KERBEROS (Polski)

mitologia grecka >> Bestiariusz >iv id=”2920577a7f”Cerberus (Kerberos)

Kerberos (Cerberus) był gigantycznym, trzygłowym psem haidesa, który strzegł bram zaświatów i zapobiegał ucieczce cieni zmarłych.

Kerberos przedstawiany był jako trzygłowy pies z wężowym ogonem, grzywą węży i lwimi pazurami. Według niektórych miał on pięćdziesiąt głów, chociaż liczba ta mogła obejmować węże jego grzywy.,

Herakles (Herakles) został wysłany po Kerberosa jako jedna z dwunastu prac, które wykonał z pomocą bogini Persefony.

imię Kerberos prawdopodobnie oznacza „śmierć-demona ciemności” od starożytnych greckich słów kêr i erebos.

rodzina Cerbera

rodzice

encyklopedia

CE ' RBERUS (Kerberos), Wielogłowy pies, który strzegł wejścia do Hadesu, jest wspominany już w wierszach homeryckich, ale po prostu jako „pies” i bez nazwy Cerberus. (Il. viii. 368, Od. xi. 623.,) Hezjod, który jako pierwszy podaje swoje imię i pochodzenie, nazywa go (TEOG. 311) pięćdziesięciogłowy i syn Tyfaona i Echidny. Późniejsi pisarze opisują go jako potwora o zaledwie trzech głowach, z ogonem węża i grzywą składającą się z głów różnych węży. (Apollod. ii. 5. § 12; Euryp. Proszę. futro. 24, 611; Virg. Aen. vi. 417; Ov. Met. iv. 449.) Niektórzy poeci ponownie nazywają go wielogłowym lub stuletnim. (Horat. Carm. ii. 13. 34; Tzetz. ad Lycoph. 678; Senec. Proszę. futro. 784.,) Miejsce, w którym Cerber czuwał, według jednych znajdowało się u ujścia Acheron, a według innych u bram Hadesu, do którego wpuszczał cienie, ale już nigdy ich nie wypuszczał.

źródło: Słownik biografii i mitologii greckiej i rzymskiej.,

alternatywne nazwy

cytaty z literatury klasycznej

Homer, Iliada 8. 366 ff (trans. Lattimore) (Grecki Epik C8 p. n. e.,):
„gdybym w umyśle mego serca miał myśli podobne do jego, kiedy Herakles (Herakles) został zesłany do Haidesa z bram, aby z Erebos (mroku) wrócił pies straszliwego boga śmierci (Haides Stygeros), nigdy nie uwolniłby się od stromej kapiącej wody Styx.”

Homer, Odyseja 11. 623 ff (trans. Shewring) (grecka epopeja z VIII w.p. n. e.):
” ” kiedyś posłał mnie nawet tutaj, abym zabrał psa Haidesa, gdyż uważał, że żadne zadanie nie może być dla mnie bardziej przerażające niż to., Ale sprowadziłem psa z domu Haidesa i na ziemię, ponieważ Hermes pomógł mi w drodze, a lśniące oczy Athene.””

Hezjod, Theogony 769 ff:
” a przed nimi przerażony pies (Deinos kunos) , na straży, który nie ma litości, ale podły podstęp : gdy ludzie wchodzą, on faws na wszystkich, z czynami ogona i obu uszu, ale nie pozwoli im wrócić, ale czeka na nich i zjada je, gdy złapie każdy powrót przez bramy.”

Bacchylides, Fragment 5 (trans. Campbell, Właśc. Liryka grecka IV) (liryka grecka ok.,):
” kiedyś powiadają, że niszczący wrota, niepokonany syn grzmotliwego Zeusa zszedł do domu smukłej Persefony, aby przynieść do światła z Hadesu postrzępionego psa, syna nieosiągalnego Ekhidny (Echidny). Tam dostrzegł duchy nędznych śmiertelników nad wodami Kokytos (Cocytus), jak liście oblepione wiatrem nad jasnymi wypasanymi owcami przylądkami Idy.”

Arystofanes, Pokój 315 ff (trans. O ' Neill) (komedia grecka od V do IV p. n. e.,):
” strzeżmy się, aby przeklęty Kerberos (Cerberus) nie powstrzymał nas nawet przed piekłem nethermost przed dostarczeniem bogini przez jego wściekłe wycie, tak jak to robił na ziemi.”

