pomimo pozytywnych wyników przedklinicznych, około 30% kandydatów na leki nie udaje się w badaniach klinicznych na ludziach z powodu powodowania niepożądanych działań niepożądanych. Dodatkowe 60% nie daje pożądanego efektu.
badania In vivo, szczególnie w badaniach klinicznych, jest istotnym aspektem badań medycznych w ogóle. Badania In vivo dostarczają cennych informacji dotyczących wpływu danej substancji lub progresji choroby w całym, żywym organizmie.,
główne rodzaje badań in vivo to badania na zwierzętach i badania kliniczne.
badania na zwierzętach
naukowcy wykorzystują badania na zwierzętach, aby odkryć mechanizmy leżące u podstaw różnych procesów chorobowych i ocenić bezpieczeństwo pojawiających się zabiegów medycznych.
badania na zwierzętach stanowią swoisty pośrednik między eksperymentami in vitro a badaniami na ludziach. Większość badań na zwierzętach wykorzystuje hodowane w laboratorium myszy lub szczury, które są prawie identyczne genetycznie. W rezultacie naukowcy mogą monitorować różne efekty biologiczne w złożonych organizmach.,
testowanie genetycznie podobnych osób w środowisku laboratoryjnym oferuje stopień kontroli, który nie istnieje w badaniu klinicznym.
badania kliniczne
Jeśli kandydat na lek okaże się zarówno bezpieczny, jak i skuteczny w badaniach in vitro i na zwierzętach, naukowcy ocenią jego działanie u ludzi w badaniach klinicznych.
naukowcy często porównują efekty nowych leków z efektami placebo.
Wielu uważa randomized controlled trials (RCT) za złoty standard badań farmaceutycznych. Wszystkie RCT muszą zawierać randomizację i kontrolę.,
w randomizacji, naukowcy losowo przypisać uczestników do leczenia lub grupy placebo.
w przypadku kontroli naukowcy porównują wyniki od uczestnika, który otrzymał nowy lek lub interwencję, z wynikami od uczestnika z grupy kontrolnej. Uczestnicy grupy kontrolnej otrzymują alternatywne leczenie, takie jak placebo lub starsza forma nowego leku.
naukowcy mogą zdecydować się na „oślepienie” ich RCT poprzez zatajanie informacji, które mogą wpłynąć na uczestnika zaangażowanego w eksperyment, aż do zakończenia badania.,
ślepa RCT może obejmować dystrybucję leczenia i placebo w identycznych kapsułkach, więc uczestnicy nie mogą określić, w której grupie leczonej się znajdują.
oślepianie może również polegać na zatajaniu informacji zarówno członkom zespołu badawczego, jak i uczestnikom. To jest znane jako podwójne oślepianie.
oślepianie pomaga zmniejszyć stronniczość lub systematyczne błędy, które mogą zagrozić projektowi badania i ważności jego wyników.