powrót do dolegliwości znanych osób historycznych w świetle współczesnego rozumienia medycyny stał się powszechnym hobby akademickim. Publiczna dyskusja na temat diagnozy Franklina Delano Roosevelta (FDR) poliomyelitis po nagłym wystąpieniu paraliżu w 1921 roku doczekała się właśnie takiej rewizji., Niedawno ta analiza historyczna z 2003 r. była szeroko cytowana w Internecie i w biografiach, podnosząc spekulacje, że jego faktyczną diagnozą powinien być zespół Guillain-Barré, choroba niekontaktowa obwodowego układu nerwowego, a nie poliomyelitis. Autorzy tej analizy z 2003 roku wykorzystali analizę statystyczną jego przypadku, selektywnie wybierając niektóre z jego zgłoszonych objawów., Rozpoznanie poliomyelitis przez FDR było jednak w pełni poparte ustaleniami czołowych lekarzy ekspertów z tamtych czasów, którzy mieli dużą wiedzę na temat ówczesnej choroby i którzy okresowo badali go w latach 1921-1924. Najważniejszymi cechami diagnostycznymi polio jest brak obiektywnych wyników czuciowych w obecności wiotkiego porażenia ruchowego. Cechy te są zgodne z kryteriami diagnostycznymi istniejącymi w okresach poważnych epidemii poliomyelitis, jak również z kryteriami Centrum Kontroli Chorób 90 lat później., Dodatkowe ustalenia dotyczące gorączki, hiperestezji prodromalnej, poważniejszego resztkowego osłabienia mięśni proksymalnych i rozległego upośledzenia kończyn dolnych wymagających mobilności z długimi aparatami ortodontycznymi lub wózkiem inwalidzkim dają dalsze dowody na rozpoznanie w przypadku FDR. Nonbulbar Guillain-Barré Syndrome, który dzieli cechy wiotkiego paraliżu i naśladując w ten sposób początkową prezentację poliomyelitis, ma ponad 80% całkowitego powrotu do zdrowia bez zgłoszonych przypadków ewentualnego korzystania z wózka inwalidzkiego., W najcięższych przypadkach zespołu Guillain-Barré często występują trwałe obiektywne zaniki czuciowe, związane z większym osłabieniem stóp i rąk, które nie wykazują podobieństwa do upośledzenia i niepełnosprawności FDR. W świetle wstępnych ocen ekspertów przeprowadzonych przez lekarzy całkowicie znających objawy tej choroby, przegląd jej początkowego i późniejszego przebiegu oraz pozostałości objawów w porównaniu z objawami zespołu Guillain-Barré, nie znajdujemy powodu do kwestionowania dokładności diagnostycznej poliomyelitis i chcemy położyć kres tej debacie.