Pseudo-Apollodorus, Bibliotheca 2, 125 (trans. Aldrich) (Grecki mitograf C2 n. e.):
„Herakles poprosił Poutona (Plutona) o Kerberosa (Cerbera) i powiedziano mu, aby zabrał ogara, jeśli może go obezwładnić bez użycia żadnej z broni, którą przywiózł ze sobą., Znalazł Kerberosa u bram Akheronu (Acheron) i tam, wciśnięty w zbroję i całkowicie okryty skórą lwa, obrzucił jego głowę rękami i wisiał na nim, Pomimo ukąszeń wężowego ogona, aż przekonał bestię swoim duszeniem. Następnie, wraz z nią, dokonał swego wejścia przez Troizenos (Troezen). Po pokazaniu Kerberosa Eurysteuszowi, zabrał go z powrotem do królestwa Haidesa.”

Pseudo-Apollodorus, Bibliotheca 2. 122:
„jako dwunasty robocizna Herakles miał sprowadzić Kerberosa (Cerberusa) z królestwa Haidesa., Kerberos miał trzy psie głowy, węża za ogon, a wzdłuż jego pleców głowy WSZYSTKICH rodzajów węży.”

Euforion, fragmenty (trans. Strona: Select Papyri III, No. 121 (1)) (grecka epopeja C3 p. n. e.):
” za nim, pod jego kudłatym brzuchem, węże, które były jego ogonem, rzucały językami o jego żebra. W jego oczach promień błysk ciemny. Zaprawdę w Kuźni lub w Meligounis skaczą takie iskry w powietrze, gdy żelazo jest bite młotami, a kowadło ryczy Pod może wieje,–lub wewnątrz dymu Aitna (Etna), legowisko Asteroposa., Mimo to, przyszedł ożywiony do Tyryns z Haides, ostatniego z dwunastu prac, dla przyjemności złośliwego Eurysteusza; i na skrzyżowaniach Midei, bogate w jęczmień, Drżące kobiety z dziećmi patrzyły na niego.”

Kwintus Smyrnaeus, upadek Troi 6. 260 ff (trans. Droga) (Grecki Epik C4 n. e.,):
” i tam, przerażający widok nawet dla bogów, był Kerberos (Cerberus), którego Ekhidna (Echidna, wstrętny robak) znosił Tyfonowi w mroku skalistej jaskini blisko granic wiecznej nocy (Erebos), ohydny Potwór, strażnik bramy Haides, Dom płaczu, strażnik-pies umarłych w cienistej Zatoce Zagłady. Jednak syn Zeusa swoimi uderzeniami oswoił go z kataraktą w Styksie, z mocno opadającą głową, i wciągnął psa bolącego Lotha w dziwne górne powietrze bezlitośnie.”

Platon, Republika 588c (trans., Shorey) (grecki filozof z IV w.p. n. e.):
„jedna z tych Natur, o których mówią starożytne bajki, jak Chimaira (Chimera) lub Skylla (Scylla) lub Kerberos (Cerberus), i wiele innych przykładów, które mówi się o wielu formach wyrosłych razem w jedną.”

Pausanias, opis Grecja 2. 35. 10 (trans. Jones) (Greek travelogue C2nd A. D.,):
” są trzy miejsca, które Hermionianie nazywają Klymenos (Clymenus , słynny), Plouton (Pluton , bogactwo) i Jezioro Acherousia (Acherusia). Wszystkie są otoczone ogrodzeniami z kamieni, podczas gdy w miejscu Klymenosa znajduje się również przepaść w ziemi. Dzięki temu, zgodnie z legendą o Hermionach, Herakles wychował psa Haidesa .”

Pausanias, opis Grecji 3. 25. 5 – 7 :
” na cyplu znajduje się świątynia przypominająca jaskinię, z posągiem Posejdona przed nią., Niektórzy greccy poeci twierdzą, że Herakles wychował tu psa Haidesa (Haidou kuna), chociaż nie ma drogi, która prowadzi pod ziemią przez jaskinię i nie jest łatwo uwierzyć, że bogowie posiadają jakiekolwiek podziemne mieszkanie, w którym gromadzą się dusze.
ale Hekatajos (Hekateusz) z Miletos dał wiarygodne wyjaśnienie, stwierdzając, że straszny wąż żył na Tainaron i był nazywany Ogarem Hadesu, ponieważ każdy ukąszony był zobowiązany umrzeć od trucizny od razu, i to ten wąż, powiedział, że został przywieziony przez Heraklesa do Eurysteusza.,
ale Homer, który jako pierwszy nazwał istotę przywiezioną przez Heraklesa Ogarem Haidesa, nie nadał jej nazwy ani nie opisał jej jako wielorakiej formy, tak jak uczynił to Khimaira (Chimera). Późni poeci nadali imię Kerberos i choć pod innymi względami przypominali go psem, mówią, że miał trzy głowy. Homer jednak nie sugeruje, że był psem, przyjacielem człowieka, tak samo jak gdyby nazwał prawdziwego węża Ogarem Hadesu.”

