Charlie i Fabryka Czekolady (film)

rozwój

Autor Roald Dahl potępił filmową adaptację z 1971 roku. Warner Bros. i Brillstein-Grey Entertainment podjęły rozmowy z Dahl estate w 1991 roku, mając nadzieję na zakup praw do produkcji kolejnej filmowej wersji Charlie and The Chocolate Factory., Zakup został sfinalizowany w 1998 roku, gdy wdowa po dahlu, Felicity („licy”), i córka, Lucy, otrzymali całkowitą kontrolę artystyczną i ostateczny przywilej wyboru aktorów, reżyserów i scenarzystów. Późniejsza Ochrona materiału źródłowego przez Dahl estate była głównym powodem, dla którego Charlie i Fabryka Czekolady od lat 90. pogrążali się w piekle rozwojowym.

Scott Frank został zatrudniony do napisania scenariusza w lutym 1999 roku, po tym jak zwrócił się do Warner Bros.o pracę., Frank, niedawno nominowany do Oscara za film kryminalny z kategorii R, chciał pracować nad filmem, który jego dzieci mogą cieszyć. Jako entuzjastyczny fan książki zamierzał pozostać wierniejszym wizji Dahla niż film z 1971 roku. Nicolas Cage był w trakcie rozmów z Willy ' m Wonką, ale stracił zainteresowanie. Gary Ross podpisał kontrakt z reżyserem w lutym 2000 roku, co zaowocowało ukończeniem dwóch szkiców scenariusza, a następnie odejściem z Rossem we wrześniu 2001 roku. Obaj Warner Bros., Dahl Estate chciał, aby Frank pozostał przy projekcie, ale borykał się z konfliktami harmonogramowymi i zobowiązaniami umownymi z Minority Report (2002) i The Lookout (2007).

Rob Minkoff rozpoczął negocjacje w sprawie objęcia stanowiska reżysera w październiku 2001 roku, a Gwyn Lurie została zatrudniona do rozpoczęcia od podstaw nowego scenariusza w lutym 2002 roku. Lurie powiedziała, że zaadaptuje oryginalną książkę i zignoruje filmową adaptację z 1971 roku., Dahl ' s estate obroniła Lurie po tym, jak była pod wrażeniem jej pracy nad kolejną adaptacją Dahla, adaptacją BFG dla Paramount Pictures, która nigdy nie została zrealizowana (Paramount dystrybuowało wcześniejszą filmową wersję Charliego z 1971 roku, a później sprzedało prawa do WB). W kwietniu 2002 roku Martin Scorsese był zaangażowany w film, choć krótko, ale zamiast tego zdecydował się wyreżyserować Aviator. Prezes Warner Bros. Alan F., Horn chciał, aby Tom Shadyac wyreżyserował Jima Carreya jako Willy ' ego Wonkę, wierząc, że duet może sprawić, że Charlie i Fabryka Czekolady staną się istotnymi odbiorcami głównego nurtu, ale Liccy Dahl sprzeciwiła się temu.

Pre-production

Po otrzymaniu entuzjastycznej zgody od Dahla, Warner Bros.zatrudniło Tima Burtona do reżyserowania w maju 2003 roku. Burton porównał rozwój projektu do Batmana (1989), który wyreżyserował, w jaki sposób były zróżnicowane wysiłki twórcze w obu filmach., Powiedział: „Wersja Scotta Franka była najlepsza, prawdopodobnie najczystsza i najciekawsza, ale porzucili ją.”Liccy Dahl skomentował, że Burton był pierwszym i jedynym dyrektorem, z którego majątek był zadowolony. Wcześniej wyprodukował kolejną adaptację z Jamesem i olbrzymią brzoskwinią (1996) (również wyprodukowaną przez Burtona), i podobnie jak Roald i licy, nie lubił filmu z 1971 roku, ponieważ odbiegał od fabuły książki.

podczas przedprodukcji Burton odwiedził dawny dom Dahla w wiosce Buckinghamshire w Great Missenden. Liccy Dahl pamięta Burtona wchodzącego do słynnej szopy Dahla i mówiącego: „to jest dom Buckets' ów!”i myśli sobie:” dzięki Bogu, ktoś to rozumie.,”Liccy pokazał również Burtonowi oryginalne manuskrypty, które Burton odkrył bardziej niepoprawne politycznie niż opublikowana książka. Rękopisy zawierały dziecko o imieniu opryszczka, od choroby przenoszonej drogą płciową. Burton natychmiast pomyślał o Johnny 'm Deppie do roli Willy' ego Wonki, który w sierpniu 2003 roku dołączył do filmu, jego czwartej współpracy z reżyserem.

