Francja poddała się nazistom w 1940 roku ze złożonych powodów. Bezpośrednią przyczyną był oczywiście sukces niemieckiej inwazji, która pozostawiła Francję metropolitalną na łasce wojsk nazistowskich. Zwycięstwo Niemców otworzyło jednak głębokie szczeliny w społeczeństwie francuskim. Zamiast uciekać z kraju i kontynuować walkę, jak to zrobił rząd holenderski i resztki francuskiej armii, większość francuskiego rządu i hierarchii wojskowej zawarła pokój z Niemcami.,
ale co by było, gdyby kluczowe postacie (takie jak Marszałek Philippe Petain) inaczej postrzegały sytuację? Gdyby rząd francuski zdecydował się na wygnanie w Cesarstwie, zamiast ponownie osiedlić się w niemieckim Protektoracie w Vichy, reszta II wojny światowej mogłaby pójść zupełnie inaczej.
wojsko:
Francja dysponowała rozległymi zasobami, aby kontynuować swój opór przeciwko mocarstwom osi., Francja dysponowała dwoma najnowocześniejszymi szybkimi pancernikami na świecie, licznymi potężnymi krążownikami i niszczycielami oraz wieloma okrętami wsparcia. Gdyby Francuzi zareagowali szybko na sukces niemieckiej ofensywy w Ardenach, flota ta mogłaby ewakuować znaczną część armii francuskiej do Wielkiej Brytanii i Afryki Północnej, prawdopodobnie z nienaruszonym sprzętem.
w służbie alianckiej okręty te mogły pomóc marynarce włoskiej i przeciąć linie zaopatrzeniowe osi do Afryki., Przeciwko Niemcom Francuskie dywizjony mogły ścigać rajderów, doprowadzając Niemców do Arktyki jeszcze przed wkroczeniem Stanów Zjednoczonych. Gdy nadeszła wojna na Pacyfiku, flota mogła służyć w obronie francuskich Indochin i innych francuskich posiadłości, a także udzielać krytycznego wsparcia Royal Navy. Ze swojej strony Armia I lotnictwo mogły przyczynić się do wojny na Morzu Śródziemnym, obrony Grecji i oporu przeciwko Japończykom w Indochinach Francuskich.,
Imperium:
w Afryce, chociaż możemy założyć, że problemy, które spowalniały operacje francusko-Brytyjskie we Francji, utrzymałyby się, ciągły opór Imperium postawiłby Włochy w pozycji nie do utrzymania. Włochy zmagały się z zaopatrzeniem Libii w obliczu jedynie Brytyjczyków; obecność floty francuskiej, a także aktywne zagrożenie militarne w Tunezji, utrudniłyby osi utrzymanie operacji w Afryce.,
biorąc pod uwagę letni włoski entuzjazm dla wojny w pierwszej kolejności, wspólna francusko-Brytyjska ofensywa na Morzu Śródziemnym mogła wypchnąć Włochy z konfliktu wcześnie, lub przynajmniej ograniczyć wkład Rzymu w Front Wschodni. Gdyby Mussolini bezwiednie wypowiedział wojnę Grecji (co mogło się stać w przypadku utraty Libii), siły francuskie i brytyjskie mogłyby wspólnie podjąć poważne działania wojenne w Grecji, chociaż prawdopodobnie nie wystarczyłoby to do powstrzymania Niemców.,
na Pacyfiku Japonia okupowała Indochiny Francuskie (najpierw częściowo, a potem w całości) z powodu kolaboracji reżimu Vichy. Gdyby rząd francuski pozostał w stanie wojny z Niemcami, władze w Indochinach miałyby zarówno środki, jak i motywację, aby oprzeć się Japończykom. Jeśli Tokio nie byłoby skłonne zaryzykować wczesnej wojny z Brytyjczykami (i prawdopodobnie Amerykanami), musiałoby zająć Francuskie Indochiny w pierwszych dniach swojej ofensywy w grudniu 1941 roku, co znacznie opóźniłoby większą ofensywę Japonii w Azji Południowo-Wschodniej.,
z drugiej strony…
największym powodem, dla którego wielu Francuzów zdecydowało się na kolaborację z nazistami, był strach przed tym, co Niemcy zrobiłyby z okupowaną Francją. Niemcy w latach 1940 i 1941 bardzo starali się zapewnić Francuzów o ich (względnie) życzliwych zamiarach. W tym samym czasie Niemcy splądrowali to, co pozostało z francuskiego wojska i francuskiego skarbu, finansując nazistowską machinę wojenną, która podejmowała kampanie przeciwko Wielkiej Brytanii i ZSRR., Mimo to Francja W większości unikała „Polanizacji”, całkowitego zniszczenia jednostki narodowej, którą Niemcy przeprowadzili na Wschodzie.
bez Vichy sytuacja mogłaby się znacznie pogorszyć dla Francji, zwłaszcza gdyby wojsko kontynuowało skuteczny opór ze strony Imperium. Niemcy zawsze znajdowali kolaborantów i niezależnie od tego, czy rząd francuski nadal się opierał, czy nie, niektóre lokalne władze współpracowałyby z nazistami., Ale warunki w okupowanych częściach Francji były gorsze niż w Vichy, zwłaszcza dla tych (Żydów i przeciwników politycznych) specjalnie ukierunkowanych przez reżim nazistowski. Na południu Włochy Mussoliniego mogły odciąć większą część Francji, nad którą ostatecznie przejęła kontrolę.
dostępność francuskiego terytorium w Afryce mogła sprawić, że zarówno Franco, jak i Hitler byli bardziej podatni na prośby innych, chociaż wiele zależy od tego, jak skutecznie Francuzi i Brytyjczycy walczyli z Włochami., W skrajnym przypadku, wytrwałość francuskiego oporu w Afryce może zmusić Hitlera do opóźnienia inwazji na Związek Radziecki, chociaż nawet w tym przypadku Niemcy brakowało wiele środków, aby doprowadzić Brytyjczyków i Francuzów do pięty.
wielu Francuzów (przede wszystkim Charles de Gaulle) utrzymywało honorowy opór wobec Niemców, nawet po zawieszeniu broni. Do 1944 roku silny ruch oporu we Francji metropolitalnej był wspierany przez napływ dużej liczby żołnierzy z Afryki Północnej i innych krajów., Tak więc, podobnie jak w przypadku Polski, Francja nadal walczyła, nawet po porażce.
niemniej jednak, ostateczny przebieg II wojny światowej postawił szczególnie złe światło na decyzję francuskiej hierarchii wojskowej i politycznej o zaprzestaniu oporu przeciwko Niemcom. Jednak nawet bez wiedzy o Niemieckiej katastrofie w Rosji, Francuzi mieli znaczące środki, aby oprzeć się Niemcom i nadal wywierać presję na reżim nazistowski., Odmowa większości francuskiego rządu kontynuowania wojny, Jeśli w niekorzystnych okolicznościach, niewątpliwie rozszerzyła cierpienia kontynentu europejskiego.
Robert Farley, częsty współpracownik TNI, jest autorem książki Battleship. Pracuje jako starszy wykładowca w Patterson School of Diplomacy and International Commerce Na University of Kentucky. Jego prace obejmują doktrynę wojskową, bezpieczeństwo narodowe i gospodarkę morską. Pracował w Kancelarii Adwokackiej, Kancelarii Adwokackiej, Kancelarii Adwokackiej, Kancelarii Adwokackiej, Kancelarii Adwokackiej, Kancelarii Adwokackiej i Kancelarii Adwokackiej.