ziemie otaczające Środkowy Niger i anektował ważne miasta handlowe Djenne i Timbuktu., Był znany jako skuteczny przywódca wojskowy i odparł kilka nalotów z sąsiednich państw.

Religia w Królestwie Songhai

władcy królestw Songhai byli islamiści. Szlachta postrzegała przyjęcie islamu jako pragmatyczny wybór w kierunku nawiązania stosunków dyplomatycznych i gospodarczych z sąsiednimi państwami arabskimi. Dynastia Askia używała islamu jako podstawy do tworzenia praw i jako jednoczącej siły nad imperium. Askia Mohammed i prowadził wiele świętych wojen lub dżihadów przeciwko okolicznym regionom, ale Islam nigdy nie został narzucony ludziom., Szlachta w Królestwie przyjęła Islam, podczas gdy niższe klasy nadal podążały za swoją afrykańską religią.

Askia Mohammed był pobożnym muzułmaninem i odbył pielgrzymkę do Mekki. W drodze powrotnej sprowadził kilku muzułmańskich uczonych do założenia szkół nauki w Timbuktu. Budował meczety i zapraszał na swój dwór muzułmańskich poetów i uczonych.

Administracja i zmiany prawa w Królestwie Songhai

Królestwo Songhai miało bardzo scentralizowany proces rządzenia. Królowie bezpośrednio kontrolowali mianowanie oficerów na stanowiska w biurokracji., Każdy region był rządzony przez gubernatora. Pod gubernatorami byli burmistrzowie, którzy byli odpowiedzialni za Miasta i miasteczka. Królowie w większości pozwalali gubernatorom i burmistrzom rządzić z autonomią. To pomogło im zachować kontrolę nad sporym królestwem Songhai.

Askia Mohammed, i przyniósł kilka reform administracyjnych w czasie jego panowania. Wprowadził jednolity system wag i miar na terenie Królestwa. Utworzył osobne urzędy zajmujące się sprawami majątkowymi, rolniczymi, wojskowymi i prawnymi. Ustanowił również systemy zapewniające prawidłowe płacenie podatków przez obywateli., Dzięki tym środkom korupcja w handlu i zarządzaniu została zredukowana do minimum, a królestwo prosperowało.

Askia Mohammed był również znany z tworzenia możliwości dla mężczyzn, którzy nie należeli do rodziny królewskiej. Osoby z niższych klas mogły zajmować wysokie stanowiska w biurokracji.

niewolnicy byli często wykorzystywani jako doradcy i żołnierze przez administrację Songhaju. Władcy wierzyli, że niewolnikom można ufać w podejmowaniu bezstronnych decyzji, w porównaniu z obywatelami, którzy mieli udział w wynikach., Status niewolnika w Songhaju często wiązał się ze statusem jego Pana, więc na przykład niewolnik Królewski miał większy status niż wolny człowiek.,

przykładowe stanowiska w administracji Songhai obejmują: anfaras, którzy byli sędziami, Gumei-koi, który był dyrektorem portu, Hi-koi odpowiedzialny za statki i mniejsze jednostki, Berbuchi-mundio odpowiedzialny za sprawy związane z Arabami Berabic, Koira-Banda mundio odpowiedzialny za miasto, Uanei-farma jako Minister własności, Sao-farma jako inspektor lasów, Lari-Farma odpowiedzialny za sprawy związane z mniejszościami białymi, a Tari-mundio był inspektorem rolnictwa. Lista ta nie jest wyczerpująca.,

Kultura, Sztuka i literatura

kilka relacji z Królestwa Songhai podaje, że literatura, badania i studia rozkwitły w czasach dynastii Askii. Askia Mohammed I był znany z tego, że zachęcał do napływu muzułmańskich uczonych i nauczycieli. Kilka przedmiotów, w tym Astronomia, teologia, prawo i medycyna były badane na uniwersytetach w Timbuktu.

podobnie jak w architekturze otaczających państw, meczety i budynki królestwa Songhai były wykonane z cegieł błotnych., Belki w odstępach od strony meczetów służyły do tworzenia rusztowań do regularnej konserwacji meczetu. Królowie zlecili budowę kilku meczetów z terenami dla publicznych zgromadzeń. Wiersze religijne, które były recytowane na publicznych placach, podkreślały posłuszeństwo królowi.

sztuka, taniec i piosenka to starożytne tradycje afrykańskiego ludu. Były one nadal praktykowane w Afryce podczas panowania królów Songhai. Ceramika była popularną i dobrze rozwiniętą formą sztuki., Rzemieślnicy specjalizujący się w ceramice, biżuterii, tkaniu i innych zawodach znajdowali się w dużych ilościach w miastach handlowych. Rzeźby wykonano z terakoty, ceramiki, gliny i metalu. Przedstawiali ludzi i zwierzęta. Songhai ludzie również maski, które były używane w ceremoniach religijnych.