scenariusz Luriego został przepisany przez Pamelę Pettler, która pracowała z Burtonem przy Corpse Bride, ale reżyser zatrudnił scenarzystę Big Fish Johna Augusta w grudniu 2003 roku, aby zacząć od zera., Zarówno August, jak i Burton byli fanami książki od dzieciństwa. August po raz pierwszy przeczytał Charlie and The Chocolate Factory, gdy miał osiem lat, a następnie wysłał Dahlowi list od fanów. Nie oglądał filmu z 1971 roku przed jego zatrudnieniem, co Burton uważał za fundamentalne w tym, że August pozostanie bliżej książki. Pisarz zmienił postać Mike ' a Teavee w obsesyjnego gracza gier wideo, w porównaniu z powieścią, w której fantazjował o brutalnych filmach kryminalnych. Postacie Arthura Slugwortha i Prodnose zostały zredukowane do krótkich występów cameo, podczas gdy Mr., Beauregarde został całkowicie pominięty.

Burton i August pracowali razem przy tworzeniu Wilbura Wonki, dominującego ojca dentysty Willy ' ego. Burton uważał, że ojcowska postać pomoże wyjaśnić samego Willy 'ego Wonkę i że w przeciwnym razie będzie „po prostu dziwnym facetem”. Element relacji ojciec-syn pojawił się wcześniej w Big Fish, podobnie wyreżyserowanym przez Burtona i napisanym przez Augusta. Warner Bros. i reżyser różniły się charakterem postaci Charliego Bucketa i Willy ' ego Wonki. Studio chciało całkowicie usunąć Mr., Bucket i uczyń Willy ' ego Wonkę idyllicznym ojcem, którego Charlie pragnął przez całe życie. Burton uważał, że Wonka nie będzie dobrym ojcem, uznając postać podobną do samotnika. Burton powiedział: „w pewnym sensie jest bardziej popieprzony niż dzieci.”Warner Bros. również chciał, aby Charlie był mądrym dzieckiem, ale Burton oparł się charakteryzacji. Chciał, aby Charlie był przeciętnym dzieckiem, które będzie w tle i nie wpadnie w kłopoty.

Casting

, rozważał lub dyskutował z Billem Murrayem, Christopherem Walkenem, Stevem Martinem, Robinem Williamsem, Nicolasem Cage ’em, Jimem Carreyem, Michaelem Keatonem, Robertem De Niro, Bradem Pittem, Willem Smithem, Mike' em Myersem, Benem Stillerem, Leslie Nielsenem, Johnem Cleese, Erikiem Idle ' em, Michaelem Palinem (wszyscy trzej byli członkami Monty Pythona), Patrickiem Stewartem i Adamem Sandlerem. Dustin Hoffman i Marilyn Manson podobno również chcieli tej roli. Firma produkcyjna Pitta, Plan B Entertainment, została jednak, aby współfinansować film z Warner Bros., Johnny Depp był jedynym aktorem, którego Burton rozważał do roli, chociaż Dwayne Johnson był drugim wyborem Burtona, gdyby Depp był niedostępny. Depp zgodził się bez czytania scenariusza z zamiarem pójścia z zupełnie innym podejściem niż to, co zrobił Gene Wilder w filmowej adaptacji z 1971 roku. Depp powiedział, że niezależnie od oryginalnego filmu, charakteryzacja Willy 'ego Wonki przez Gene' a Wildera wyróżniała się jako wyjątkowy portret.,

Depp i Burton wywodzili Willy ' ego Wonkę z programów telewizyjnych dla dzieci, takich jak Bob Keeshan (Kapitan Kangur), Fred Rogers i Al Lewis z serialu Wujek Al, A Depp czerpał inspiracje z różnych teleturniejów. Burton przypomniał sobie z dzieciństwa, że postacie były dziwaczne, ale pozostawiły trwałe wrażenia. Powiedział: „To było trochę dziwne połączenie tych dziwnych gospodarzy programów telewizyjnych dla dzieci.”Depp oparł wygląd Wonki (przerysowany krój Boba i okulary przeciwsłoneczne) na redaktorce magazynu Vogue, Annie Wintour.

