Ferdynand I, (ur. ok. 24 lipca 1865, Sigmaringen, Prusy-zmarł 20 lipca 1927, Bukareszt, Rom.), król Rumunii w latach 1914-1927, który, choć był Hohenzollernem i zwolennikiem sił niemieckich, przyłączył się do aliantów w I Wojnie Światowej.
syn księcia Leopolda Hohenzollerna-Sigmaringen, Ferdynand został adoptowany jako następca tronu Rumunii w 1889 roku przez swojego wuja, króla Karola I, którego jedyne dziecko zmarło. W 1893 poślubił Lady Marie, córkę księcia Edynburga i wnuczkę Królowej Wiktorii i cara Aleksandra II., Chociaż Ferdinand odchodził na emeryturę i okazjonalnie wahał się, wykazywał duże zainteresowanie rumuńskimi sprawami wojskowymi i dowodził armią podczas II wojny bałkańskiej (1913). Po śmierci wuja, w październiku 1914 roku objął tron rumuński. Na początku I wojny światowej czekał na wydarzenia, zanim ostatecznie oddał swój los mocarstwom alianckim (sierpień 1916). Po zajęciu Bukaresztu przez Niemców pod koniec 1916 roku, przeniósł swój obalony rząd do Jassy., W kwietniu 1917 r. uniknął potencjalnie rewolucyjnej sytuacji, obiecując reformę ziemską i prawo głosowania do Zgromadzenia rumuńskich wojsk chłopskich, ale nie udało mu się znaleźć ostatecznych rozwiązań ani problemu agrarnego, ani niedociągnięć demokracji w latach powojennych.
W marcu 1918 roku Rumunia została zmuszona do poddania się mocarstwom centralnym, ale dołączyła do aliantów w listopadzie 1918 roku, a następnie włączyła Transylwanię, Bukowinę, część Banatu i Besarabię do większego państwa rumuńskiego., W ten sposób Ferdynand uznał swoje powojenne królestwo za dwukrotnie większe i w październiku 1922 został uroczyście koronowany na króla wszystkich Rumunów w Alba Iulia. W 1920 roku doprowadził do powołania generała Alexandru Averescu na stanowisko premiera; to rząd Averescu w 1921 roku ostatecznie uchwalił reformę ziem obiecanych przez króla. W 1925 Ferdynand zmusił swojego syna, księcia Karola, do zrzeczenia się praw do tronu, a później w testamencie zapewnił sukcesję swojemu młodemu wnukowi, księciu Michałowi.