Drugi triumwirat

w październiku 43 p. n. e.Lepidus i Antoniusz spotkali się z Oktawianem w pobliżu Bononii, aby utworzyć triumwirat – Komisję konstytucyjną – z władzą podobną do władzy konsula. Podczas gdy regularne codzienne funkcje rządu były kontynuowane jak zwykle, ich jedynym celem było przywrócenie stabilności Republiki. Ta nowa władza pozwalała im na uchwalanie ustaw bez zgody rzymskiego senatu., Triumwirat został formalnie uznany przez Senat w Lex Titia w listopadzie 43 r. p. n. e., przyznając trójce najwyższą władzę na pięć lat (do 1 stycznia 37 r. p. n. e.) i przypisując im ważne zadanie wytropienia spiskowców, zwłaszcza Brutusa i Kasjusza. Jeśli chodzi o spiskowców, trzej nie mieli zamiaru udzielić nikomu łaski i wkrótce wydano publiczny dekret, potępiający 300 senatorów i ponad 2000 rzymskich rycerzy lub equitów. Wysłano katów. Wielu z tych z listy wrogów zdecydowało się uciec z miasta, porzucając cały swój majątek., Sprzedaż zajętego mienia została następnie wykorzystana na sfinansowanie polowań.

Mściciele

chociaż nie byli bezpośrednio zaangażowani w zabójstwo Cezara, jednym z nazwisk przeznaczonych do egzekucji było imię Cycerona. Niektórzy uważają, że Oktawian próbował utrzymać jego nazwisko z listy, ale jego pisma (jego Filipiki potępiające Antoniusza) nie przyniosły mu żadnych łask. Cyceron zawsze żył według osobistego Kodeksu – największym dobrem było życie w służbie dla państwa i sprzeciwianie się każdemu, kto mu zagrażał., Głęboko wierzył, że Antoniusz jest wrogiem państwa i powinien zostać zabity u boku Cezara. Antoniusz nigdy nie był w przebaczającym nastroju, a zwłaszcza nie był taki, który przeoczył outspokenność Cycerona. Cyceron stał się jedną z pierwszych ofiar triumwiratu. Został złapany podczas próby ucieczki ze swojej willi pod Neapolem. Jego ręce, które napisały obraźliwe eseje, zostały symbolicznie odcięte, podczas gdy jego głowa została ścięta i wysłana do Rzymu, gdzie została przybita do platformy mówcy na Forum., Oprócz Cycerona, kolejnym znaczącym spiskowcem na śmierć był Decimus, który nie powiódł się w próbie przyłączenia Brutusa do Macedonii. To Decimus przekonał chorego Cezara, aby pojawił się w świątyni Pompejusza, gdzie zostanie zamordowany. Po schwytaniu w Galii i ścięciu głowy, jego głowa została wysłana do Antoniusza.,

po wyeliminowaniu wielu osób z listy wrogów, trio zwróciło uwagę na Brutusa, Kasjusza i Sekstusa Pompejusza. W czerwcu 42 p. n. e.Brutus i Kasjusz spotkali się w Sardis w zachodniej Anatolii. Z Lepidusem na Sycylii, Oktawian i Antoniusz przekroczyli Adriatyk i spotkali dwóch spiskowców w Filippi we wschodniej Macedonii, aby stoczyć bitwę., Gdy Oktawian zachorował, Antoniusz łatwo wygrał; Kasjusz, obawiając się pojmania, ściął sobie głowę, ale Brutus kazał go potajemnie pochować. Brutus uciekł, by później popełnić samobójstwo. Sekstus Pompejusz, syn legendarnego wodza Pompejusza, był pierwotnie zakazany na mocy Lex Pedia. Uciekł na Sycylię, ostatecznie zawierając pakt z triumwiratem. Później Oktawian ponownie rozważył pakt, wierząc, że Pompejusz go zdradził i kazał schwytać młodego dowódcę i stracić.,

chociaż większość relacji z bitwy pod Filippi ma Oktawiana chorego i nie biorącego udziału w walce, rzymski historyk Suetoniusz w swoich dwunastu Cezarów relacjonował inną historię.

