od zawsze znany ze swojego niewymiarowego podpisu na Deklaracji Niepodległości, John Hancock był większą niż życie postać w inny sposób, jak również. Część Wielkiego triumwiratu Bostońskiego, do którego należeli Samuel Adams i James Otis, Hancock był bogatym kupcem, którego konto bankowe pomogło sfinansować radykalną działalność Synów Wolności. Sam Hancock stał się cierniem po stronie Brytyjczyków, którzy w 1768 roku zajęli jego statek „Liberty”, a w 1775 roku wyznaczyli cenę za jego głowę.,
Hancock pełnił funkcję przewodniczącego Kongresu Kontynentalnego i przewodniczył podpisaniu Deklaracji z 2 sierpnia 1776 roku. Rozczarowany tym, że w 1777 roku został przeniesiony na stanowisko dowódcy Armii Kontynentalnej, powrócił do Massachusetts, gdzie brał udział w pisaniu konstytucji stanowej z 1780 roku i pełnił funkcję gubernatora przez wszystkie cztery lata w latach 1780-1793. Hancock zgodził się poprzeć ratyfikację Konstytucji pomimo swoich zastrzeżeń co do scentralizowanej władzy rządowej.,
popularny w jego czasach i w sercach kolejnych pokoleń Amerykanów ze względu na jego słynny podpis, opinia Hancocka pozostaje podzielona. Niektórzy zgadzają się z Johnem Adamsem, że był „istotną postacią” w rewolucji, podczas gdy inni bagatelizują go jako nie więcej niż moneyman i narzędzie Samuela Adamsa.
Słynne cytaty
„chwale się w publicznym wyznaniu mojej odwiecznej wrogości do tyranii.”–1774