porównywano Willy ' ego Wonkę i Michaela Jacksona., Burton nie zgodził się z porównaniami i powiedział, że Jackson, w przeciwieństwie do Wonki, lubił dzieci. Depp powiedział, że podobieństwa do Jacksona nigdy do niego nie dotarły. Zamiast tego porównał Wonkę do Howarda Hughesa ze względu na jego „samotną, germafobię, kontrolującą” naturę. Burton zgodził się z podobieństwem do Hughesa. Jako inspirację dla Wonki cytował również Charlesa Fostera Kane 'a z ” Citizen Kane”, ponieważ Kane jest „kimś, kto był genialny, ale potem doznał traumy i wycofał się do własnego świata”., Depp chciał zrobić protezę do roli i mieć długi, wydłużony nos, ale Burton uważał, że byłoby to zbyt skandaliczne. Podczas produkcji Gene Wilder, w wywiadzie dla „Daily Telegraph”, oskarżył filmowców o jedynie przerobienie filmu z 1971 roku dla pieniędzy. Depp powiedział, że jest rozczarowany komentarzem Wildera i odpowiedział, że film nie jest remakiem, ale nową adaptacją książki Dahla z 1964 roku.,

castingi do Charliego Bucketa, Violet Beauregarde, Veruca Salt i Mike ' a Teavee odbyły się w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, natomiast Casting Augustusa Gloopa odbył się w Niemczech. Burton powiedział, że szukał aktorów „którzy mieli w sobie coś z postaci” i uznał Mike 'a Teavee' ego za najtrudniejszą postać do obsady. Burton miał problemy z obsadzeniem Charliego, dopóki Depp, który pracował z Freddiem Highmore ’em przy Finding Neverland, nie zaproponował Highmore' owi roli. Highmore już wcześniej przeczytał książkę, ale postanowił przeczytać ją jeszcze raz przed przesłuchaniem., Aktor nie widział oryginalnej adaptacji filmowej i postanowił ją zobaczyć dopiero po produkcji Burtona, więc jego portret nie będzie miał wpływu.

zanim Adam Godley został oficjalnie obsadzony jako Pan Teavee, Dan Castellaneta, Tim Allen, Ed O ' Neill, Bob Saget i Ray Romano byli brani pod uwagę do roli.

krążą plotki, że Gregory Peck był rozważany do roli dziadka Joe., Inni aktorzy, którzy brali pod uwagę Grandpa Joe, to Richard Attenborough, Kirk Douglas, Albert Finney, Anthony Hopkins, Paul Newman, Max von Sydow, David Warner, Christopher Lloyd i Peter Ustinov.

zdjęcia do filmu Charlie and The Chocolate Factory rozpoczęły się 21 czerwca 2004 roku w Pinewood Studios w Anglii. Reżyser Tim Burton i kompozytor Danny Elfman uznali filmowanie za trudne, ponieważ jednocześnie pracowali nad Corpse Bride., Wonka Factory exterior został przypadkowo zbudowany na tym samym zapleczu, którego Burton użył w filmie Batman (1989). Scena ceremonialna wymagała 500 miejscowych statystów. Chocolate Room / River setpiece wypełniła scenę Pinewood 007. W związku z brytyjskimi przepisami prawnymi, które stanowią, że dzieci mogą pracować tylko cztery i pół godziny dziennie, zdjęcia do filmu Charlie and The Chocolate Factory trwały sześć miesięcy, kończąc się w grudniu 2004 roku.

Design

na architekturę domu rodziny Bucket wpłynęła wizyta Burtona w pisarskiej chacie Roalda Dahla., Podobnie jak książka, film ma” ponadczasową ” oprawę i nie jest osadzony w konkretnym kraju. „Staraliśmy się nie wskazywać go w żadnym miejscu”, wyjaśnił projektant Alex McDowell. „Samochody, w rzeczywistości, jechać w dół na środku drogi.”Miasto, którego projekt został ukształtowany przez czarno-białą miejską fotografię Billa Brandta, a także Pittsburgh i północną Anglię, jest ułożone jak średniowieczna wioska, z posiadłością Wonki na górze i Kubełkową szopą poniżej., Twórcy wykorzystali również faszystowską architekturę Na Zewnątrz fabryki Wonki, a większość scenografii zaprojektowali na 360-stopniowych scenach dźwiękowych, podobnych do cykloram. Burton biograf Mark Salisbury napisał, że Charlie And The Chocolate Factory „łączy wizualizacje z lat 50. i 70. z futurystyczną wrażliwością, która wydaje się wprost z poczucia przyszłości z lat 60.”Pokój telewizyjny” został wzorowany na zdjęciach z filmów 2001: Odyseja kosmiczna, Danger: Diabolik i THX 1138. Danger Diabolik był również inspiracją dla Nut Room i Inventing Room.,