Diodorus Siculus, Biblioteka Historii 4. 25. 1 (trans. Oldfather) (grecki historyk ok.,):
” otrzymał polecenie od Eurysteusza, aby sprowadzić Kerberosa (Cerbera) z Hadesu do światła dziennego. I zakładając, że będzie to dla niego korzystne dla realizacji tej pracy, udał się do Aten i wziął udział w Misteriach Eleuzyjskich, Musaios (Museusz), syn Orfeusza, będąc w tym czasie odpowiedzialny za obrzędy inicjacyjne . . .Herakles następnie, według mitów, które do nas dotarły, zszedł do królestwa Hadesu i został przyjęty jak brat przez Persefonę, sprowadził Tezeusza i Peirithousa z powrotem do górnego świata po uwolnieniu ich z więzów., Dokonał tego dzięki przychylności Persefony i przyjmując psa Kerberosa w łańcuchach, zaniósł go ku zdumieniu wszystkich i wystawił ludziom.”

Pseudo-Hyginus, Przedmowa (trans. Grant) (Rzymski mitograf C2 n. e.):
” z Tyfonu i Echidny . . . Cerber.”

Pseudo-Hyginus, Fabulae 32:
” Herkules został wysłany po trójgłowego psa przez króla Eurysteusza.”

Pseudo-Hyginus, Fabulae 151:
” z Tyfonu olbrzyma i Echidny urodzili się . . trzygłowy pies Cerberus.,”

Owidiusz, Metamorfozy 4. 450 ff (trans. Melville) (rzymska epopeja od I p. n. e. do I p. n. e.):
” miasto Stygian i okrutny Dwór swarthy Dis. . . weszła i próg jęknął pod świętym bieżnikiem. Natychmiast Cerberus rzucił się na nią z trzema głowami i wydał trzy szczeki razem.”

Owidiusz, Metamorfozy 4.,500 ff :
” Tisiphone przyniosła ze sobą trucizny o magicznej mocy : pianę Cerbera, jad Echidny, Dzikie majaczenia, ślepoty mózgu, zbrodnię i łzy, i szaloną żądzę morderstwa; wszystko zmielone, zmieszane ze świeżą krwią, gotowane na patelni z brązu i wymieszane zieloną cykutą.”

Owidiusz, Metamorfozy 7. 412:
” za śmierć tego syna Medea zmieszała z nią zatruty akonit, przywieziony ze sobą dawno temu z brzegów Scythicae (Scythia), podobno oblegany przez Echidnaea ., Jest grota ziewająca ciemna i głęboka, a tam spadający tor, na którym bohater Tiryntius ciągnął walcząc, mrugając, rozpieszczając oczy przed słońcem i oślepiającym dniem, piekielny Ogar Cerberus, szybki na łańcuchu nieugięty. Jego trzy gardła wypełniały powietrze potrójnym szczekaniem, szczekaniem wściekłości i pluł zielonymi łąkami białą plamą. To, jak ludzie myślą, zastygłe i odżywione bogatą glebą, zyskało trujące właściwości. A ponieważ rosną i rozwijają się na twardych, gołych skałach, Farmerzy nazywają je „flintworts” – aconites., Ta trucizna Aegeus, przez podstęp Medei, ofiarowała Tezeuszowi jako swojemu wrogowi, ojcu synowi.”

Owidiusz, Metamorfozy 9. 184:
” stanąłem twarzą w twarz z potrójnymi głowami Cerbera.”

Ovid, Metamorfozy 10. 21 ff:
” nie zstąpiłem, aby ujrzeć mroki Tartary, ani oczarować karków Medusaeum.””

