Gammopatie monoklonalne:
-charakterystyczne pasmo monoklonalne (m-spike) jest często spotykane na elektroforezie białkowej (Pel) w regionie gamma globulin i, rzadziej, w regionach beta lub alfa-2. Stwierdzenie m-spike ' a, ograniczonej migracji lub hipogammaglobulinemicznego wzoru PEL sugeruje możliwe białko monoklonalne. Immunofixation elektroforesis (Ife)jest wykonywana w celu identyfikacji immunoglobuliny łańcucha ciężkiego i / lub łańcucha lekkiego.,
-stężenie monoklonalnego IgG lub IgA powyżej 3 g/dL jest zgodne ze szpiczakiem mnogim (MM).
-monoklonalne IgG lub IgA o wartości mniejszej niż 3 g / dL mogą być zgodne z gammopatią monoklonalną o nieokreślonym znaczeniu (MGUS), pierwotną układową amyloidozą, wczesnym lub leczonym szpiczakiem, a także z szeregiem innych gammopatii monoklonalnych.
-Monoklonalny IgM większy niż 3 g/dL jest zgodny z makroglobulinemią.,
-nieprawidłowy stosunek wolnego łańcucha świetlnego w surowicy (FLC) K/L w obecności normalnego IFE sugeruje monoklonalny proces łańcucha świetlnego, po którym należy przeprowadzić badanie białka MPSU / monoklonalnego, 24 godziny, mocz.
-Po wstępnej identyfikacji m-spike w surowicy powyżej 1,5 g/dL na PEL należy wykonać badanie Mpsu / monoklonalne, 24 godziny, mocz.
– Po początkowej identyfikacji IgM, IgA lub IgG m-spike powyżej odpowiednio 4 g / dL, powyżej 5 g/dL i powyżej 6 g / dL, należy podać viss / lepkość, surowica.,
– Po wstępnej identyfikacji pasma monoklonalnego, można wykorzystać do monitorowania gammopatii monoklonalnej Jednakże, jeśli białko monoklonalne mieści się w regionie beta (najczęściej IgA lub IgM) ilościowe poziomy immunoglobulin mogą być bardziej użytecznym narzędziem do śledzenia poziomu białka monoklonalnego niż PEL. Zmniejszenie lub zwiększenie m-skok, który jest większy niż 0,5 g / dL jest uważany za znaczącą zmianę.
– pacjenci z monoklonalnymi chorobami łańcucha świetlnego, którzy nie mają surowicy lub moczu m-spike mogą być monitorowani z wartością FLC w surowicy.,
– u pacjentów, u których podejrzewa się gammopatię monoklonalną, może występować prawidłowy wzorzec PEL w surowicy. Około 11% pacjentów z MM ma całkowicie prawidłowy Pel w surowicy, z białkiem monoklonalnym identyfikowanym tylko przez IFE. Około 8% pacjentów z MM ma hipogammaglobulinemię bez mierzalnego m-spike na PEL, ale zidentyfikowanego przez IFE i (lub) FLC. W związku z tym prawidłowy poziom Pel w surowicy nie wyklucza choroby, a sam PEL nie powinien być stosowany do badań przesiewowych w kierunku choroby, jeśli podejrzenie kliniczne jest wysokie.,
MGUS rokowanie:
-pacjenci z MGUS niskiego ryzyka są definiowani jako pacjenci z M-skokiem poniżej 1,5 g/dL, białkiem monoklonalnym IgG i normalnym współczynnikiem FLC K / L (0,25-1,65), a u tych pacjentów ryzyko progresji do MM wynosi mniej niż 5%.
-u pacjentów z wysokim ryzykiem występowania MGUS (M-spike >1, 5, IgA lub IgM, nieprawidłowy współczynnik FLC) ryzyko progresji do MM wynosi 60%.,
Inne nieprawidłowe wyniki badań PEL:
-jakościowo normalna, ale podwyższona frakcja gamma (hipergammaglobulinemia poliklonalna) jest zgodna z zakażeniem, chorobą wątroby lub chorobą autoimmunologiczną.
-obniżona frakcja gamma (hipogammaglobulinemia) jest zgodna z niedoborem odporności i może być również związana z pierwotną amyloidozą lub zespołem nerczycowym.
– w dziedzicznym niedoborze białka (np. agammaglobulinemia, niedobór alfa-1-antytrypsyny, hipoalbuminemia), dotknięta frakcja jest słaba lub nieobecna.,
-nieobecna frakcja alfa-1 jest zgodna z chorobą niedoboru A1AT i powinna być oznaczona ilościowym oznaczeniem A1AT (AAT / alfa-1-antytrypsyna, surowica).