Królestwo Songhai było znane z kastowego systemu okupacji. Dzieci miały zajmować się tymi samymi sprawami co ich rodzice. Rzemieślnicy, górnicy i rolnicy stanowili klasę niższą. Nad nimi byli handlowcy., Bezpośredni potomkowie Songhai byli uważani za wyższych szczebli. Imigranci i niewolnicy byli niegdyś najniższą klasą, ale później w reżimie pozwolono im również zajmować wyższe klasy.

Handel i kontakty z okolicznymi państwami

większość bogactw w Królestwie Songhai była spowodowana masowym handlem w regionie i sąsiednich królestwach. Towary wymieniane były złotem, solą, skórą, zbożem i niewolnikami. Konie i tkaniny były również wspólne w zamian., Muszle Cowrie, a także złoto i sól, były używane jako przedmioty wymiany handlowej przed wprowadzeniem złotych monet. Handel szlakami karawan przez Saharę, Sahel i wzdłuż rzeki Tyber przyczynił się do bogactwa królestwa Songhai.

Aksai Mohammed był odpowiedzialny za stworzenie pierwszych wysłanników (lub ambasadorów) do Państw Arabskich. Kupcy z Arabii, Hiszpanii i Maroka byli zachęcani do prowadzenia interesów w Królestwie.

rolnictwo było głównym zajęciem tubylców w Songhaju. Produkowane Zboże wysyłano z pól uprawnych do miast., Kupcy wyczerpali swoje zapasy z powodu długich podróży, więc zboże było dla nich obficie dostępne. Na tych terenach uprawiano ryż, proso i sorgo. Kanały z rzeki Niger zostały podłączone do pól uprawnych w celu nawadniania.

Wojna i taktyka Wojskowa Songhaju

królowie Songhaju byli znani ze swojej dużej, dobrze wyposażonej armii w swoich latach wyeksponowania. Sunni Ali jest często opisywany jako bezwzględny przywódca, który oblegał wiele miast. Przez siedem miesięcy obozował pod miastem Djenne, aż do wyczerpania zapasów i poddania się., Askia Daud regularnie wysyłał swoją armię do okolicznych krajów Mossi i Lulami, aby pokazać swoją siłę militarną. Miało to zachęcić do zastanowienia się nad atakami na jego ziemie. Królowie byli znani z tego, że floty statków zacumowały na Nigrze.

armia składała się z kawalerii, rycerzy i łuczników. Były one wyposażone w włócznie i tarcze wykonane z miedzi i skóry. Często używano żelaznych napierśników i kolczugi. Armii towarzyszył zespół trąbek i bębnów.

królestwo było świadkiem wielu kampanii ekspansji i wojen z sąsiednimi państwami., Królowie Aksai penetrowali regiony takie jak Hausa na wschód od Songhaju i Taghaza na północy. Mieli również częste potyczki z Mossi

jednak potęga panowania Songhai zaczęła spadać. Niektórzy potomkowie Aksai Mohameda byli nieskutecznymi władcami i walczyli między sobą. Okresy pokoju były nieliczne. Królowie Aksai nie zdołali zaktualizować uzbrojenia swojej armii w XVI wieku. Z tego powodu Marokańczycy najechali Songhaj w 1591 roku i zmasakrowali armię za pomocą broni palnej., Niektóre inne królestwa, które zaktualizowały swoją technologię wojskową, były w stanie oprzeć się takim niepowodzeniom, jak np. Królestwo Kanem-Bornu.

Cytaty

Basil Davidson, „West Africa before the Colonial Era: a History to 1850”. Routledge, 18 Lipca 1998 R. ISBN: 978-0582318533

„Songhai/Songhay”, globalne bezpieczeństwo. < https://www.globalsecurity.org>

Stephanie Przybylek, ” Architektura i Sztuka Imperium Songhai.”Study.com., <https://study.com>

„Songhai, African Empire, 15th-16th Century”, South African History Online. 8 November 2011. <https://www.sahistory.org.za>

„Songhai Empire (ca. 1375-1591)” Black Past.org. <https://www.blackpast.org>

„Songhai Empire,” Encyclopedia Britannica. <https://www.britannica.com>

„The Armies Of Songhai And Ghana,” Weapons And Warfare. 11 May 2016., < https://weaponsandwarfare.com>

Hassimi Oumarou Maiga, ” Balancing Written History with Oral Tradition: the Legacy of the Songhai People (African Studies)”. Routledge, 6 Sierpnia 2009. ISBN: 978-0415963510

książki o Królestwie Songhai

Philip Koslow, ” Songhay: The Empire Builders (the Kingdoms of Africa).”Chelsea House Pub. Kwiecień 1995. ISBN: 978-0791029435

David C. Conrad, „Empires Of Medieval West Africa: Ghana, Mali, and Songhay.”Stan faktyczny z 30 kwietnia 2005 r. ISBN: 978-0816055623