jako członek triumwiratu składającego się z Antoniusza, Lepidusa i siebie, August (Oktawian) pokonał Brutusa i Kasjusza w Filippi, choć w tym czasie był chory. W pierwszej z dwóch stoczonych bitew został wypędzony z obozu i uciekł…Po drugim i decydującym nie okazał ułaskawienia pokonanym wrogom… (56)

według relacji Suetoniusza Głowa Brutusa została wysłana do Rzymu i rzucona do stóp „boskiego obrazu Cezara.,”

triumwirat rozpada się

mimo ciągłych zwycięstw na wschodzie, dni triumwiratu były policzone. W 37 p. n. e. Lepidus został odsunięty od odnowienia koalicji. Mimo że pomógł Pompejuszowi, jego dalsze niepowodzenia w bitwie doprowadziły do wygnania Oktawiana do Circei w następnym roku., Suetoniusz napisał,

Lepidus, trzeci członek triumwiratu, którego August wezwał z Afryki do wsparcia, uważał się za tak ważnego jako dowódca dwudziestu legionów, że…gwałtownie domagał się najwyższego miejsca w rządzie. August pozbawił go legionów i, choć z powodzeniem błagając o życie, Lepidus spędził to, co zostało z niego na stałym wygnaniu w Circei., (58)

z lepidusem na wygnaniu, imperium zostało podzielone równo między Oktawiana i Antoniusza – Oktawian na Zachodzie i Antoniusz na wschodzie. Podział ten oznaczałby koniec partnerstwa. Antoniusz spotkał Kleopatrę VII egipską, byłą kochankę Cezara; ich miłość doprowadziła do wojny.

podobnie jak pozostali członkowie pierwszego triumwiratu, Marek Antoniusz i Oktawian ostatecznie rozpalili swoją wzajemną niechęć. Wiele z tego niezadowolenia koncentrowało się na Kleopatrze. Po śmierci pierwszej żony Antoniusza, Fulwii, ożenił się z siostrą Oktawiana, Oktawią., Troski Antoniusza koncentrowały się z dala od Oktawii i egipskiej królowej Kleopatry. Wierzył, że jej pieniądze pomogą sfinansować wojnę z Oktawianem. Następnie Aleksandria miała być nową stolicą, zastępując Rzym. Oktawian nigdy nie lubił Kleopatry, głównie ze względu na jej związek z Cezarem i narodziny jego syna Cezariona. Uważał Antoniusza za niekompetentnego i chorego na miłość, kwestionując wpływ królowej na niego. Zamiast wojny z Antoniuszem, Oktawian kazał Senatowi wypowiedzieć wojnę Kleopatrze.

Bitwa pod Akcjum

w 31 p. n. e.obie siły spotkały się., Plan Antoniusza polegał na uwięzieniu Oktawiana i jego floty w Aktium nad Zatoką Ambracką na zachodnim wybrzeżu Grecji. Plan okazał się bardzo błędny. Poza faktem, że Antoniusz nie był zdolnym dowódcą marynarki, wielu jego oficerów było niezadowolonych z wyglądu Kleopatry i wkładu w posiedzenia Rady. Było to sprzeczne z ich Rzymskim przekonaniem o roli kobiety w Polityce (podczas gdy kobiety były uznawane za obywateli w Rzymie, nie pozwolono im uczestniczyć w sprawach rządowych)., W tym przekonaniu Oktawian zastosował unikalną kampanię propagandową, aby wpłynąć na personel Antoniusza, kwestionując jej wpływ na podejmowanie decyzji przez Antoniusza. Był niezdecydowany, morale było niskie, dezercje wysokie.

mimo przewagi liczebnej Oktawiana, Plan okazał się kompletną porażką. Antoniusz i Kleopatra zostali uwięzieni, zapasy były krótkie i nadchodziła zima. Ich wąska Ucieczka doprowadziła Antoniusza do Libii, a Kleopatrę do Egiptu. Nadzieję na pozyskanie dodatkowych oddziałów, ale podobnie jak ich wcześniejszy plan, ten również nie powiódł się., Samobójstwo było jedynym ratunkiem dla Antoniusza, a gdy próba osiągnięcia kompromisu z Oktawianem nie powiodła się, Kleopatra odebrała jej życie. Oktawian ostatecznie powrócił do Rzymu jako bohater. Senat nagrodził go nowym tytułem i nową nazwą. Był Augustem, pierwszym cesarzem nowego Cesarstwa Rzymskiego. Objął władzę daleko wykraczającą poza intencje Senatu, a jako cesarz August ustawił scenę dla wszystkich tych, którzy za Nim podążali.