Dlaczego wszyscy i wszystko co widzę wygląda płasko

esej jest codziennym osobistym dziełem nadsyłanym przez czytelników. Masz jakąś historię do opowiedzenia? Zobacz nasze wytyczne na stronie tgam.ca/essayguide.

wciąż pamiętam dzień, w którym ciekawy George uratował mi wizję.

był rok 1986 I miałem 5 lat. Dzień wcześniej, miałem operację skorygowania moich skrzyżowanych oczu w szpitalu w Halifax.

moi bystrzy rodzice wiedzieli, że najlepszym sposobem na uspokojenie mnie będzie moja ulubiona postać z kreskówki., Chwilę później telewizor był włączony, a moja matka mówiła: „ciekawy George jest włączony.”

nagle otworzyły mi się oczy i znów mogłam widzieć.

jestem jednym z około 5% Kanadyjczyków z pewnym stopniem zeza, stan, w którym oczy nie wyrównują się prawidłowo.

w ciężkich przypadkach Zezowate oczy lub oczy ze ścianą mogą powodować silne bóle głowy, ponieważ mózg próbuje przetwarzać dwa różne obrazy., Na szczęście nic z tego nie przeżyłam, a operacja wyprostowania skrzyżowanych oczu była głównie kosmetyczna; niestety, przyszło za późno, aby umożliwić mi rozwinięcie widzenia obuocznego.

Kiedy jesteś niemowlęciem, twój mózg uczy się, jak łączyć różne obrazy, które otrzymuje od każdego z twoich oczu, łącząc je w jeden obraz. To widzenie obuoczne.

fuzja pozwala dostrzec głębię. Kiedy skupiasz oczy na obiekcie, informacje, które otrzymuje twój mózg, pozwalają ocenić, jak daleko jest, a także jego rozmiar.,

mój młody mózg nigdy nie nauczył się łączyć tych dwóch różnych obrazów. W rzeczywistości, mój mózg kompensuje patrząc tylko jednym okiem na raz. Widzę doskonale z każdego oka, ale tylko po jednym na raz.

dla mnie patrząc przez okno i patrząc na zdjęcie to dokładnie to samo. Widzę, że wszystko i wszyscy są płascy. Nie potrafię nawet wyobrazić sobie, jak wyglądałby świat z głębią.

mierzę głębokość w inny sposób., Porównuję rzeczy: dorosły ma zwykle nieco mniej niż dwa metry wzrostu, a jeśli widzę dorosłego stojącego obok drzewa, mogę tego użyć, aby dowiedzieć się, jak wysokie jest drzewo.

czasami zmuszam się do oglądania dwóch obrazów, patrząc na obiekt, a następnie przesuwając się nieco w bok, aby spojrzeć na niego z nieco innego kąta. Naśladuję efekt paralaksy widzenia dwóch jednoczesnych obrazów, patrząc na to samo dwa razy, przesunięte.

mimo to te metody nie są idealne i ogólnie trudno mi powiedzieć, jak daleko może być coś.,

jest jednak jedna lub dwie korzyści z tego, co widzę. Po pierwsze, nigdy nie miałem lęku wysokości. Kiedy patrzę przez okno lub ze szczytu góry, Nie wiem, czy ziemia jest 10 metrów, czy 50. Jako dziecko uwielbiałam wspinać się na drzewa i nigdy nie martwiłam się o to, jak wysoko byłam.

Kiedy mówię ludziom, że nie mam percepcji głębi, prawie zawsze zadaję to samo pytanie: „jak można prowadzić samochód?”

najbardziej szczerą odpowiedzią jest to, że wielkie rzeczy są zwykle bliżej Ciebie., Jeśli samochód wygląda na naprawdę duży, to lepiej hamuję. Pierwszego dnia z prawem jazdy nauczyłem się tej lekcji na własnej skórze: wycofałem się z podjazdu do samochodu sąsiada. Był, na szczęście, wyrozumiały i byłem zbyt ostrożny (i bez incydentów) od tego czasu.

staram się nie mówić ludziom o moim braku percepcji głębi, dopóki nie będą w moim samochodzie – wydają się bardziej zadowoleni z pomysłu, gdy zobaczą, że jeżdżę bezpiecznie.,

kilka lat temu przeczytałem w „The New Yorker” artykuł Olivera Sacksa o kobiecie z Nowej Anglii, która ma podobne pochodzenie do mnie. Poprzez serię sesji terapeutycznych i ćwiczeń, Sue nauczyła swój mózg, jak postrzegać głębię i po raz pierwszy zobaczyła w trzech wymiarach jako dorosła osoba.

byłem zaintrygowany. Nigdy nie myślałem o sobie, że tracę doświadczenie widzenia, ale Opis Sue, widząc śnieg spadający po raz pierwszy z głębią, obudził we mnie pragnienie doświadczania świata tak, jak wszyscy inni.,

poszłam do kliniki widzenia obuocznego na Université de Montréal, ale po trzech godzinach testów powiedziano mi, że za późno poddałam się operacji i mój mózg nigdy nie osiągnie widzenia obuocznego.

byłem rozczarowany, ale nie miałem poczucia straty. Nigdy nie miałem głębokiej percepcji i nie bardzo rozumiem, co mi umyka.

choć może nie jestem w stanie wyobrazić sobie, jak Ty widzisz świat, możesz doświadczyć tego, jak on jest dla mnie., Jeśli nałożysz plaster na jedno oko na kilka godzin, tymczasowo stracisz percepcję głębi i doświadczysz tego samego płaskiego świata, co ja. Spróbuj złapać piłkę lub rzucić wadą papieru w śmietniku. Najprawdopodobniej spudłujesz.

mój trener koszykówki skarcił mnie za patrzenie na podłogę przed próbą strzału – zanim powiedziałem mu, że patrzenie na linie na podłodze to jedyny sposób, w jaki mogę ocenić, jak trudno jest rzucić piłkę.

żyję w tym samym trójwymiarowym świecie, co wszyscy inni; po prostu nie widzę tego w ten sposób., Więc proszę, wybacz mi, jeśli jestem sfrustrowany, gdy muszę zapłacić dodatkowo za film 3D, lub jeśli zaparkowanie samochodu zajmuje mi trochę więcej czasu.

u mnie w Flatworld Wszystko działa trochę inaczej.