Description
niedługo po przystąpieniu króla Karola I (R. 1625-49) znalazł się w szeregu konfrontacji ze swoimi parlamentami, zwłaszcza w związku z zarządzaniem jego wojną z Hiszpanią. W 1626 r., nie otrzymawszy dotacji podatkowej na wojnę, Karol uciekł się do przymusowej pożyczki, która faktycznie nie została zatwierdzona przez Parlament. Ta przymusowa pożyczka spotkała się ze znacznym oporem, a niektórzy prominentni dżentelmeni zostali uwięzieni za odmowę podporządkowania się., Kiedy pięciu z tych mężczyzn (pięciu Rycerzy) próbowało zabezpieczyć swoją wolność, wydając nakaz habeas corpus, Korona twierdziła, że ma moc skazywać ludzi na więzienie według własnego uznania, bez podania konkretnego, prawnego powodu.
do 1628 r. Karol nie miał innego wyjścia, jak zwrócić się ponownie do Parlamentu. Po zebraniu się Izba Gmin wyraziła swoją determinację, aby zapewnić zdecydowane zobowiązanie króla do przestrzegania praworządności, ponieważ korona została uznana za naruszającą ducha klauzuli 39 Magna Carta., Commons zapewniło swoją interpretację prawa, przedstawiając Karolowi „petycję o prawo”, a nie formalną ustawę, sugerując, że domagają się istniejących praw podmiotu, a nie tworzenia nowych. Idea petycji o prawo została zaproponowana przez Edwarda Coke' a i wyraźnie nawiązywała do uwięzienia pięciu Rycerzy, które było sprzeczne z „wielką kartą swobód Anglii”., Po uzyskaniu niechętnej zgody Karola – popartej w jego ręku „soit droit fait comme est desiré” – petycja została uznana za mającą taki sam status jak akt parlamentu, a zatem była równie silną gwarancją praw podmiotu, jak sama Magna Carta.