Starożytne teorie pangenezy i krwi w dziedziczności
chociaż dowody naukowe na wzorce dziedziczenia genetycznego pojawiły się dopiero w pracy Mendla, historia pokazuje, że ludzkość musiała być zainteresowana dziedzicznością na długo przed zaraniem cywilizacji. Ciekawość musiała być najpierw oparta na podobieństwach rodziny ludzkiej, takich jak podobieństwo struktury ciała, głosu, chodu i gestów. Takie koncepcje przyczyniły się do powstania rodziny i dynastii królewskich., Wczesne plemiona koczownicze interesowały się cechami zwierząt, które wypasały i udomowiały, a niewątpliwie hodowały selektywnie. Pierwsze osady ludzkie, które uprawiały Rolnictwo, wydają się wybierać rośliny uprawne o korzystnych właściwościach. Starożytne malowidła grobowe pokazują rodowody koni wyścigowych zawierające wyraźne obrazy dziedziczenia kilku różnych cech fizycznych koni. Pomimo tego zainteresowania, pierwsze odnotowane spekulacje na temat dziedziczności nie istniały aż do czasów starożytnych Greków; niektóre aspekty ich idei są nadal uważane za aktualne.,
Hipokrates (ok. 460-ok. 375 p. n. e.), znany jako ojciec medycyny, wierzył w dziedziczenie nabytych cech, i, aby to wyjaśnić, opracował hipotezę znaną jako pangeneza. Postulował, że wszystkie narządy ciała rodzica wydzielają niewidzialne „nasiona”, które były jakby zminiaturyzowanymi składnikami budulcowymi i były przenoszone podczas stosunku płciowego, składając się ponownie w łonie matki, tworząc dziecko.
Arystoteles (384-322 p. n. e.) podkreślał znaczenie krwi w dziedziczności., Uważał, że krew dostarcza generatywnego materiału do budowy wszystkich części dorosłego ciała i rozumował, że krew jest podstawą przekazania tej generatywnej mocy następnemu pokoleniu. W rzeczywistości uważał, że nasienie mężczyzny to oczyszczona krew, a Kobieca krew menstruacyjna jest jej odpowiednikiem nasienia. Te męskie i żeńskie wkłady zjednoczyły się w łonie matki, aby urodzić dziecko. Krew zawierała pewien rodzaj dziedzicznych esencji, ale wierzył, że dziecko będzie rozwijać się pod wpływem tych esencji, a nie budowane z samych esencji.,
idee Arystotelesa o roli krwi w prokreacji były prawdopodobnie źródłem wciąż rozpowszechnionego pojęcia, że w jakiś sposób krew jest zaangażowana w dziedziczność. Dzisiaj ludzie nadal mówią o pewnych cechach jako „we krwi” i „liniach krwi” i ” więzach krwi.”Grecki model dziedziczenia, w którym przywoływano mnóstwo substancji, różnił się od modelu Mendeliana. Mendel uważał, że różnice między osobnikami są uwarunkowane przez różnice w pojedynczych, ale potężnych czynnikach dziedzicznych. Te pojedyncze czynniki dziedziczne zostały zidentyfikowane jako geny., Kopie genów są przenoszone przez plemniki i komórki jajowe i kierują rozwojem potomstwa. Geny są również odpowiedzialne za reprodukcję wyraźnych cech obojga rodziców, które są widoczne u ich dzieci.