Owidiusz, Metamorfozy 10. 65 ff :
” jego rozum został wykradziony, jak ten, który w strachu widział ogara piekielnego o trzech szyjkach, z łańcuchami na środku szyi, i nigdy nie stracił strachu, dopóki nie stracił swojej natury i nie zamienił się w kamień.,”

417 ff (trans. Day-Lewis) (Rzymska epopeja C i p. n. e.):
„Wielki Cerber, potwornie schowany w jaskini, w której stykali się z nimi, rozbrzmiewał echem całego regionu tym trzy-gardłowym szczekaniem. Sibyl, widząc węże pędzące teraz na jego szyi, rzucił mu na przynętę ciasto na miód i pszenicę z lekami uspokajającymi. Stworzenie, oszalałe z głodu, otworzyło trzy usta, pożarło przynętę, a następnie jego ogromne ciało rozluźniło się i leżało, rozłożone na ziemi, na całej długości swojej jaskini., Eneasz, mijając jego wejście, pies strażniczy zneutralizował, szybko podszedł z brzegu tej rzeki bez powrotu.”

471 ff (trans. Fairclough) (Rzym. C i w. p. n. e.):
„poruszony jego pieśnią, z najniższych krain Erebeusa przyszły bezpotomne odcienie. . . Jeszcze więcej: Dom śmierci i najgłębsze otchłanie Tartaru były zaklęte, a Eumenides z wściekłymi wężami splecionymi we włosach; Cerber stał agape, a jego potrójne szczęki zapomniały szczekać.”

Propertius, Elegies 3. 5 (trans. Goold) (Elegia Rzymska ok.,):
„Cerber strzeże jaskini piekielnej swoimi trzema gardłami.”

Propertius, Elegies 3. 18:
„tu wszyscy przyjdą, tu najwyższa i najniższa Klasa: zło to jest, ale jest to ścieżka, którą wszyscy muszą kroczyć; wszyscy muszą uspokoić trzy głowy szczekającego psa stróżującego i wyruszyć na ponurą Łódź szarobrodego, której nikt nie przegapi.”

Propertius, Elegies 4. 5:
„niech twój duch nie znajdzie pokoju z Twoimi popiołami, ale niech pomszczenie Cerbera przerazi Twoje podłe kości głodnym wyciem.”

Propertius, Elegies 4., 7:
” nie odrzucaj snów, które przychodzą przez bramę Sprawiedliwych : gdy przychodzą sny sprawiedliwe, mają ciężar prawdy. Nocą dryfujemy za granicę, noc uwalnia uwięzione cienie, a nawet Cerber rzuca na bok swoje łańcuchy i przybłędy.”

Propertius, Elegies 4. 9:
” tylko jednemu śmiertelnikowi ciemność Stygijska stała się światłem, a Cerber Wył, aby znaleźć się przeciągnięty wbrew woli Dis ?”

Propertius, Elegies 4. 11:
” Niechaj Cerberus nie pędzi dziś bez cieni, ale niech jego łańcuch zawiśnie z cichej śruby.”

Cicero, De Natura Deorum 3. 17 (trans., Rackham) (rzymski retoryk C i p. n. e.):
„Orcus jest także Bogiem; a legendarne strumienie dolnego świata, Acheron, Cocytus i Pyriphlegethon, a także Charon i Cerberus są uważane za bogów. Nie, mówisz, że musimy wyznaczyć granicę; cóż, Orcus też nie jest Bogiem.”

Seneca, Hercules Furens 46 ff (trans. Miller) (tragedia Rzymska ok.,):
” 'ani ziemia nie jest dla niego wystarczająco rozległa ; oto on zburzył drzwi piekielnego Jowisza i przywrócił do górnego świata łupy podbitego króla . Ja sam widziałem, tak, widziałem go, cienie nether night rozproszone i obalone, dumnie pokazując ojcu łupy brata. Dlaczego nie ciągnie, nie wiąże i nie obciąża kajdanami, samego Plutona, który wyciągnął wiele równych Jowiszowi ? Dlaczego nie panuje nad podbitym Erebusem i nie obnaża Styksu?, Nie wystarczy tylko wrócić; prawo cieni zostało unieważnione, droga powrotna została otwarta od najniższych duchów, a tajemnice strasznej śmierci zostały ujawnione. Ale on, radosny w rozerwaniu więzienia cieni, triumfuje nade mną, i z arogancką ręką prowadzi przez miasta Grecji, że Mroczny pies. Widziałem, jak światło dzienne kurczy się na widok Cerbera, a słońce blednie ze strachu; na mnie też przyszedł strach i kiedy patrzyłem na trzy szyje pokonanego potwora, drżałem na mój własny rozkaz.,'”

