teraz, gdy masz dobre zrozumienie dostępnych opcji inwestycyjnych TSP oraz historycznych ryzyk i zwrotów z różnych funduszy TSP, możesz się zastanawiać, jak faktycznie zainwestować w oszczędny Plan oszczędnościowy. Jaka jest dobra strategia inwestycyjna? Jak zdecydować, na które fundusze przeznaczyć swoje oszczędności i w jakiej wysokości?
Ogólnie rzecz biorąc, istnieją dwa różne podejścia do odpowiedzi na te pytania. Możesz wybrać strategiczną alokację zasobów lub taktyczną alokację zasobów. Przyjrzyjmy się z kolei każdej z tych strategii inwestycyjnych.,
strategiczna alokacja aktywów
strategiczna alokacja aktywów jest czasami określana jako „kupuj i trzymaj” lub „pasywnie indeksowane” podejście do inwestowania. Podstawową ideą jest to, że najpierw określasz swój horyzont inwestycyjny (kiedy spodziewasz się przejścia na emeryturę) i tolerancję ryzyka (ile możesz wytrzymać i pozwolić sobie na stratę).
następnie oceniasz historyczne zyski i ryzyko związane z inwestowanymi funduszami i klasami aktywów (w tym przypadku pięć funduszy TSP) i określasz, która konkretna kombinacja portfela jest dla Ciebie optymalna., Teraz możesz przeznaczyć swoje konto TSP, korzystając z tych konkretnych procentów funduszy akcji i obligacji.
zilustrujmy to hipotetycznym przykładem: Homer, stosunkowo niedoświadczony inwestor TSP, zaoszczędziłw sumie $10,000 w swoim oszczędnym planie oszczędnościowym na 3/9/2009. W tym dniu posiadał prosty portfel akcji i obligacji o wartości 6000 USD akcji funduszu C i 4000 USD w Funduszu F. Zakładamy, że jest to jego docelowa alokacja aktywów: 60% akcji (Fundusz C) i 40% obligacji (Fundusz F)., Gdyby Homer po prostu zostawił swoje fundusze w spokoju od tego czasu i nie wniósł żadnych dalszych wpłat, tak wyglądałoby jego konto mniej niż trzy lata później, 26.01.2012: wartość jego akcji funduszu C wynosiłaby teraz $12,433, a akcje funduszu F byłyby warte $ 4,959. Aby użyć terminu technicznego, alokacja portfela Homera jest teraz zupełnie nieaktualna! Posiada 71,5 proc. akcji i 28,5 proc. obligacji., Aby przywrócić je do swojej docelowej alokacji, musiałby sprzedać wystarczająco dużo funduszu C, aby obniżyć go do 60%, i zainwestować wpływy w dodatkowe akcje funduszu F, aby doprowadzić je do 40% całkowitej wartości konta. Na szczęście, tsp.gov strona internetowa zawiera stronę nifty Interfund Transfer (IFT), gdzie wszystko, co musisz zrobić, to podłączyć procenty, które chcesz trzymać w każdym funduszu, A TSP zajmie się math równoważenia i wymiany akcji funduszu dla Ciebie.
bardziej wyrafinowany pasywnie indeksowany portfel dodatkowo zdywersyfikowałby alokację akcji, utrzymując przy tym fundusze C, S I I., Zwiększyłoby to ekspozycję portfela na akcje międzynarodowe (Fundusz I) i akcje o małej kapitalizacji (Fundusz S), które historycznie dodały pewną kwotę dodatkowego zwrotu i nie są doskonale skorelowane z amerykańskimi akcjami o dużej kapitalizacji (Fundusz C). Inną opcją byłoby przeznaczenie części rachunku na Fundusz G, który zapewnia stały dochód wolny od ryzyka.
wahania cen aktywów są bardzo powszechne (zwłaszcza w bardziej ryzykownych papierach wartościowych, takich jak akcje), a większość doradców zaleca zmianę równowagi portfela „Kup i trzymaj” mniej więcej raz w roku kalendarzowym., Możesz również użyć składek miesięcznych w tym celu: dowiedzieć się, które z klas aktywów są obecnie niedoszacowane (w oparciu o docelowe alokacje), i przeznaczyć więcej na te.
