Europejska rywalizacja, osadnictwo i rozwój
pierwszymi znanymi europejskimi odkrywcami byli Hiszpanie, którzy przybyli do Mobile Bay w 1519 roku. Główny nurt poszukiwań nastąpił w 1540 roku, kiedy Hernando de Soto i jego armia licząca około 500 ludzi wkroczyli do wnętrza doliny rzeki Tennessee w poszukiwaniu złota. Jego ekspedycja, która przemierzyła ten obszar, obejmowała pierwszą europejską obserwację rzeki Missisipi i znacznie wzbogaciła europejską wiedzę o południowych kulturach tubylczych; otworzyła również cały region na europejskie osadnictwo., Bitwa z wojownikami wodza Tuscaloosa doprowadziła jednak do rzezi kilku tysięcy rdzennych Amerykanów w tym rejonie, jednego z najkrwawszych pojedynków między Europejczykami a rdzenną ludnością w Ameryce Północnej. De Soto ostatecznie nie znalazł złota, a Hiszpanie, którzy za Nim podążali, nie zdołali założyć osadnictwa w Alabamie.
Biblioteka Kongresu, Waszyngton, D. C.,
następne 250 lat charakteryzowały walki między Francuzami, Brytyjczykami i Hiszpanami o kontrolę nad regionem, często w zmieniających się sojuszach z rdzennymi mieszkańcami tego regionu. W 1702 roku Francuzi założyli pierwszą stałą Europejską osadę w Alabamie, w Fort Louis, na północ od dzisiejszego Mobile. Brytyjczycy przeprowadzili również szereg wypraw do regionu z Karolin, ale Francuskie osady – część łańcucha fortów łukujących się na południe od Kanady i mających na celu powstrzymanie Brytyjczyków-były liczniejsze., Port Dauphin, na wyspie Dauphin, otrzymał pierwszych Afrykanów, gdy statek niewolników wylądował tam w 1719 roku.
Traktat Paryski (1763) dał Wielkiej Brytanii to, co było wówczas jedyną osiadłą częścią Alabamy, obszar Mobile. W kolejnym Traktacie paryskim (1783), który oficjalnie zakończył rewolucję amerykańską, Hiszpania zyskała mobilność, a nowe Stany Zjednoczone otrzymały resztę terytorium stanowiącego obecnie Państwo. Następnie, w 1813, Stany Zjednoczone, twierdząc Mobile jako część zakupu Luizjany z 1803, wypędziły Hiszpanów z tego obszaru i ustanowiły władzę w całym stanie., W międzyczasie Czirokezi, Chickasaw i Choctaw przekazali część ziemi do 1806 roku. W 1814 roku Gen. Andrew Jackson zadał decydującą klęskę nad potokiem w bitwie pod Horseshoe Bend. Późniejszy napływ białych osadników i Instytucja Gospodarki bawełnianej spowodowały szybkie wysiedlenie rdzennych Amerykanów na zachód. Cesja Creek z 1832 roku praktycznie zakończyła roszczenia rdzennej ludności do praw terytorialnych w Alabamie. Chociaż niewielka liczba potoków pozostaje w południowej części stanu, większość Potomków pierwotnych mieszkańców Alabamy mieszka w Oklahomie.