rabarbar uprawiany w polu wkrótce pojawi się w sezonie i pojawi się w supermarketach w Wielkiej Brytanii, więc wydaje się, że dobry czas aby spojrzeć na chemię za tym dziwnie wyglądającym warzywem. Jest stosowany głównie w ciast i deserów, ale to tylko łodygi rośliny, które jemy – i jest ku temu powód., Ta grafika przedstawia dlaczego, a także związki chemiczne, które przyczyniają się do koloru i przeczyszczającego efektu rabarbaru.
Po pierwsze, rozważmy trującą naturę liści rabarbaru. Uważa się, że jest to spowodowane obecnością związku chemicznego o nazwie kwas szczawiowy. Związek ten nie występuje tylko w rabarbarze – występuje również w mniejszych ilościach w szpinaku, brokułach, kalafiorze i brukselce., Oczywiście jemy je dość regularnie, dobrze; w windzie starego powiedzenie „dawka czyni truciznę”, to wyższe stężenie w liściach rabarbaru stanowi problem.
liście rabarbaru mają stosunkowo wysoką zawartość kwasu szczawiowego około 0,5 grama na 100 gramów liści. Występuje w postaci kwasu szczawiowego, a także w postaci soli szczawianu wapnia i potasu, i jest na poziomie znacznie wyższym niż w innych częściach rośliny, takich jak łodyga., Sugerowana śmiertelna dawka kwasu szczawiowego wynosi 15-30 gramów, co oznacza, że będziesz musiał zjeść kilka kilogramów liści, aby osiągnąć tę dawkę, ale niższe dawki mogą nadal powodować nudności i wymioty.
zostało to odkryte ze szkodą dla rządu brytyjskiego w czasie I wojny światowej, kiedy z powodu niedoborów żywności opowiadali się za jedzeniem liści rabarbaru. Oczywiście doprowadziło to do przypadków zatrucia, a co najmniej jedna śmierć jest opisywana w literaturze., Jedyne inne badania na temat śmierci z powodu zatrucia kwasem szczawiowym były w 1960 roku, więc specyfika mechanizmu zatrucia jest trochę mglista. Wiadomo jednak, że w organizmie kwas szczawiowy wiąże się z jonami wapnia, wytwarzając szczawian wapnia. Szczawian wapnia jest nierozpuszczalny i jako taki gromadzi się w nerkach jako kamienie nerkowe.
nie jest to jednak tak jasne, jak kwas szczawiowy lub szczawiany będące winowajcą., Niektórzy krytycy zwrócili uwagę, że nie znaleziono żadnych śladów szczawianów w badaniach pośmiertnych osób, które rzekomo zmarły w wyniku zatrucia po zjedzeniu liści rabarbaru, a także sugerowano, że w liściach rabarbaru może znajdować się inny, jeszcze niezidentyfikowany składnik chemiczny, który przyczynia się do ich toksyczności. Związki znane jako glikozydy antrachinonu zostały zasugerowane jako potencjalne kandydaci, ale jak dotąd nie zidentyfikowano żadnego specyficznego związku.
prowadzi to do omówienia niektórych innych związków występujących w łodygach rabarbaru, do których należą antrachinony., Przyczyniają się one do barwienia rabarbaru, choć nie są głównymi czynnikami-tę rolę odgrywają związki zwane antocyjanami, które są częstymi przyczynami barwienia w roślinach. Główną antocyjaniną w rabarbarze jest cyjanidyno-3-glukozyd. Występuje również szereg antrachinonów, w tym emodin (pomarańczowy), chryzofanol (żółty), physcion (czerwono-pomarańczowy) i rhein (czerwony). Oprócz barwnika związki te i ich pochodne dają również rabarbarowi działanie przeczyszczające.
interesującymi związkami są sennozydy, pochodne antrachinonów., Podczas trawienia związki te ulegają hydrolizie na szereg mniejszych cząsteczek, w tym rheinanthron. To rheinanthrone jest uważany za główny związek za przeczyszczające działanie rabarbaru. Sennozydy znajdują się również w roślinie senna (stąd nazwa) i są powszechnie stosowane w lekach przeczyszczających. Znajdują się na liście podstawowych leków Światowej Organizacji Zdrowia.
związki z rabarbaru zostały również zbadane pod kątem innych potencjalnych zastosowań medycznych., W szczególności antrochinony zostały zbadane jako potencjalne związki przeciwnowotworowe, przy czym wykazano, że zarówno emodyna, jak i aloes-emodyna wykazują właściwości przeciwnowotworowe.
Po więcej jedzenia& Chemia napoju? Sprawdź Księgę odsetek złożonych, która pojawi się w październiku 2015 roku.
podobał Ci się ten post& grafika? Zastanów się nad wspieraniem zainteresowania złożonego na Patreonie i uzyskaj zapowiedzi nadchodzących postów & więcej!,
grafika w tym artykule jest dostępna na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License. Chcesz podzielić się nim gdzie indziej? Zapoznaj się z wytycznymi dotyczącymi korzystania z treści witryny.