sumienne przydzielanie do niedocenianych funduszy jest jedną z niewielu „krawędzi”, jakie ma inwestor Kupujący i utrzymujący: dywersyfikacja czasu. Jeśli zastosujesz się do tej strategii, ważne jest, aby trzymać się jej zarówno w dobrych czasach, jak i złych. Okazało się to jednak jedną z największych praktycznych słabości strategicznej alokacji aktywów., Psychologicznie może być bardzo trudno nadal pchać pieniądze do klasy aktywów, która spada w wartości, miesiąc po miesiącu, czasami przez lata na końcu. Wiele badań przeprowadzonych w ostatnich dziesięcioleciach pokazało, że średnio inwestorzy nie osiągają w tym sukcesu. Na przykład jedno roczne badanie firmy o nazwie DALBAR pokazuje, że inwestorzy znacznie zaniżają średnią stopę zwrotu z indeksów. W opublikowanych ostatnio wynikach podają, że za okres dwudziestolecia kończący się w 2010 roku inwestorzy giełdowi zarobili 3.,83% w porównaniu do s&p 500 zwrot (odpowiednik funduszu TSP C) w wysokości 9,14%. W tym samym okresie inwestorzy obligacji uzyskali 1,01% w porównaniu z Barclays Aggregate Bond Index (odpowiednik funduszu TSP F) zwrot w wysokości 6,89%. Powodów jest wiele, wśród nich fakt, że inwestorzy trzymają swoje fundusze akcyjne średnio nieco ponad 3 lata, a nie dokładnie to, co można nazwać długoterminowym ” kupuj i trzymaj.,”Inne badania wykazały, że inwestorzy również mają tendencję do sprzedaży w najgorszym możliwym czasie (w pobliżu dna rynku niedźwiedzia, po tym, jak akcje już się wbiły) i odkupu w pobliżu szczytów rynkowych (gdy inwestorzy są najbardziej upierdliwi). Jako przyczynę tego złego zachowania inwestorów zasugerowano szereg uprzedzeń psychologicznych.
Tactical Asset allocators (TAA)
tactical asset allocators mają na celu inwestowanie w klasę aktywów tylko wtedy, gdy jest ona atrakcyjna (na przykład, gdy ceny rosną)., Zamiast inwestować w statyczną (strategiczną) alokację aktywów, dostosowują wagi w swoim portfelu (w które aktywa inwestować i w jaką część każdego z nich) zgodnie z uznaniową lub systematyczną strategią inwestycyjną. Dobrym przykładem ilościowej (czysto systematycznej) strategii TAA jest nasza własna Strategia Folio TSP.
Kiedy wszystkie klasy aktywów rosną — na przykład w latach 90. — bardzo trudno jest przekroczyć zwrot z pasywnej alokacji aktywów. Ale w innych dziesięcioleciach, takich jak 2000-2010, odwrotność jest prawdą., W tym okresie inwestycje giełdowe (podobnie jak w funduszu C) doświadczyły dużych wahań cen, zarówno w górę, jak iw dół. Jednak do końca 2010 r. zapasy wzrosły tylko o 1,37% rocznie, znacznie poniżej ich historycznej średniej 9,32% skumulowanych rocznych zysków od 1900 r. Prosta strategia taktyczna, która inwestuje w akcje, gdy rosną, i wspiera je, gdy spadają, inwestując zamiast tego w obligacje i inne klasy aktywów, wypadłaby znacznie lepiej w tym okresie., Zainteresowani inwestorzy mogą dowiedzieć się więcej o tym, w jaki sposób nasza własna strategia tego dokonuje, lub przeczytać którekolwiek z doskonałych badań akademickich i praktyków na temat TAA, takich jak praca Mebane Faber.
naszym zdaniem głównym celem taktycznej alokacji aktywów nie powinny być większe bezwzględne zwroty (chociaż może to być miły efekt uboczny w niektórych okresach), ale raczej lepsze zwroty dostosowane do ryzyka., Kontynuując przykład dekady 2000-2010, inwestor typu buy and hold z portfelem akcji na poziomie 60% / obligacji na poziomie 40% ucierpiałby w wyniku dwóch spadków na rynku niedźwiedzi w latach 2001-2003 i 2008-2009, dużej zmienności oraz maksymalnego spadku wartości portfela na poziomie 29% (procentowy spadek mierzony od szczytu w 2007 r.do najniższego poziomu w 2009 r.). To wszystko dla marnego 1,37% rocznego zwrotu. Z drugiej strony, strategia TAA utrzymałaby się przez całą dekadę ze stosunkowo łagodnym maksymalnym spadkiem kapitału wynoszącym 8% i zwrotem złożonym wynoszącym ponad 10% rocznie.
która strategia inwestycyjna jest lepsza?,
odpowiedź jest inna dla każdego inwestora; nie ma rozwiązania „jednego rozmiaru dla wszystkich”. Sugerujemy, aby inwestorzy najpierw dowiedzieli się wszystkiego na temat zalet i wad zarówno strategicznych, jak i taktycznych alokacji aktywów, a także określili, które podejście jest bardziej odpowiednie dla ich osobistej sytuacji. Następnie możesz zawęzić obszar do określonej strategii inwestycyjnej i portfela. Jak zawsze, jeśli nie czujesz się komfortowo podejmując te decyzje samodzielnie, zasięgnij porady wykwalifikowanego doradcy inwestycyjnego (którym nie jesteśmy).