Seneca, Hercules Furens 598 & 782 ff:
” 'ktokolwiek z góry patrzy w dół na rzeczy ziemskie i nie chce być splugawiony dziwnym, nowym widokiem, niech odwróci wzrok, podniesie oczy ku niebu i uniknie Zapowiedzi. Niech tylko dwoje spojrzy na tego potwora. on, który przyniósł i Ona, która go zamówiła. Aby wyznaczyć mi kary i zadania ziemia nie jest wystarczająco szeroka na nienawiść Juno., Widziałem miejsca niedostępne przez jakiekolwiek, nieznane febusowi, te ponure przestrzenie, które słup podrzędny oddał piekielnemu Jowiszowi ; a gdyby podobały mi się regiony trzeciego stanu, mógłbym zapanować. Chaos wiecznej nocy, i coś gorszego niż noc, i ponurych bogów i losów-wszystko to widziałem i, lekceważąc śmierć, wróciłem. Co jeszcze zostało? Widziałem i objawiłem dolny świat. Jeśli coś zostało do zrobienia, daj mi to, o Juno, już zbyt długo pozwalasz moim rękom leżeć bezczynnie. Co chcesz mi zdobyć?”
„. . ., Rozwiń swoje heroiczne czyny w porządku; powiedz, jak długa droga prowadzi do ponurych cieni i jak tatarski pies znosił swoje więzy.”
” następnie pojawia się Pałac chciwych Dis . Tutaj dziki pies Stygian straszy cienie; rzucając w tę i z powrotem swoje potrójne głowy, z ogromnymi zatoczkami strzeże królestwa. Wokół jego głowy, faul z zepsucia, węże okrąża, jego Kudłaty człowiek Szczecin żmije, a w jego skręconym ogonie długi wąż syczy. Jego wściekłość pasuje do jego kształtu., Gdy tylko poczuje poruszenie stóp, podnosi głowę, szorstką z rzucającymi się wężami, a z uszami wyprostowanymi łapie na dźwięk onsped, nie słysząc nawet cieni. Kiedy syn Jowisza stał bliżej, w swojej jaskini pies kucnął niezdecydowany i poczuł dotyk strachu. Nagle, z głębokimi zatoczkami, przeraża ciche miejsca; węże syczą groźnie wzdłuż jego ramion. Zgrzyt jego strasznego głosu, wydobywającego się z potrójnych gardeł, napełnia przerażeniem nawet błogosławione cienie., Następnie z lewego ramienia bohater traci zacięte szczęki, wypycha przed sobą głowę Kleonejską, a pod ogromną tarczą kucając, chwyta swoją potężną pałkę zwycięską prawą ręką. Teraz tu, teraz tam, bezustannymi ciosami wiruje, podwojając uderzenia. W końcu pies, pokonany, przestaje grozić i, spędzony z walką, obniża wszystkie głowy i oddaje wszystkie warowności swojej jaskini. Obaj władcy drżą na tronie i każą wyprowadzić psa. Mnie też dają jako dobroć modlitwie Alcidesa.,
' następnie, głaszcząc ponure szyje potwora, wiąże go łańcuchami nieugiętymi. Zapominając o sobie, czujny strażnik mrocznego królestwa opuści uszy, drżąc i chcąc być prowadzonym, posiada swojego pana i z opuszczoną kufą podąża za nim, bijąc obie strony wężowym ogonem. Ale kiedy przybył do granic Taenarian, a dziwny blask nieznanego światła uderzył w jego oczy, choć podbity odzyskał odwagę i w szale potrząsnął jego ponury łańcuchy. Prawie odciągnął zdobywcę, cofnął go, pochylił do przodu i zmusił do poddania się., Wtedy nawet na moją pomoc spojrzał Alcides, i z naszą dwojaką siłą przyciągnęliśmy psa, wściekłego i próbującego bezowocnej wojny, i sprowadziliśmy go na ziemię. Ale kiedy ujrzał jasne światło dnia i patrzył na jasne przestrzenie lśniącego nieba, czarna noc podniosła się nad nim i odwrócił wzrok na ziemię, zamknął mocno oczy i zamknął znienawidzone światło; odwrócił twarz i wszystkimi szyjami szukał ziemi; potem w cieniu Herkulesa ukrył głowę.,””

Seneca, Hercules Furens 1107 ff:
” zacięty Cerber, kucający w najniższej jaskini, wciąż związany łańcuchami.”

