jednołańcuchowy zmienny fragment (scFv) jest białkiem fuzyjnym zmiennych regionów ciężkich (VH) i lekkich łańcuchów (VL) immunoglobulin, połączonych krótkim peptydem łączącym od dziesięciu do około 25 aminokwasów. Łącznik jest zwykle bogaty w glicynę dla elastyczności, a także serynę lub treoninę dla rozpuszczalności i może łączyć N-KONIEC VH z C-końcem VL lub odwrotnie., Białko to zachowuje swoistość oryginalnej immunoglobuliny, pomimo usunięcia stałych regionów i wprowadzenia łącznika.
cząsteczki te zostały stworzone w celu ułatwienia wyświetlania fagów , gdzie bardzo wygodne jest wyrażanie domeny wiążącej antygen jako pojedynczego peptydu. Jako alternatywę, scFv mogą być tworzone bezpośrednio z podklonowanych ciężkich i lekkich łańcuchów pochodzących z hybrydomy. Scfv mają wiele zastosowań, np. cytometria przepływowa, immunohistochemia i jako domeny wiążące antygen sztucznych receptorów komórek T.,
W przeciwieństwie do przeciwciał monoklonalnych, które są często wytwarzane w hodowlach komórek ssaków, scFvs są częściej wytwarzane w hodowlach komórek bakterii, takich jak E. coli
fragment antygenu wiążącego (fragment Fab) jest regionem na przeciwciało, które wiąże się z antygenami. Składa się z jednej stałej i jednej zmiennej domeny każdego z łańcucha ciężkiego i lekkiego. Domeny te kształtują paratop – miejsce wiązania antygenu – na końcu aminowym monomeru. Dwie zmienne domeny wiążą epitop na swoistych antygenach.,
w warunkach eksperymentalnych fragmenty Fc i Fab mogą być generowane w laboratorium. Enzym papaina może używać rozszczepiać immunoglobuliny monomer na dwa Fab fragment i Fc fragment. Pepsyna enzymatyczna rozszczepia się poniżej obszaru zawiasowego, w wyniku czego powstaje fragment F(ab')2 i fragment pFc'. Fragment F(ab')2 można podzielić na dwa fragmenty Fab' poprzez łagodną redukcję.,
zmienne regiony ciężkich i lekkich łańcuchów mogą być połączone ze sobą, tworząc pojedynczy łańcuch zmienny fragment (scFv), który jest tylko o połowę mniejszy od fragmentu Fab, ale zachowuje pierwotną specyficzność macierzystej immunoglobuliny.
a diabody to dwa scFvs połączone z peptydami linkera, które są zbyt krótkie, aby dwa zmienne regiony mogły się ze sobą złożyć (około pięciu aminokwasów), zmuszając scfvs do dimeryzacji. Wykazano, że diabodie mają stałe dysocjacji do 40-krotnie niższe niż odpowiadające im scFvs, co oznacza, że mają znacznie większe powinowactwo do celu.,
Dwa scFv (które wiążą się z tymi samymi lub różnymi antygenami)mogą być również połączone z dłuższymi linkerami, takimi jak leucyna.