efekty wizualne

Tim Burton unikał używania zbyt wielu efektów cyfrowych, ponieważ chciał, aby młodsi aktorzy czuli się tak, jakby pracowali w realistycznym środowisku. W rezultacie zastosowano techniki wymuszonej perspektywy, przewymiarowane rekwizyty i modele w skali, aby w miarę możliwości uniknąć generowanych komputerowo obrazów (CGI). Deep Roy został obsadzony w roli Umpa-Loompas w oparciu o jego wcześniejsze współpracę z Burtonem przy Planet of the Apes i Big Fish. Aktor był w stanie grać różne Umpa-Loompy za pomocą fotografii podzielonego ekranu, efektów cyfrowych i przedniej projekcji., „Tim powiedział mi, że Umpa-Loompas są ściśle zaprogramowane, jak roboty—wszystko, co robią, to praca, praca, praca” – skomentował Roy. „Więc kiedy przychodzi czas na taniec, są jak pułk; robią te same kroki.”

rozważano praktyczną metodę dla sceny, w której Violet Beauregarde zmienia kolor na niebieski i pęcznieje w gigantyczną 10-metrową jagodę. Kombinezon z wężem powietrznym był rozważany w pewnym momencie dla początków sceny puchnięcia, zanim podjęto decyzję o wykonaniu całej transformacji w CGI. Do tego zadania został zwerbowany Dom efektów wizualnych Cinesite., W niektórych ujęciach głowy AnnaSophia Robb noszono protezę twarzy, aby sprawić wrażenie, że jej policzki również spuchły. Ponieważ decyzja ta została podjęta na późnym etapie produkcji filmu, wszelkie ślady sceny blueberry Violet zostały pominięte w zwiastunach lub materiałach promocyjnych.

zamiast polegać na CGI, Burton chciał, aby 40 wiewiórek w pokoju wariatów było prawdziwe. Zwierzęta były szkolone codziennie przez 10 tygodni przed rozpoczęciem zdjęć. Swoje treningi rozpoczęli w czasie, gdy noworodki karmione były butelkami w celu nawiązania relacji z trenerami ludzkimi., Wiewiórki uczono, jak usiąść na małym niebieskim stołku barowym, stuknąć, a następnie otworzyć orzech i złożyć jego mięso na taśmie przenośnika. „Ostatecznie scena została uzupełniona przez CGI i animatroniki, „powiedział Burton,” ale dla zbliżeń i głównej akcji, są one prawdziwe.”Wonka' s Viking boat for the Chocolate River sequence unosi się w dół realistycznej rzeki wypełnionej 192,000 galonów sztucznej rozpuszczonej czekolady. „Po obejrzeniu pierwszego filmu chcieliśmy, aby rzeka czekolady wyglądała jadalnie” – powiedział McDowell. „W pierwszym filmie, to jest tak niesmaczne.,”Produkcja początkowo rozważała rzekę CGI, ale Burton był pod wrażeniem sztucznej substancji, gdy zobaczył, jak przylgnęła do wioseł łodzi. Zanim Burton ustalił właściwy odcień, testowano dziewięć odcieni czekolady.

Muzyka

oryginalna muzyka została napisana przez Danny ' ego Elfmana, częstego współpracownika reżysera Tima Burtona., Muzyka Elfmana opiera się na trzech głównych tematach: łagodnym rodzinnym temacie dla wiader, zazwyczaj osadzonym w górnych instrumentach dętych drewnianych; mistycznym walcu strunowym dla Willy ' ego Wonki; i hiper-optymistycznym temacie fabrycznym dla pełnej orkiestry, samplach domowego syntezatora Elfmana i małych śpiewających głosach Umpa-Loompas.

Elfman również napisał i wykonał wokale do czterech piosenek, ze zmianami wysokości i modulacjami, aby reprezentować różnych wokalistów. Teksty piosenek Umpa-Lompa zostały zaczerpnięte z oryginalnej książki, a tym samym zostały przypisane Roaldowi Dahlowi., Zgodnie z sugestią Burtona, każda piosenka w partyturze ma odzwierciedlać inny archetyp. „Wonka' s Welcome Song „to szalenie wesoła piosenka z parku rozrywki, „Augustus Gloop” to bollywoodzki spektakl (zgodnie z sugestią Deep Roya),” Violet Beauregarde „to funk z Lat 70.,” Veruca Salt „to bubblegum pop / psychodeliczny pop z lat 60., a” Mike Teavee ” to hołd dla hard rocka z Lat 70. i wczesnych zespołów hair z lat 80.

original motion picture soundtrack został wydany 12 lipca 2005 roku przez Warner Bros. Records.