Seneka, Edyp 160 ff:
” rozbili kraty fatalnego Erebusa, tłumu sióstr Tatarską pochodnią . . . Mroczny Mors (śmierć) , Śmierć otwiera szeroko swoje chciwe, rozdziawione szczęki i rozwija wszystkie swoje skrzydła . . . Nie więcej, mówią, że pies zerwał łańcuchy z taenariańskiego żelaza i wędruje po naszych polach; że ziemia dudniła; że duchy kradną przez gaje, większe niż śmiertelne formy.,”

Seneka, Edyp 559 ff :
„wtedy przywołuje duchy zmarłych, a Ty, który rządzisz duchami, i ten, który blokuje wejście do Letajskiego strumienia; o 'er I O' er I O ' er powtarza magiczną runę, i zaciekle, z obłędnymi ustami, śpiewa urok, który albo uspokaja, albo zmusza lecące duchy . . . całe miejsce zostało potrząśnięte, a ziemia została dotknięta od dołu . . . ślepy Chaos się otwiera, a dla plemion Dis droga jest dana wyższemu światu . . . w szalonym gniewie trzygłowy Cerber potrząsnął ciężkimi łańcuchami.,”

Seneca, Phaedra 222 ff:
” Trust not in Dis . Choć bar jego królestwo, i choć Stygian pies pilnować o ' ponure drzwi, Tezeusz Sam odkrywa zakazane sposoby.”

Seneca, Troades 402 ff:
” taenarus i Królestwo okrutnego tyrana oraz Cerber, strzegący portalu łatwego przejścia.”

Statius, Thebaid 2. 27 (trans. Mozley) (Roman epic C1st A. D.,):
„Cerber leżący na mętnym progu spostrzegł ich, i wychował się z wszystkimi ustami szeroko agape, zawzięty nawet do wejścia ludzi; ale teraz jego czarna szyja nabrzmiała wszystkie groźne, teraz on rozdarł i rozsypał ich kości na ziemi, nie miał Bóg z gałęzi Lethaean łagodzi jego szczeciny i zgasił z potrójnym drzemki stalowy blask.”

Statius, Thebaid 4. 410 ff:
„” nie pozwól Cerberowi wtrącać swoich głów i odwracać duchów, którym brak światła.””

Apulejusz, Złota dupa 1. 15 ff (trans. Walsh) (powieść Rzymska ok.,):
” w tym momencie, o ile pamiętam, Ziemia ziewała . Ujrzałem Tartar głęboko pod ziemią i Cerbera czekającego na posiłek ze mnie, by przeżyć jego głód.”

Apulejusz, Złota dupa 6. 19 ff:
” gdy przekroczysz rzekę i posuniesz się nieco dalej, niektóre starsze kobiety tkające przy krosnach będą cię błagać, abyś przez krótki czas pomógł. Ale nie wolno ci tego dotykać, ponieważ te wszystkie i wiele innych rzeczy są częścią zasadzki, którą Wenus zastawia, aby skłonić cię do uwolnienia jednego z ciast z twoich rąk., Nie wyobrażaj sobie, że utrata zwykłego ciasta jęczmiennego jest błahą sprawą, bo jeśli zrzekniesz się któregokolwiek z nich, światło dzienne tego świata na górze zostanie Ci całkowicie odmówione. Umieszczony tam jest masywny pies z ogromną, potrójnie uformowaną głową. Ten potworny, przerażający Brutal konfrontuje umarłych z grzmotliwym szczekaniem, choć jego groźby są daremne, ponieważ nie może zrobić im krzywdy. Trzyma stałą straż przed samym progiem i ciemną salą Proserpiny, chroniąc opuszczoną siedzibę Dis . Musisz go rozbroić, oferując mu ciasto jako jego łupy., Następnie można go łatwo przekazać i uzyskać natychmiastowy dostęp do samej Proserpiny . . . Kiedy uzyskałeś to, co ona ci daje, musisz wrócić, używając pozostałego ciasta, aby zneutralizować dzikość psa.”

Sztuka starożytnej Grecji

SOURCES

GREEK

ROMAN