zastanawiałeś się kiedyś, skąd pochodzi naturalny czerwony barwnik? Wiele z naszych ulubionych kolorów ma skomplikowane historie, ale czerwony może wziąć ciasto, jeśli chodzi o czynnik brutto-out. Jak pisze historyk sztuki Elena Phipps: „czerwień-związana z krwią, ogniem, płodnością i siłą życiową w wielu kulturach na całym świecie—zawsze była jednym z najbardziej cenionych kolorów, po części dlatego, że należy do najtrudniejszych do osiągnięcia.,”Rzeczywiście, błyskotliwe odcienie karmazynowej szminki, Campari, „naturalnego” barwnika spożywczego i czerwień używana do produkcji wspaniałych tkanin i obrazów na świecie były (i w niektórych przypadkach nadal są) pochodzące od zmiażdżonych owadów koszenilowych.
jak wyjaśnia Phipps, czerwone barwniki—zwane kermes, lac i grana—pochodzą od owadów skalnych z nadrodziny Coccoidea. Ale żadne ze źródeł owadów ze starego świata ” nie mogło dorównać głębokiemu karmazynowemu kolorowi, łatwości użycia i obfitemu zapasowi barwnika ekstrahowanego z Dactylopius coccus.,”Ta wyjątkowo żywa czerwień pochodzi od amerykańskiego gatunku owadów, które żywią się kaktusami. Owady były udomowione i używane „obficie” przez ludy prekolumbijskie, począwszy od co najmniej 2200 lat temu. Phipps notes:
aby uzyskać czerwień koszenilową, barwnik (głównie kwas karminowy) jest ekstrahowany z wysuszonych ciał samic owadów w wodzie. Zaprawa lub sól mineralna, często ałun (siarczan glinu), jest wymagana, aby pomóc związać barwnik z włóknami., Inne dodatki, takie jak kwasy i zasady, tradycyjnie były używane do zmiany naturalnie jasnoróżowego odcienia koszenila do głębokiego karmazynu, fioletu lub czerni.
Hiszpanie zaczęli wysyłać koszenilę z Nowego Świata, gdy tylko się o tym dowiedzieli. A jeszcze wcześniej Europa była przygotowana na naprawdę dobrą czerwień. W 1464 roku, prawie trzydzieści lat przed Kolumbem, nadmierne zbiory skorupiaków używane do purpury związane zarówno z królewską i Kościoła Katolickiego spowodował papież dekret, że czerwony może być teraz używany do kostiumów prałatów., Tak, ” cardinal red „było właściwie poprzedzone” cardinal purple.”W połowie XVI wieku Tony suszonych owadów były wysyłane do Europy w celu użycia w barwnikach.
Phipps pisze: „koszenila, wraz ze złotem i srebrem z obu Ameryk, umożliwiła Hiszpańskiej koronie sfinansowanie swojego imperium ustanawiając globalny monopol i dominację handlu morskiego.”Ale Hiszpania nie mogła utrzymać monopolu na źródło kolorów na zawsze., Cała Europa chciała go, a inne mocarstwa wkrótce wkroczyły na jego rynek. Handel kolorami stał się Międzynarodowy. Brytyjskie czerwone płaszcze zostały dosłownie nazwane po koszenilowych farbowanych wełnianych mundurach, które nosili.
pigment był również używany w malarstwie. Pigment jeziorowy, przygotowany z ekstraktu koszenilowego, był ceniony za swoją żywotność i używany przez takich jak Rembrandt i Van Gogh. W połowie XIX wieku malarze używali barwników syntetycznych., Podobnie, barwniki anilinowe, które są wytwarzane z pochodnych smoły węglowej, prawie zniszczyły rynek koszenilowy w dziedzinie tekstyliów.
w jaki sposób carmine, jak to się często nazywa w świecie żywności, znalazł się w dzisiejszym jedzeniu i piciu? Eye-appeal: rzeczy są bez smaku, więc powstałe różowe i czerwone były tylko wizualne stymulanty. Producenci żywności, kosmetyków i leków nadal używają odcieni na bazie owadów. Obawy o rakotwórcze działanie sztucznych czerwonych-które nadal są wytwarzane z węgla i ropy naftowej-pomogły utrzymać handel koszenilą.,
Tygodnik
W 2012 roku Starbucks zgodził się na stopniowe zaprzestanie stosowania ekstraktu koszenilowego. Jednak kolor pozostaje wszechobecny w produktach spożywczych. Dwa tysiące lat dalej tuczymy te małe robaczki kaktusami, abyśmy mogli cieszyć się kolorowymi smakołykami, takimi jak czerwone aksamitne babeczki.